Το ψάρι Τοξότης έχει πάρει το όνομά του από τον ιδιαίτερο τρόπο που επιτίθεται και παγιδεύει τα θύματά του. Πιάνει έντομα που πετούν ή κάθονται σε φυτά πάνω από το νερό χτυπώντας τα με έναν πίδακα νερού που φτύνει από το στόμα του, με αποτέλεσμα εκείνα να πέσουν κάτω. Ποιος είναι ο εσωτερικός μηχανισμός που επιτρέπει στο ψάρι να στοχεύει με τόση ακρίβεια; Την απάντηση δίνουν οι Ιταλοί επιστήμονες.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να λύσουν το μυστήριο που καλύπτει το ψάρι – τοξότη. Όπως διαπίστωσαν, σε αντίθεση με όσα πιστεύαμε μέχρι σήμερα, το δυνατό χτύπημα του ψαριού σχηματίζεται εξωτερικά με τη δύναμη του νερού, χωρίς να χρησιμοποιεί τους εσωτερικούς μύες του σώματός του.
Οι πίδακες νερού δημιουργούνται όταν το ψάρι – τοξότης πιέζει τη γλώσσα του σε ένα «αυλάκι» στο στόμα του και κλείνει τα βράγχια του ώστε να στείλει με δύναμη το νερό προς τα έξω. Έτσι η ταχύτητα με την οποία ταξιδεύει στον αέρα ο «φονικός» πίδακας νερού αυξάνεται συνεχώς μέχρι να σχηματιστεί μια μεγάλη σταγόνα νερού. Η τεχνική αυτή του επιτρέπει να χτυπάει το θήραμά του με μεγάλη ακρίβεια, ακόμα και σε απόσταση δυο μέτρων,ενώ η ενέργεια της τεράστιας σταγόνας συγκεντρώνεται στην κορυφή του πίδακα έτσι ώστε αυτός να χτυπήσει το θήραμα με πολύ μεγάλη δύναμη.
Επισημαίνεται ότι οι πίδακες νερού που εκτοξεύει το ψάρι – τοξότης είναι έξι φορές ισχυρότεροι συγκριτικά με τη μυϊκή του δύναμη, ικανοί να ρίξουν από τη θέση τους ακόμα και θηράματα γατζωμένα σε κλαδιά