O μεγάλος ηγέτης και σύμβολο της Κούβας Φιντέλ Κάστρο έχει παραδώσει την εξουσία και οι Κουβανοί νιώθουν ήδη σε ένα βαθμό την αλλαγή. Ο αδελφός του Κάστρο, Ραούλ κάνει ήδη διαρθρωτικές αλλαγές στη χώρα, ωστόσο πέρα από το γραφικό μέρος της, υπάρχουν περιοχές και πτυχές της που οι τουρίστες δε θα δουν ποτέ. Πώς ζουν λοιπόν οι κάτοικοι της Κούβας στην «μετά Κάστρο» εποχή;
Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, οι Κουβανοί μπορούν πλέον, να αγοράζουν και να πουλάνε σπίτια, να ταξιδεύουν ελεύθερα στο εξωτερικό, έχουν αποκτήσει και άλλες «ευρωπαϊκές» πολυτέλειες όπως σαλόνια καλλωπισμού και κομμωτήρια σκύλων, ενώ οι ταινίες και τα DVD με εκπομπές από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ πωλούνται σωρηδόν στις υπαίθριες αγορές. Επίσης οι Κουβανοί έχουν διατηρήσει ένα παλιό βάρβαρο έθιμο, τις κοκορομαχίες, που είναι συχνό φαινόμενο στο Μεξικό και σε πολλές άλλες Λατινογενείς χώρες.
Ωστόσο η πείνα και η φτώχεια θερίζει ακόμα τον λαό της Κούβας, καθιστώντας την εξασφάλιση του επιούσιου έναν καθημερινό αγώνα όπως αναφέρουν οι ίδιοι. Το χρόνιο εμπάργκο από τις ΗΠΑ έχει καταστρέψει την αγροτική οικονομία της Κούβας, με αποτέλεσμα η χώρα να είναι αναγκασμένη να εισάγει τα περισσότερα από τα τρόφιμα και τα λαχανικά. Οι πολυσύχναστοι δρόμοι της πόλης δε θυμίζουν σε τίποτα κεντρικούς δρόμους της Νέας Υόρκης ή των ευρωπαϊκών πόλεων, αφού μοιάζουν περισσότερο με τις φαβέλες του Μεξικού ή τα στενά του Μπρονξ.
Ωστόσο οι κάτοικοι δεν πτοούνται και η ανάγκη για αλλαγή σιγοβράζει ακόμα μέσα τους. Παρόλο που μία επανάσταση δεν είναι πιθανή αυτή την περίοδο, το ανήσυχο πνεύμα τους είναι ορατό σε κάθε γωνιά της πόλης, όπως το σύνθημα στον τοίχο με τα σκουπίδια στο λιμάνι της Αβάνας: «Το Λιοντάρι τραυματίστηκε αλλά δεν ηττήθηκε. Ζήτω οι ομάδες υπεράσπισης της επανάστασης»
(Πηγή εικόνων: National Geographic)