Η σύλληψη του «Νονού» της Κινεζικής μαφίας στην Ισπανία στα μέσα Οκτωβρίου αποκάλυψε την εγκληματική δραστηριότητα του Ισπανικού παρακλαδιού της, φέρνοντας ταυτόχρονα στην επιφάνεια την ισχύ και πολυπλοκότητα μιας διεθνούς οργάνωσης που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε κάθε γωνιά του κόσμου, οπουδήποτε υπάρχει κινεζική κοινότητα.
Πρόκειται για ένα δίκτυο εγκληματικών οργανώσεων που μετρά πολλές χιλιάδες μέλη, είναι σαφώς πολυπληθέστερο τόσο των Ιταλικών Κόζα Νόστρα και Καμόρα όσο και της περίφημης Ιαπωνικής Γιακούζα, ενδεχομένως όχι τόσο βίαιο όσο η Αλβανική, η Σερβική ή η θρυλική για τη φονική της δράση Ρωσική μαφία, αλλά σίγουρα μία υπολογίσιμη δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο. Ειδίκευσή της το παραεμπόριο, οι κλοπές, τα συμβόλαια θανάτου, η διακίνηση ναρκωτικών, οι εκβιασμοί και η πειρατεία.
Οι κλάδοι των εγκληματικών οργανώσεων της Κινεζικής μαφίας είναι γνωστοί υπό τον όρο «Τριάδες», ο οποίος προσδιορίζει τις ομάδες που εδρεύουν και δρουν σε Ηπειρωτική Κίνα, Χονγκ-Κονγκ, Μακάο, αλλά και σε άλλες χώρες με Κινεζικούς πληθυσμούς, όπως η Μαλαισία, η Σιγκαπούρη, η Ταϊβάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και φυσικά τα κράτη της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Οι «Τριάδες» χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα, έχοντας διατηρήσει από τότε ένα μυστικό αριθμητικό κώδικα αναγνώρισης, ο οποίος αναφέρεται στον τρόπο δόμησης, στις τάξεις και τις θέσεις των μελών της εντός του συστήματος.
θεωρείται δεδομένο ότι δεν αποτελούν όλοι οι Κινέζοι μετανάστες μέλη των παρακλαδιών κάποιας εγκληματικής οργάνωσης. Όπως όλοι οι μετανάστες, έτσι και οι Κινέζοι εγκαταλείπουν την πατρίδα τους με σκοπό το κέρδος. Η περίπτωση, όμως, των Κινέζων έχει κάποιες ιδιαιτερότητες, καθώς οι ανά τον κόσμο Κινεζικές κοινότητες δεν αφομοιώνονται ποτέ πλήρως στον κοινωνικό ιστό της εκάστοτε χώρας, περιορίζοντας τις επαφές τους αποκλειστικά σε επιχειρηματικό επίπεδο.
Αυτή ακριβώς η τάση της μη πλήρους αφομοίωσης στον ιστό των χωρών φιλοξενίας – εξ ου και ο όρος «Chinatown», ο οποίος χαρακτηρίζει τις «συμπαγείς» Κινεζικές συνοικίες στον αστικό ιστό – είναι που ευθύνεται για την περιγραφή των Κινεζικών κοινοτήτων συχνά ως «κράτος εν κράτει», στο βαθμό που οι κανόνες δικαίου και οι εργασιακές συνθήκες καθορίζονται από τους Κινέζους και όχι από το επίσημο κράτος της χώρας φιλοξενίας.
Το σύστημα οργάνωσης είναι πάνω-κάτω το ίδιο σε όλες τις χώρες «ξενιστές» και λειτουργεί ως εξής:
Οι Κινέζοι επιχειρηματίες «εισάγουν» παράνομη εργασία μέσω των δικτύων τους, εκμεταλλευόμενοι φτωχούς Κινέζους, οι οποίοι θέλουν να μεταναστεύσουν. Οι τελευταίοι απευθύνονται στην οργάνωση, η οποία αναλαμβάνει τα έξοδα της μεταφοράς τους στη χώρα που θέλουν να μεταβούν.
Για τα επόμενα αρκετά χρόνια, η εργασιακή τους δύναμη θα γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ντόπιες Κινεζικές επιχειρήσεις (εστιατόρια, καταστήματα, βιοτεχνίες), κάτω από συχνά απάνθρωπες βιοτικές και εργασιακές συνθήκες, έως ότου ξεπληρωθεί το χρέος των μεταναστών-εργατών προς την οργάνωση για την ανάληψη των εξόδων μετάβασής τους στο εξωτερικό.
Αφού ξεπληρώσει το χρέος του, ο νέος μετανάστης θα κληθεί να πληρώσει εκ νέου, αυτή τη φορά για τη νόμιμη παραμονή του και τα απαραίτητα χαρτιά από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Το επόμενο βήμα είναι η άνοδός του στην ιεραρχία και η μετατροπή του από αντικείμενο εκμετάλλευσης σε εκμεταλλευτή, μέσω νέου δανείου το οποίο του χορηγείται για την εκκίνηση της δικής του επιχείρησης.
Πουλώντας λοιπόν φτηνό φαγητό ή είδη ρουχισμού, με σκοπό την αποπληρωμή του νέου χρέους, ο νέος εργοδότης καταφεύγει και αυτός στην «εισαγωγή» παράνομης εργασίας, χρημοτοδοτώντας τη μεταφορά επιπλέον μεταναστών, τους οποίους θα χρεώσει και θα εκμεταλλευτεί και αυτός με τη σειρά του, διαιωνίζοντας το φαύλο κύκλο της εκμετάλλευσης.
Εάν οι παραδοσιακοί τομείς είναι ήδη κορεσμένοι από άλλους Κινέζους και ο νέος επιχειρηματίας είναι αδίστακτος, τότε θα αναπτύξει δραστηριότητα σε εντελώς διαφορετικούς τομείς, όπως η πορνεία, ο τζόγος και η διακίνηση ναρκωτικών.
Ανάλογα με το κατά πόσο πρόσφορες είναι οι συνθήκες, ενίοτε μετακινούνται προς άλλες χώρες, όπου παρουσιάζονται καλύτερες ευκαιρίες για κέρδος και πρώιμη συνταξιοδότηση, προτού επαναπατριστούν εκείνοι και τα κεφάλαιά τους, πληρώνοντας μηδενικούς φόρους.