Ως επικεφαλής της ογκολογικής κλινικής του νοσοκομείου Σωτηρία, ο Δρ. Κώστας Συρίγος πίστευε ότι είχε δει τα πάντα. Ωστόσο τίποτα δεν τον είχε προετοιμάσει για την περίπτωση της Έλενας, μιας άνεργης γυναίκας που είχε διαγνωστεί με καρκίνο στο στήθος ένα χρόνο πριν απευθυνθεί σε αυτόν.
Μέχρι τότε, ο όγκος της είχε φτάσει στο μέγεθος ενός πορτοκαλιού και είχε δημιουργήσει πληγές στο στήθος της, τις οποίες εκείνη καθάριζε με χαρτοπετσέτες. Μιλώντας στη διαδικτυακή έκδοση των New York Times που φιλοξενεί την ιστορία της Έλενας στην πρώτη σελίδα της, ο Δρ. Συρίγος είπε: «Όταν την είδαμε, μείναμε άφωνοι. Τέτοιες περιπτώσεις περιγράφονται στα βιβλία, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν τις είχαμε δει από κοντά γιατί όποιος αρρώσταινε σε αυτή τη χώρα πάντα μπορούσε να λάβει βοήθεια».
Η Έλενα έμεινε χωρίς ασφάλιση όταν αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το σχολείο όπου εργαζόταν ως δασκάλα για να φροντίσει τους δύο καρκινοπαθείς γονείς της και τον άρρωστο θείο της. Όταν εκείνοι πέθαναν, η κρίση είχε ήδη χτυπήσει τη χώρα μας και στα 58 της, ήταν αδύνατο για εκείνη να βρει δουλειά.
Όταν έμαθε ότι είχε τον ίδιο τύπο καρκίνου του στήθους με αυτόν που σκότωσε τη μητέρα της, πανικοβλήθηκε. Η θεραπεία θα κόστιζε τουλάχιστον 30.000 ευρώ, όπως την ενημέρωσαν, και ο τραπεζικός της λογαριασμός είχε ήδη αδειάσει. Προσπάθησε να πουλήσει ένα μικρό χωράφι που είχε κληρονομήσει, αλλά εξαιτίας της κρίσης κανείς δεν αγόραζε γη.
Τελικά ο καρκίνος της εξαπλώθηκε και δεν μπορούσε να λάβει θεραπεία μέχρι πριν λίγους μήνες, όταν έμαθε για ένα κίνημα γιατρών που εδώ και κάποιο διάστημα έχει αναλάβει να φροντίζει τους ανασφάλιστους ασθενείς, μεταξύ αυτών και τους καρκινοπαθείς. Οι γιατροί αυτοί, μεταξύ των οποίων και ο Δρ. Συρίγος, συλλέγουν φάρμακα από δωρεές φαρμακείων, φαρμακευτικών εταιριών, και οικογενειών καρκινοπαθών που έχασαν τη μάχη με την επάρατη νόσο και εργάζονται εκτός της βάρδιας τους για να βοηθήσουν όσους περισσότερους μπορούν.
Πλέον η Έλενα υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες και δηλώνει ότι το κίνημα της έδωσε ελπίδα ότι μπορεί να καταφέρει να κερδίσει τη μάχη.
Με τις αλλαγές που έχει φέρει η κρίση και το Μνημόνιο στη χώρα μας, λίγοι κλάδοι έχουν πληγεί τόσο πολύ όσο αυτός της υγείας. Πλέον, όσοι χάνουν τη δουλειά τους μένουν ανασφάλιστοι μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα και αναγκάζονται να πληρώνουν τα ιατρικά τους έξοδα από την τσέπη τους, η οποία όμως στις περισσότερες περιπτώσεις είναι άδεια. Ειδικά στην περίπτωση των καρκινοπαθών που οι θεραπείες κοστίζουν, «αν είσαι ανασφάλιστος το σύστημα απλώς σε αγνοεί. Δεν έχεις πρόσβαση σε χημειοθεραπεία, χειρουργεία, ούτε καν σε απλά φάρμακα», τόνισε στην εφημερίδα ο Δρ. Συρίγος. «Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, το να είσαι άνεργος σημαίνει θάνατος», πρόσθεσε.