Το πρώτο του σχήμα το έλεγαν «Sunken Butterflies», το προηγούμενο «Whores of Stepa», στο καινούργιο του είναι «Ο Γιός Της Αφής». Εκτός από άριστο κριτήριο για επιλογή ονομάτων για τα σχήματά του, ο Άρης Διαμαντής διαθέτει ταλέντο στην ποίηση και είναι πολύ καλός τραγουδοποιός. Ο αιώνιος φοιτητής κοινωνικής θεολογίας και υπάλληλος σε εταιρία κινητής τηλεφωνίας ασχολείται με πάθος με τη μουσική. Από μικρός. Μετά από ένα χρόνο σκληρής δουλειάς (και πολλών χρόνων προεργασία) ήρθε η ώρα να παρουσιάσει στο κοινό τα κομμάτια του, ποπ με στοιχεία από την μουσική που λατρεύει (την αγγλική των 90s), φάνκι ρυθμούς και ελληνικό στίχο. Το Σάββατο το βράδυ στο Bios θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση ως Γιος Της Αφής, με συνοδεία των κολλητών του King Elephant και Κωνσταντίνου Αλιφέρη. Και μια προειδοποίηση: Ο ήχος του δεν έχει καμία σχέση με αυτό που πιθανόν σχηματίζεις στο μυαλό όταν ακούς τη φράση «Ο Γιος Της Αφής», ό,τι κι αν είναι αυτό…
[Ιδανικά το κείμενο διαβάζεται με συνοδεία το "Κάτι Θαμπό"]
Φωτό: Manteau Stam
Τίνος γιος είσαι πραγματικά;
Της Ελένης.
Είναι αλήθεια ότι πριν γίνει ο Γιος της Αφής πρώτα έγινες εφαψίας σε κάποιο καρναβάλι;
Είχα απλώσει τα χέρια μου για τα καλά στο Καρναβάλι της Πάτρας σε ένα σωρό «τσιουάουα», οπότε αληθεύει. Το προηγούμενο βράδυ διάβαζα κάτι από τα ποιήματα στο moleskin και γέλαγα, γιατί κάπου είχα γράψει πως είμαι ο γιος της αφής και την επομένη συστηνόμουν σε όλες τις γκόμενες έτσι στην Πάτρα. Έφαγα πολλές μάπες, πολλά χαμόγελα και είχε πολύ γέλιο. Ήμουν ντίρλα.
Πόσο καιρό ασχολείσαι με τη μουσική;
Από μικρός. Γενικά δεν άκουγα καθόλου μουσική για πολλά χρόνια, δεν είχα καμιά τάση. Μέχρι που άνοιξα μια μέρα την τηλεόραση στο MTV και σκάει το Wonderwall των Oasis. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Πήγα κατευθείαν να πείσω τους γονείς μου να με γράψουν στο Ωδείο και να μου πάρουν κιθάρα. Δεν ήθελαν να το ακούσουν καν, με τίποτα.
Και τι έγινε;
Ήρθε ξαφνικά ένας θείος μου και στα μουλωχτά μου πήρε την κιθάρα. Έτσι με πήγαν στο Ωδείο.
Είχαν άλλα σχέδια οι γονείς σου για σένα;
Οι γονείς μου δεν είχαν ποτέ μεγάλες βλέψεις για μένα, καθώς δεν υπήρχε πίεση να γίνω γιατρός, δικηγόρος και τέτοια μεγαλεπήβολα. Είχα μια ελευθερία. Βέβαια, με τα χρόνια, είδα ότι αν με είχαν πιέσει ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Τι ήθελες να γίνεις;
Δημοσιογράφος. Σιγά-σιγά ξεκίνησα Ωδείο όμως, πήγα 4-5 χρόνια, αλλά επειδή έκανα κυρίως κλασικές σπουδές με κούρασε και σταμάτησα. Δεν είχα καμιά όρεξη να ασχοληθώ με το σολφέζ. Παράλληλα, είχα αρχίσει να φτιάχνω τραγούδια δικά μου.
Πού «πατούσες» για να γράψεις;
Σε Brit καταστάσεις. Suede, Oasis, Blur, τέτοια. Κλασική συνταγή. Τα χρόνια πέρασαν, το Ωδείο το παράτησα στο Λύκειο και έπαιζα σε μπάντες. Θυμάμαι ήμουν σε μία και όταν ανεβήκαμε να παίξουμε έφυγαν όλοι. Στην αρχή ένας-ένας και μετά όλοι μαζί. Ήταν τραύμα. Ευτυχώς δεν τραγουδούσα εγώ, έπαιζα κιθάρα. Αυτός που τραγουδούσε και τους είχε διώξει όλους ήταν από άλλο σχολείο (γέλια). Για την ιστορία και μόνο, να ξέρεις ότι ανέβηκαν πάνω ο King Elephant με τον Obi και τον Άξιο και τα σπάσαμε. Ήμασταν 17 χρονών. Έπαιζε ο Καρράς Πυξ Λαξ και γινόταν της πουτάνας από κάτω.
Τι τύπος ήσουν σαν παιδί;
Ήμουν όλη μέρα έξω κι έπαιζα μπάλα. Απ’ το πρωί που ξύπναγα ήμουν στη γειτονιά με τα άλλα παιδιά και έπαιζα.
Μαθητής καλός;
Μέχρι και τη δευτέρα λυκείου θεωρώ ότι είχα καλές εντυπώσεις. Δεν πήγα καλά στις πανελλήνιες, παρόλο που είχα ξεσκιστεί στο διάβασμα μέχρι τότε. Στην τρίτη λυκείου έκανα κοπάνες και δεν πέρασα εκεί που ήθελα. Έπεσα πάνω στην αλλαγή που είχε κάνει ο Αρσένης, δώσαμε 13-14 μαθήματα. Ψιλοαπογοητεύτηκα, επειδή με είχαν στείλει οι γονείς μου ένα σωρό φροντιστήρια και ήμουν όλη μέρα με ένα βιβλίο στο χέρι. Δεν είχα καθόλου χρόνο να κάνω τίποτ’ άλλο.
Διάβαζες;
Πιο πολύ άκουγα δίσκους (γέλια). Είχα το βιβλίο στο χέρι, τα πόδια πάνω στο γραφείο και άκουγα μουσική. Μόλις έσκαγαν οι γονείς μου, έκλεινα το κασετόφωνο.
Τι ήθελες να κάνεις;
Ευρωπαϊκές σπουδές ήθελα αρχικά. Πέρασα όμως κοινωνική θεολογία που ήταν η τελευταία μου επιλογή. Κι εκεί πήγα τρία χρόνια, πέρασα τα μαθήματα και μετά, επειδή δεν με ενδιέφερε πια το αντικείμενο, σταμάτησα και έμεινα αιώνιος φοιτητής. Είχα πάρει όλα όσα είχε να μου δώσει.
Ο Γιος της Αφής πώς προέκυψε;
Πέρσι πάνω κάτω, καθόμουν με τον King Elephant κι αράζαμε και εντελώς τυχαία μας βγήκε το «Αν Ρωτάς». Είχα γράψει ήδη το κομμάτι, αλλά το πειράξαμε και το ηχογραφήσαμε και την άλλη μέρα ενθουσιαστήκαμε απ’ το αποτέλεσμα και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε.
Είναι σχήμα δηλαδή;
Είναι προσωπικό project, απλά συμμετέχουν οι King Elephant και ο Κωνσταντίνος. Ο King κάνει παραγωγή και πολλά μέρη των κομματιών είναι δικές του ιδέες, το ίδιο και του Κωνσταντίνου.
Έχετε έτοιμο άλμπουμ;
Έχουμε γράψει 14 κομμάτια.
Ο ελληνικός στίχος είναι εσκεμμένος;
Καθόλου εσκεμμένος. Είναι κάτι που προέκυψε. Το θεωρώ πρόκληση να γράφεις ελληνικό στίχο γιατί είναι δύσκολο να γράφεις ελληνικά σε κομμάτια με «αγγλική» δομή. Μου αρέσει να το επιχειρώ, γιατί δεν θέλω να γράφω απλά, θέλω να βάλω κάποια στοιχεία από ελεύθερη ποίηση μέσα στα κομμάτια.
Γράφεις και ποιήματα; Είσαι σκοτεινός τύπος;
Ναι. Μου το έχει πει και η αστυνομία. Μας είχαν σταματήσει κάποια φορά που πηγαίναμε Χαλκίδα, για να μας κάνουν έλεγχο. Μας κατέβασαν από το αυτοκίνητο, μας έστησαν πάνω στο αυτοκίνητο με τα χέρια να ακουμπάνε στο καπό και τα πόδια ανοιχτά κι έρχεται ο πρώτος μπάτσος και μου βάζει το χέρι στ’ αρχίδια. Με πιάνει μόνο εκεί. Έρχεται κι ο δεύτερος, κάνει το ίδιο και μου λέει «είσαι πολύ σκοτεινός τύπος!». Έχει μείνει αυτή η ατάκα.
Ναι, ο πιο κατάλληλος τρόπος για να το διαπιστώσει! Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ποιητές;
Ο Ρεμπώ, ο Μποντλέρ, Ο Μπουκόφσκι, όλοι οι καταραμένοι. Κι από Έλληνες ο Καβάφης και ο Κώστας Ουράνης. Ενάμιση χρόνο έκανα να βρω βιβλίο του.
Πες μου για τις φιλοδοξίες σου ως καλλιτέχνης. Τι θα ήθελες ιδανικά να συμβεί από δω και στο εξής;
Δεν περιμένω τίποτα. Αφήνω τα πράγματα να έρθουν -θετική ή αρνητικά- όπως έρχονται. Από κει και πέρα θα μου άρεσε να βγει ο δίσκος και να κάνω πολλές ζωντανές εμφανίσεις. Μου αρέσουν τα live, γιατί καταλαβαίνεις τι αντίκτυπο έχεις στον κόσμο.
Έχεις ξανακάνει live;
Έχω κάνει αρκετά με τους Butterflies, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Δεν το είχαμε δει σοβαρά όμως, επειδή δεν υπήρχαν τα δεδομένα που υπάρχουν τώρα. Το live στο Bios ξεκίνησε ως προοπτική την προηγούμενη εβδομάδα και ήταν πολύ καλό το ότι έκλεισε τόσο γρήγορα.
Από ελληνική μουσική τι σου αρέσει;
Ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Φάμελος, συνήθως ακούω ό,τι μουσική πετύχω στο ραδιόφωνο. Από μικρός έχω μνήμες απ’ τα ρεμπέτικα που άκουγαν οι γονείς μου κάθε φορά που πηγαίναμε ταξίδια. Δεν άκουγαν μουσική γενικά.
Τώρα τι λένε για τη μουσική σου;
Οι γονείς μου είναι αρνητικοί, ποτέ δεν τους άρεσε ν’ ασχοληθώ με τη μουσική. Δεν ήθελαν. Και χθες με ρώτησε ο πατέρας μου για το live, έμαθε ότι παίζω.
Δεν τους το λες;
Όχι.
Δεν θέλεις να έρθουν να σε δουν;
Όχι, δεν θέλω να παίξω μπροστά τους. Παίζω κιθάρα, κάνω πρόβες και η μάνα μου μού λέει «τέλειωνε παιδί μου».
Εκτός από τη μουσική και την ποίηση έχεις κι άλλες καλλιτεχνικές ανησυχίες;
Έχω παίξει θέατρο ερασιτεχνικά για ενάμιση χρόνο.
Σκοπεύεις να εκδώσεις ποιητική συλλογή;
Θα μ’ άρεσε, αλλά απ’ την άλλη είναι μεγαλομανία το τριπάκι με ό,τι ασχολείσαι να το κυκλοφορείς. Κάποια πράγματα πρέπει να τα κρατάς για την πάρτη σου.
Δίσκους αγοράζεις;
Όχι, δεν αγοράζω πια. Ο τελευταίος που μου άρεσε πολύ ήταν του Gonja Sufi. Εντυπωσιάστηκα. Με επηρέασε πολύ, άλλαξε τη ροή των ηχογραφήσεων. Είχε πολλά στοιχεία που μου άρεσαν -βαριά ψυχεδέλεια, είχε ξεφύγει από τα όρια.
Για να κλείσουμε, είναι αλήθεια ότι κάποια φορά κινδύνεψες να πάθεις συγκοπή απ' τα γέλια;
Αλήθεια είναι! Πήγα να πάθω συγκοπή από τα γέλια πριν από τρία χρόνια, τις Απόκριες πάλι, όταν κατά τις 4.00 τα ξημερώματα πήγαμε με το King Elephant από το σπίτι του να πάρουμε αλκοόλ -ό,τι βρούμε και όπου βρούμε. Φτάνουμε κοντά στο Κοσμόπολις και πίσω από ένα αμάξι βλέπουμε ένα ψηλό παιδί με δερμάτινο μπουφάν. Καθώς προχωράμε με το αμάξι και τον πλησιάζουμε, βγαίνει κ αυτός στο δρόμο και ξαφνικά τον βλέπουμε από τη μέση και κάτω με στολή μπαλαρίνας (ροζ για την ακρίβεια) και λευκά πουεντάκια. Ευτυχώς δεν έκανε και καμιά πιρουέτα ο τύπος, αλλά στην πρώτη ματιά έριξα τέτοιο μα τέτοιο γέλιο… Γέλαγε κι ο Γιάννης, ο οποίος έχασε τον έλεγχο από το αμάξι και πήγαμε να φουντάρουμε εξαιτίας της αντρομπαλαρίνας... Και ξαφνικά του λέω του Καρρά «μαλάκα... μαλάκααααα!!! Η καρδιά μου ρε!!!». Είχα τρελαθεί. Έζησα και θα το διηγούμαι στα εγγόνια μου.
Θεωρείς ότι είσαι τυχερός άνθρωπος;
Συνήθως οι καλύτερές μου μέρες είναι αυτές που οι άλλοι θεωρούν καταραμένες. Η Παρασκευή και 13.
Ο Γιος της Αφής θα εμφανιστεί μαζί με τον King Elephant και τον Κωνσταντίνο Αλιφέρη το Σάββατο, 28/5 στις 10.30 το βράδυ, με ελεύθερη είσοδο. Στο τσέλο θα τους συνοδεύει η Αίγλη Δράκου.
http://www.jumpingfish.gr/aris_ds
http://www.soundcloud.com/gios-ths-afhs
http://www.myspace.com/arisdiamantis
http://www.youtube.com/user/AristeidhsDiamantis