Αφοπλιστικά ειλικρινής υπήρξε η Ελένη Φιλίνη σε συνέντευξη που παραχώρησε σε εβδομαδιαίο περιοδικό. Εκεί που μίλησε για το πόσο κοντά έχει φτάσει στο θάνατο, την κατάθλιψη που πέρασε μετά τον θάνατο της μητέρα της και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που έχει υποστεί.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως πριν από δέκα χρόνια, δυο ημέρες πριν από μια πρεμιέρα, μπήκα στο νοσοκομείο και πήγα να πεθάνω. Βγήκα μετά από σχεδόν δυο μήνες. Δυο φορές έχω φτάσει κοντά στο θάνατο. Με είχαν τελειωμένη. Την πρώτη φορά έζησα από την προσωπική μου θέληση. Δεν είχα συναίσθηση μάλλον του προβλήματος. Είμαι πεισματάρα. Πιστεύω πως όταν σου συμβαίνει κάτι δεν πρέπει να αυτοκαταστραφείς, αλλά να το παλέψεις. Η ζωή είναι ένα δώρο και πρέπει να τη σεβόμαστε- όχι μόνο την δική μας αλλά και των συνανθρώπων μας. Κοιτάμε την πάρτη μας. Γι' αυτό φτάσαμε σε αυτό το τέλμα. Αν ήμασταν ο ένας για τον άλλο αγαπημένοι, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα». Αυτό δήλωσε η αειθαλής Ελένη Φιλίνη στο περιοδικό Εγώ Weekly με αφορμή την συμμετοχή της σε τουρκική σαπουνόπερα.
Στα πλαίσια της ίδιας συνέντευξης θυμήθηκε την δύσκολη περίοδο που πέρασε μετά τον θάνατο της μητέρας της
«Έχασα τη μητέρα μου πριν από δυόμισι χρόνια. Ζούσε για μένα. Ο πόνος είναι ένα μαχαίρι που βρίσκεται μόνιμα στην καρδιά. (...) Σκεφτείτε ότι δεν πείραξα τίποτα από το δικό της σπίτι. Ακόμη και τα ρούχα της είναι στη θέση τους. (...) Ενάμιση χρόνο έκλαιγα κάθε μέρα. Όσο καθόμουν σπίτι μου, μόνη μου, δεν άντεχα. Προσπαθούσα να πηγαίνω σπίτι μόνο για ύπνο...».
Τέλος, όσον αφορά τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που έχει δεχθεί κατά την την καριέρα της, επισήμανε πως: «Έχω δεχθεί τρεις φορές σεξουαλική παρενόχληση και έχασα τις αντίστοιχες δουλειές. Όταν συμβαίνει, είναι πολύ άσχημο. Ήμουν πολύ μικρή...πληγώθηκα, εκνευρίστηκα».