Τα πολλά λόγια περιττεύουν... Η πεμπτουσία του αμερικανικού πολιτικού ακτιβισμού, το έμβλημα της αντι-φασιστικής πανκ ροκ σκηνής της πιο ενδιαφέρουσας πόλης του κόσμου (Σαν Φρανσίσκο), ο ηγέτης των αξεπέραστων Dead Kennedys, ο άνθρωπος που έστειλε το πιο ξεκάθαρο μουσικό μήνυμα που έχει σταλεί ποτέ στα παντός είδους ναζιστοειδή («Nazi punks fuck off»), έρχεται την καταλληλότερη στιγμή στην Αθήνα για να «χαιρετίσει» τα εγχώρια νεοναζί ανδρείκελα...
Υποδειγματική η ενημερωτική αναφορά της ιστοσελίδας του μουσικού club Fuzz:
«Ο Jello Biafra, φωνή και ηγετική μορφή των Dead Kennedys, επιστρέφει στην Αθήνα για μία και μοναδική εμφάνιση, την Τρίτη 16 Οκτωβρίου, στο Fuzz Live Music Club. Μαζί του, οι Guantanamo School Of Medicine, η μπάντα που τον συνοδεύει από το 2008.
Τη βραδιά θα ανοίξουν οι Deus Ex Machina, ένα από τα ιστορικότερα συγκροτήματα της εγχώριας punk / alternative σκηνής, και οι NoMind.
Εμβληματική προσωπικότητα της Αμερικανικής punk σκηνής, άκρως πολιτικοποιημένος, ιδεολόγος και ακτιβιστής, ο Jello Biafra είναι ένας άνθρωπος που, εδώ και πάνω από 30 χρόνια, δεν έχει πάψει να διακηρύττει, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, την πίστη του σε μία ελεύθερη κοινωνία. Με τους στίχους και τη μουσική του, τις spoken word εμφανίσεις του, τη δραστηριότητά του ως συνιδρυτής (μαζί με τον East Bay Ray, κιθαρίστα των DK) της ανεξάρτητης εταιρείας Alternative Tentacles, ακόμα και τη συμμετοχή του σε δημοτικές και προεδρικές εκλογές, προσπαθεί πάντα να προωθεί και να αναδεικνύει τα ζητήματα εκείνα που αφορούν στα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Όμως, πέρα απ'όλα αυτά, η ξεχωριστή αξία της μουσικής του προσφοράς είναι πραγματικά ανεκτίμητη. Κυρίως με τους Dead Kennedys, κυκλοφόρησε ορισμένα από τα πιο εμπνευσμένα και επιδραστικά albums και singles της ανεξάρτητης / punk rock σκηνής, στα 70's και τα 80's, αφήνοντας μία κληρονομιά που διατηρεί ανεξίτηλη την επιρροή της στις νεώτερες γενιές, μέχρι σήμερα.
Ποιος δεν γνωρίζει κομμάτια σαν τα "California Uber Alles", "Holiday In Cambodia", "Too Drunk To Fuck", "Kill The Poor", "Nazi Punks Fuck Off", όλα τους σημείο αναφοράς για την punk μουσική, αλλά και για αμέτρητες βραδιές όλων μας σε κάθε λογής parties και συγκεντρώσεις. Ακόμαπαραπέρα, μεμιασειρά albums – "Fresh Fruit For Rotting Vegetables" (1980), "In God We Trust, Inc." (1981), "Plastic Surgery Disasters" (1982), "Frankenchrist" (1985), "Bedtime For Democracy" (1986), "Give Me Convenience Or Give Me Death" (συλλογή, 1987) – που αποτέλεσαν πραγματική γροθιά στο στομάχι μιας κοινωνίας γεμάτης συντηρητισμό και υποκρισία, σε μια εποχή που ακόμα και ανώδυνα pop κομμάτια γνώριζαν διώξεις και απαγορεύσεις, ο Biafra και οι Dead Kennedys κέρδισαν μία περίοπτη θέση στην ιστορία τηςσύγχρονης rock 'n' roll μουσικής.
Ανήσυχος όσο ελάχιστοι, συνέχισε ακάθεκτος μετά τη διάλυση των Dead Kennedys, το 1986. Οι προσωπικές κυκλοφορίες (spoken word) και οι συνεργασίες του είναι πάρα πολλές (D.O.A., Melvins, Ministry, Revolting Cocks, Offspring, Nomeansno, Body Count, Sepultura, είναι ορισμένες από αυτές), όπως άλλωστε και οι πολιτικο-κοινωνικού περιεχομένου δραστηριότητές του.
Το 1988, σχημάτισε τους Lard, μαζί με τους Al Jourgensen, Paul Barker και Jeff Ward των Ministry. Μέχρι το 2000, οπότε και έπαψε να δραστηριοποιείται, η μπάντα είχε στο ενεργητικό της 5 επίσημες κυκλοφορίες.
Το 2008, παρακολουθώντας μία συναυλία που έδωσε ο Iggy Pop για τα εξηκοστά του γενέθλια, στο Warfield του San Francisco, o Biafra αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του μπάντα. Οι Guantanamo School Of Medicine χρησιμοπoιούν ως βάση τον, ενίοτε χαοτικό, ήχο των Kennedys, εμπλουτίζοντάς τον με proto punk στοιχεία της "μεγάλης σχολής" του Detroit, αλλά και με περάσματα από το hardcore και το metal. Έχουν κυκλοφορήσει ένα album ("The Audacity Of Hype" / 2009), ενώ αυτή την περίοδο ετοιμάζουν το δεύτερό τους ("White People And The Damage Done") το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει το 2013.
Η τωρινή σύνθεση της μπάντας περιλαμβάνει τους: Ralph Spight (Victims Family, Freak Accident, Hellworms) / κιθάρα, Kimo Ball (Freak Accident, Carneyball Johnson, Mol Triffid, Griddle), Andrew Weiss (Rollins Band, Butthole Surfers, Ween) / μπάσο και Paul Della Peppe / drums».