Ακροδεξιοί πολιτικοί καιροσκόποι που ψάχνουν διαρκώς ευκαιρίες και κατάλληλες συγκυρίες για να προκαλέσουν τον αναβρασμό και τη διέγερση των πλέον παθογενών κοινωνικών συμπεριφορών, γιατί μόνον έτσι μπορούν να υπάρξουν, συνωστίζονται έξω από θέατρα και λαϊκές αγορές μαζί με θρησκόληπτους και ιερωμένους για να επιδοθούν σε ό,τι πιο αγοραίο και χυδαίο από καταβολής των ανθρώπινων κοινωνιών:
την αντιδραστική επίκληση του κοινού αισθήματος και της λαϊκής οργής με σκοπό την καταδίκη «αντεθνικών» φαινομένων.
Και αν η τακτική των πρώτων είναι εντελώς λογική και ευανάγνωστη, στο βαθμό που αποτελεί προϊόν στρατηγικού σχεδιασμού με στόχο την πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση (θα πρέπει επιτέλους να πάψει ο κοινωνικός μηχανισμός να τους αποδίδει το ακαταλόγιστο), η συμπεριφορά των δεύτερων πηγάζει κατευθείαν μέσα από τις πιο νοσηρές πτυχές της ανθρώπινης ψυχολογίας.
Και από τη στιγμή που οι πρώτοι δεν θα ήταν πουθενά και τίποτα δίχως την υποστήριξη και την ψήφο των δεύτερων, τότε σε αυτούς πρέπει να εστιάσει κανείς για να ανακαλύψει σε πόσο σαθρά θεμέλια εγείρεται αυτό το παθογόνο μόρφωμα που ονομάζεται ελληνική κοινωνία.
Στην ψυχιατρική ορολογία, το φαινόμενο του (κυρίως, θρησκευτικού) φανατισμού εμπίπτει σε ένα ευρύ φάσμα νοσηρών ψυχικών καταστάσεων που φέρει την ονομασία «διαταραχές της προσωπικότητας».
Ο τρόπος εκδήλωσης και η συμπτωματολογία αυτής της διαταραχής μπορεί να ποικίλει ανάλογα με την περίπτωση: υπάρχουν απλές και άλλες πιο σύνθετες μορφές διαταραχής της προσωπικότητας.
Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται κάποιος που πάσχει από μία τέτοια διαταραχή να συμπεριφέρεται κατ' ανάγκη ως τρελός ή παράφρων. Μία διαταραγμένη προσωπικότητα μπορεί κάλλιστα να συμπεριφέρεται ως «τέρας» κανονικότητας και νορμάλ συμπεριφοράς και αυτό ακριβώς είναι που την καθιστά περισσότερο ανησυχητική.
Με άλλα λόγια, μην περιμένετε μία διαταραγμένη προσωπικότητα να συμπεριφέρεται σώνει και καλά ως «κυρία Λουκά».
Οι διαταραγμένες προσωπικότητες είναι συνήθως άτομα που χαρακτηρίζονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης και ευγενή ιδεώδη – ή τουλάχιστον από ιδεώδη που τα ίδια θεωρούν τέτοια.
Η απόλυτη προσκόλληση στα πιστεύω και στον υψηλό σκοπό στον οποίο είναι ταγμένα, η προθυμία τους να εμπλακούν σε αγωνιστικές εκδηλώσεις, ακόμη κι αν αυτές συνεπάγονται την πρόκληση μαζικών καταστροφών στο βωμό ενός υψηλότερου αγαθού σκοπού – όλα αυτά είναι ψήγματα συμπεριφοράς που στοιχειοθετούν το συμπτωματολογικό χάρτη της διαταραγμένης προσωπικότητας, ένα χάρτη που μπορεί να «χωρέσει» πολλές περιπτώσεις, από τον απλό καθημερινό και αθόρυβο πολίτη μέχρι και τον πανίσχυρο ηγέτη.
Τέτοιοι θύλακες φανατισμού και επικινδυνότητας αναφύονται σιωπηλά σε όλο το εύρος του κοινωνικού χώρου, δημιουργώντας ένα δίκτυο οικουμενικής ενδοκοινωνικής τρομοκρατίας, έτοιμο να ξεσπάσει σε απρόβλεπτο χρόνο και τόπο.
Πολλοί ειδικοί κάνουν μάλιστα λόγο και για συνδιαπλοκή της διαταραχής της προσωπικότητας με σύνδρομα εξάρτησης: το σύστημα πεποιθήσεων εγκυστώνεται σε τέτοιο βαθμό στον ψυχικό μηχανισμό του ατόμου που απομυζεί επικίνδυνα κάθε ίχνος ψυχικής ενέργειας, με αποτέλεσμα την εκδήλωση ακόμη και παράλογων ακραίων συμπεριφορών που δεν συνάδουν με το ίδιο το σύστημα πεποιθήσεων.
Πρόκειται δηλαδή για προσωπικότητες, η ενέργεια των οποίων περιστρέφεται σε τέτοιο βαθμό γύρω από ένα πιστεύω ώστε χάνουν κάθε επαφή με αυτό το πιστεύω.
Τέτοιων ιδεοψυχαναγκαστικών συμπεριφορών γίναμε μάρτυρες τις προηγούμενες ημέρες, όταν ετερογενή γκρουπούσκουλα (αφιονισμένοι παπαδίσκοι, υστερικές γυναικούλες, περιθωριακά εθνικιστικά στοιχεία και εκτροχιασμένοι βουλευτές της ακροδεξιάς εξίσου «εγκληματικοί» όσο και οι ευπρεπείς σοσιαλιστές και κεντροδεξιοί ομόλογοί τους της ρεμούλας) συγκεντρώθηκαν έξω από το θέατρο Χυτήριο για να διαδηλώσουν αθυρόστομα ενάντια σε μία ενδεχομένως όχι και τόσο άξια λόγου παράσταση.
Παρόμοιες «βεβηλώσεις» σε βάρος εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων και αξιών έχουν πραγματοποιηθεί και σε πραγματικά σπουδαίες παραστάσεις διεθνούς βεληνεκούς χωρίς να ανοίξει μύτη, για τον απλό λόγο ότι ο βαθμός δυσκολίας τους τις καθιστούσε απρόσιτες στη «μάζα των πολλών».
Η ιστορία έχει δείξει ότι από τη «μάζα των πολλών» και τους καιροσκόπους «ποιμένες» τους δεν προέκυψε ποτέ τίποτα υψηλό ή θετικό και ούτε πρόκειται να προκύψει τώρα...