Με απόλυτη ψυχραιμία και χωρίς καμία εμπάθεια το Γερμανικό περιοδικό Spiegel ξεδιπλώνει στο τελευταίο του τεύχος το χάρτη της διαφθοράς στην Ελλάδα μέσα από περιστατικά και μαρτυρίες.
Υπάρχει αναλυτική αναφορά στις περιβόητες λίστες που ταλανίζουν την πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου, καθώς και η τοποθέτηση του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή.
Στο συγκεκριμένο άρθρο, μεταξύ άλλων αναφέρονται, όπως τα καταγράφει το vima.gr, τα εξής:
«Τέσσερις λίστες κυκλοφορούν στην Αθήνα και περιλαμβάνουν τα ονόματα ανθρώπων, των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία -καταθέσεις στην τράπεζα και ιδιόκτητα ακίνητα- δεν συμφωνούν καθόλου με εκείνα που δήλωσαν. Αλλά εναντίον τους δεν επιχειρείται σχεδόν τίποτα.
Η ελληνική πραγματικότητα είναι ορισμένες φορές παράδοξη: Οι κυβερνώντες στην Αθήνα ερίζουν με τους διεθνείς πιστωτές για το κατά πόσες εκατοντάδες ευρώ θα πρέπει να περικοπεί το εισόδημα των δασκάλων ή των νοσοκόμων. Και ενώ εξακολουθούν να μειώνουν σταθερά τις συντάξεις, οι πλούσιοι της Ελλάδας βγάζουν ανεμπόδιστα δισεκατομμύρια στο εξωτερικό.
Χαρακτηριστική της χαλαρότητας στην αντιμετώπιση των φοροφυγάδων είναι η επονομαζόμενη λίστα Λαγκάρντ. Για μήνες λογιζόταν εξαφανισμένη, ενώ στις αρχές Οκτωβρίου επανεμφανίστηκε. Στο μεταξύ βρίσκεται στον οικονομικό εισαγγελέα. Η λίστα περιλαμβάνει 1991 Ελληνες ιδιοκτήτες ελβετικών τραπεζικών λογαριασμών. Πολλά γνωστά ονόματα της πολιτικής, της οικονομίας και του πολιτισμού λέγεται ότι είναι ανάμεσά τους.
Η ιστορία αυτής της λίστας δείχνει κυρίως την έλλειψη βούλησης των πολιτικών να αλλάξουν κάτι,» σημειώνεται και περιγράφεται η γνωστή σε όλους διαδρομή της λίστας αυτής από τη στιγμή που έφτασε στην Ελλάδα.
Και το δημοσίευμα συνεχίζει:
Μια άλλη λίστα είναι μικρότερη, αλλά για τους πολιτικούς ακόμα πιο «καυτή»: Αυτή τη στιγμή οι οικονομικές υπηρεσίες ερευνούν με μεγαλύτερη ακρίβεια τα περιουσιακά στοιχεία περίπου 60 πολιτικών, όχι όμως μόνο για φοροδιαφυγή. Ο πρόεδρος της Βουλής, μέλος του κυβερνώντος κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, απείχε πριν από λίγο καιρό προσωρινά από τα καθήκοντά του λόγω κατηγοριών για διαφθορά. Αρκετοί υψηλόβαθμοι πρώην υπουργοί είναι ύποπτοι για συμμετοχή σε εικονικές συναλλαγές και ξέπλυμα χρήματος.
Το ότι η κατηγορία για δωροδοκία όμως συνεχίζει να μην εμποδίζει την πολιτική καριέρα στην Ελλάδα το αποδεικνύει η περίπτωση του πρώην νομάρχη Θεσσαλονίκης, ο οποίος φέρεται να έχει πάρει ο ίδιος ένα εκατομμύριο ευρώ για δημόσια οικοδομικά μέτρα, τα οποία δεν εκτελέστηκαν ποτέ. Συνδέεται επίσης με ένα μαφιόζικο κύκλωμα τοκογλύφων. Όλα αυτά δεν τον έβλαψαν: Το Μάιο ο πρωθυπουργός Σαμαράς τον τοποθέτησε επικεφαλής της προεκλογικής του εκστρατείας στη βόρειο Ελλάδα.
«Η κοινωνία μας, όπως είναι τώρα, είναι απόλυτα διεφθαρμένη. Έχουμε γίνει άπληστοι και αντικοινωνικοί», λέει ο 75χρονος Κώστας Μπακούρης, που είναι πρόεδρος της Transparency International για την Ελλάδα. Αυτό που λέει, ηχεί εντελώς διαφορετικά από τις δηλώσεις πολλών ευρωπαίων πολιτικών, οι οποίοι ξαφνικά θεωρούν ότι στην Ελλάδα ήδη πολλά αλλάζουν προς το καλύτερο. Τώρα που φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι πιστωτές θα εξακολουθήσουν να πληρώνουν, προτιμά κανείς να ωραιοποιεί το αναπόφευκτο.
Στην πραγματικότητα κυβερνά μια ανίκανη πολιτική τάξη, η ίδια όπως συνέβαινε ανέκαθεν, παραπονείται ο Μπακούρης. Για πολλές δεκαετίες, η τάξη αυτή δημιούργησε ένα άρρωστο σύστημα, το οποίο διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Γι' αυτό δεν υπάρχουν εκατομμύρια ευρώ αμφίβολης προέλευσης μόνο στους τραπεζικούς λογαριασμούς και βουλευτών. Ακόμα και στον αντιδήμαρχο μιας πρώην υπουργών κωμόπολης 14.000 κατοίκων στη Θεσσαλία το ΣΔΟΕ ανακάλυψε 2,8 εκατ. Ευρώ -αδήλωτα. Ο άνθρωπος αυτός έχει κατά τα άλλα μηνιαίο μισθό περίπου 1500 ευρώ.
Το ΙΚΑ, ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός φορέας της Ελλάδας, μετετράπη για πολλούς σε φορέα εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων. Το γεγονός ότι τα ταμεία του ΙΚΑ είναι στην πραγματικότητα άδεια δεν εμπόδισε ούτε διευθυντές, ούτε απλούς υπαλλήλους να συνεχίσουν να εμβάζουν χρήματα σε φίλους ή γνωστούς, οι οποίοι δεν τα δικαιούνταν. Αλλά ακόμα και απλοί πολίτες ζημίωσαν τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης: Από δήθεν 700 τυφλούς στην Ζάκυνθο, για παράδειγμα, μόνο 60 στην πραγματικότητα δεν βλέπουν. Με τέτοια καθημερινά κόλπα χάνεται κάθε χρόνο το 40% του ΑΕΠ από τα δημόσια ταμεία, όπως εκτιμά ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής.
Όπως λέει ο Μπακούρης, στην Ελλάδα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για διαφθορά: πολλή γραφειοκρατία, καμία λειτουργική δικαιοσύνη, νόμοι με πολλά παραθυράκια -και οικονομική πίεση. Ο ίδιος ο Μπακούρης ήταν επιχειρηματίας, που επί 20 χρόνια εργάστηκε στην Ελβετία. Υπάρχουν Έλληνες σαν κι αυτόν, οι οποίοι έζησαν πολλά χρόνια στο εξωτερικό και για τον λόγο αυτό βλέπουν πιο καθαρά την κακοδιαχείριση στην πατρίδα τους. Ο Μπακούρης εργάστηκε για λίγο και για το κράτος. Ως διευθύνων σύμβουλος είχε αναλάβει να προετοιμάσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Μετά από δύο χρόνια «οιονεί αυτοαπολύθηκε»: Δεν εννοούσε να αποδεχτεί το ότι όλες οι προσφορές -είτε αφορούσαν μεγάλα έργα υποδομής είτε τη μοκέτα στο Ολυμπιακό Χωριό- στην Ελλάδα κόστιζαν περίπου τρεις φορές περισσότερο απ' ο,τι στο Σύδνεϋ, το οποίο διοργάνωσε τους αγώνες το 2000.»