Μπορεί να φταίει η άνοιξη μέσα στην οποία εγώ ζω τον χειμώνα μου που δεν μπορώ να συνηθίσω ακόμα τους καλοκαιρινούς ήχους στη μουσική. Βέβαια, από τότε που έσκασε η άνοιξη, όλοι τρέχουμε να βρούμε το καλοκαιρινό anthem, αυτό το συγκρότημα, τραγούδι ή δίσκο που θα μας συνοδέψει μέχρι το φθινόπωρο. Άλλη κακή συνήθεια και αυτή. Τα ωραία πράγματα όμως έρχονται από μόνα τους. Όπως οι The Stepkids, με το δωδεκάιντσο «Shadows On Behalf» και την ψυχεδελική pop/soul με ιδέες που πηγάζουν από τη δεκαετία του ‘60 που όταν το ακούς σε κάνει να νιώθεις παιδί των λουλουδιών, σε κάνει να ζεις το δικό σου καλοκαίρι του ‘69 και να σκεφτείς ότι κάποια είδη μουσικής δεν πρόκειται να ξεπεραστούν ποτέ!
Ένας δίσκος που περιμένω πώς και πώς να έρθει στα χέρια μου είναι το ντεμπούτο δωδεκάιντσο των Husband στην Robot Elephant Records. Δεν χρειάστηκε να ακούσω και πολλά από τους Ιταλούς για να με πείσουν, έφτανε το «Love Song». Με έπεισαν τα στοιχειωμένα ’70ς πλήκτρα τους και τα ψυχεδελικά φωνητικά τους. Η περίεργη και άβολη ατμόσφαιρα που δημιουργούν. αλλά ταυτόχρονα τόσο οικεία και όμορφη!
Νιώθεις κάπως όταν κάποιος σου λέει ότι ασχολείται μόνο έξι μήνες με την μουσική και μετά σου παρουσιάζει ένα κομμάτι σαν το «The Desire For Desire». Ο .CP μένει στην Σουηδία, δεν έχει κυκλοφορήσει τίποτα ακόμη, έχει σαμπλάρει μέχρι και Whitney Houston (στο εξαιρετικό «Smoke Crack With Whitney»), μπορείς να τον βάλεις στο καλούπι που λέγεται witch house αν και στην πιο πρόσφατη μουσική του προσπάθεια δείχνει σημάδια αλλαγής, και πρόσφατα έδωσε για ακρόαση και για κατέβασμα ένα από τα πιο εθιστικά tracks της σεζόν! Το «The Desire For Desire» το φαντάζομαι να γίνεται χιτ, να χορεύεται στα club, να παίζεται στα ραδιόφωνα, να ακούγεται σε διαφημίσεις με αυτήν την μελωδική γραμμή που σε κάνει να κουνιέσαι και με αυτά τα tribal beats που σε κάνουν να χτυπιέσαι! Αλλά το πιο πιθανό σενάριο είναι να κολλήσει στις 316 ακροάσεις που έχει στην σελίδα του και αυτό από μόνο του με κάνει να θέλω να δακρύσω!
Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πώς θα ακουγόταν αν κάποιος μουσικός παραγωγός χρησιμοποιούσε samples από τραγούδι των Smiths σε ένα ηλεκτρονικό κομμάτι. Οι Marseilles στο Raw Pain χρησιμοποιούν τα φωνητικά του Morrissey πάνω από τις downtempo και chillwave μελωδίες τους και καταφέρνουν να αποσπάσουν την άμεση συγχώρεσή σου, επειδή «πείραξαν» ΤΗΝ μπάντα.
Shabazz Palaces, .cp, το split EP των D’eon και Grimes, Sun Araw, Sleep Over, τα τελευταία 7’’ της Ghost Box, η αλλαγή ήχου στο καινούριο ρεμίξ των Keep Shelly In Athens, η τρελή εμφάνιση των Odd Future στο show του Jimmy Fallon, οι Gardens And Villa. Λίγα (?) πράματα που μου τράβηξαν την προσοχή και με έκαναν να ξεχαστώ:
http://soundcloud.com/thecp/the-desire-for-desire
http://soundcloud.com/marseillesmarseilles/raw-pain
http://soundcloud.com/stonesthrow/the-stepkids-la-la
http://soundcloud.com/robot-elephant-records/01-husband-love-song-1
http://soundcloud.com/subpop/shabazz-palaces-an-echo-from
http://soundcloud.com/keepshellyinathens/blood-diamonds-lasting-love
Sound Injections: http://soundinjections.tumblr.com/archive