«Το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι πλέον τι μπορούμε να αποκομίσουμε από τις (επερχόμενες) πτωχεύσεις» αναφέρει σημερινό άρθρο της Wall Street Journal (WSJ). Ο συντάκτης του, Ιρβάιν Στέλτζερ είναι κατηγορηματικός: «όπως και αν αποκαλέσεις την πτώχευση, αναδιάταξη, ήπια αναδιάρθρωση ή εθελοντισμό, παραμένει αναδιάρθρωση».
«Στην πραγματικότητα η Ελλάδα είναι ανίκανη να επιτύχει ακόμα και τους μεσοπρόθεσμους στόχους του μεταρρυθμιστικού προγράμματος που υποσχέθηκε προκειμένου να λάβει βοήθεια. Και αυτός ίσως είναι ο πραγματικός λόγος που οι τρεις δανειστές της απειλούν να αποσυρθούν από την προσπάθεια διάσωσης» αναφέρει το δημοσίευμα.
«Αναγνωρίζεται πλέον από όλους ότι η Ελλάδα αλλά και η Ιρλανδία και η Πορτογαλία δεν θα μπορέσουν ποτέ μα ποτέ να αποπληρώσουν τα χρέη τους, σίγουρα όχι στην ώρα τους και ακόμα πιο σίγουρα όχι στην ολότητά τους».
Ο αμερικανός οικονομολόγος και αρθρογράφος της WSJ εκτιμά ότι η επικείμενη αλλαγή ηγεσίας στο ΔΝΤ θα σημάνει ακόμα χειρότερες μέρες για την Ελλάδα και τις χώρες που έχουν λάβει δάνειο από το Ταμείο. Και αυτό διότι όποιος και τοποθετηθεί διευθυντής «θα προτάξει ακόμα περισσότερη λιτότητα, σε αντάλλαγμα νέας βοήθειας, κάτι που για τους δανειζόμενους σημαίνει ύφεση και πτώχευση».
Επίσης η στάση των Ευρωπαίων θεωρείται ότι συγκλίνει όλο και περισσότερο προς αυτή της Γερμανίας που ζητά πιο σκληρά μέτρα, άμεσες ιδιωτικοποιήσεις αλλά και επιμερισμό των ζημιών στους ιδιώτες επενδυτές προκειμένου να υπογραφεί μια νέα δανειακή συμφωνία.
Ο Στέλτζερ προβλέπει ότι «την πτώχευση της Ελλάδας θα ακολουθήσουν η Πορτογαλία και η Ιρλανδία» κάτι που θέσει σε κίνδυνο τον ισολογισμό της ΕΚΤ η οποία με τη σειρά της θα ζητήσει νέα κεφαλαιακή ενίσχυση από τις χώρες της ευρωζώνης.
«Σκεφτείτε ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να πληρωθείτε σε δραχμές αντί για ευρώ. Αλλά έτσι είναι οι επενδύσεις. Άλλωστε σκεφτείτε και το ποσοστό (20%) που αποδίδουν αυτά τα ομόλογα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος απευθυνόμενος στους κατόχους ελληνικών ομολόγων.
πηγή: tovima.gr