Όταν το 1996 η Ελλάδα και η Τουρκία έφταναν στα πρόθυρα του πολέμου με αφορμή την κυριότητα των βραχονησίδων Ίμια, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, περιέγραφε πως δεν μπορούσε να καταλάβει πως δύο σύμμαχες χώρες θα έφταναν στα άκρα για «δύο βράχους». Φαίνεται όμως πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, αυτή τη φορά στην ανατολική Ασία με αφορμή τα νησιά Σενκάκου, που είναι το μήλον της έριδος μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας.
Το θερμόμετρο ανεβαίνει στην περιοχή, καθώς η Ιαπωνία προχώρησε σε αγορά των επίμαχων νησιών από την ιαπωνική οικογένεια Κουριχάρα στην οποία ανήκαν για το ποσό των 26 εκατομμυρίων δολαρίων. Με αυτό τον τρόπο το Τόκυο φιλοδοξούσε να κλείσει το θέμα της κυριότητας των νήσων και να προλάβει την αγορά τους από το Πεκίνο, η οποία θα περιέπλεκε παραπάνω τα πράγματα.
Ωστόσο η κίνηση αυτή προκάλεσε πολύ μεγαλύτερες εντάσεις από αυτές που πήγε να προλάβει, αφού οι Κινέζοι οργάνωσαν διαμαρτυρίες και αναποδογύρισαν ιαπωνικά αυτοκίνητα. Η κίνηση αυτή προκάλεσε με τη σειρά της την αντίδραση των Ιαπώνων οι οποίοι κολύμπησαν ως τα νησιά και τοποθέτησαν την ιαπωνική σημαία.
Επισήμως το Πεκίνο δεν κρύβει τη δυσαρέσκειά του για την αγορά των νησιών, χαρακτηρίζοντάς την «παράνομη και άκυρη» ενώ επιφυλάχθηκε παντός δικαιώματος επί της κυριότητας των νησιών.
Tα μικροσκοπικά νησιά έχουν τεράστια γεωπολιτική αξία καθώς βρίσκονται πολύ κοντά σε ζώνες ελεύθερης ναυσιπλοΐας ενώ έχουν κοιτάσματα πετρελαίου και μπορούν να αξιοποιηθούν και για αλιευτικούς σκοπούς.