"Κόψτε λίπος"! Αυτή ήταν η απάντηση των στελεχών της Τρόικας στο σοκ που προκάλεσε η "διαταγή" του Ζ.Κ. Γιούνκερ για "μέτρα, μέτρα, μέτρα και ενδεχομένως νέα μέτρα", προκειμένου να εκταμιευθεί η πέμπτη δόση αλλά και να συζητηθεί νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, οι δανειστές μας δεν αμφιβάλλουν απλώς για την αποτελεσματικότητα των μέτρων και των δράσεων που τους έχουμε ανακοινώσει, αλλά έχουν τη βεβαιότητα, πλέον, ότι η κυβέρνηση δεν θέλει ή δεν μπορεί να σπάσει "αυγά", ήτοι να συγκρουστεί με κάθετες παρεμβάσεις στο δημόσιο τομέα, επιλέγοντας την εύκολη λύση των οριζόντιων περικοπών, που θίγουν ακόμα και τα ασθενέστερα στρώματα του πληθυσμού.
Τι λένε πολύ απλά οι ελεγκτές της Τρόικας και ζητάνε να αναπροσαρμοστεί αναλόγως το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο; Ότι στην πραγματικότητα το βαθύ κράτος δεν έχει θιγεί στο ελάχιστο, παρά το ότι η χώρα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο κι ότι πρέπει να γίνουν πραγματικές τομές στη δομή και λειτουργία του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, ο οποίος συν τοις άλλοις πρέπει να γίνει πολύ μικρότερος και λιγότερο δαπανηρός. Και δεν είναι μόνο ο αριθμός των απασχολούμενων σε ΔΕΚΟ και ΝΠΔΔ που έχει μπει στο στόχαστρο της Τρόικας και ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, θα περιοριστεί σημαντικά μέσω του ΑΣΕΠ που θα λειτουργήσει ως φίλτρο για τις μετατάξεις. Είναι κυρίως αυτό το... χάος σε Ομοσπονδίες, Συλλόγους, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που συνεχίζουν να επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό σαν να μην συμβαίνει τίποτε, την ώρα που ετοιμάζονται δραματικές περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα.
Προτιμούν πρόωρες παρά... ακινησία
Με φόντο, άλλωστε, αυτές τις διαπιστώσεις, έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται οι συστάσεις για συναίνεση, γνωρίζοντας πολύ καλά και στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον ότι το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών είναι πολύ πιθανό, λόγω αυτών των πιέσεων. Ωστόσο, σε αντίθεση με την αρνητική στάση που είχαν οι δανειστές μας απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο μέχρι την προηγούμενη αξιολόγηση, τώρα θεωρούν ότι ακόμα κι αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να είναι χειρότερη από το τέλμα που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες, αποδίδοντας μάλιστα αυτή την εικόνα όχι στη θεσμική αντιπολίτευση, αλλά στην "αντιπολίτευση" εντός της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος.
Και δεν είναι μόνο το είδος και το εύρος των πρόσθετων μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε βάθος τουλάχιστον 10ετίας -και γι' αυτό, σύμφωνα με τους δανειστές μας, απαιτείται πολιτική συναίνεση-, είναι κυρίως το εύρος και η ένταση των αποκρατικοποιήσεων, για τις οποίες παρατηρείται το πολιτικό παράδοξο να υπάρχει μίνιμουμ συναίνεσης μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά την ίδια ώρα εντός της κυβέρνησης να διατυπώνονται διαφορετικές φωνές για το εάν και πώς πρέπει να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις "ευαίσθητων" Οργανισμών και Επιχειρήσεων.
Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, μετά τις πιέσεις εντός και μετά τη συνεδρίαση του EUROGROUP, ο Όλι Ρεν επανήλθε χθες μετά τη συνεδρίαση του ECOFIN και χαρακτήρισε θεμέλιο λίθο του προγράμματος προσαρμογής το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, εντείνοντας την πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση να "τρέξει" με ταχύτερους ρυθμούς το σχέδιο, για το οποίο έχει δεσμευθεί ότι θα μειώσει το χρέος κατά 50 δισ. ευρώ. Το ίδιο είχε κάνει προχθές ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι Κεντρικοί Τραπεζίτες, οι οποίοι, απορρίπτοντας τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης, επιμένουν στο ότι είναι μονόδρομος η εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής με τη λήψη νέων μέτρων και την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, που έχουν "κολλήσει", με πιο χαρακτηριστική τη δήλωση του Αυστριακού Κεντρικού Τραπεζίτη, ο οποίος σημείωσε ότι "η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να κάνει με τρόπο μαζικό και συνεπή τη δουλειά που πρέπει ακόμα να γίνει. Αυτό έχει να κάνει πρωτίστως με το ευρύ πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων".
Σύμφωνα με το σχέδιο για το 2011, τα... εύκολα βήματα είναι η επέκταση της σύμβασης παραχώρησης για το "Ελευθέριος Βενιζέλος", η τιτλοποίηση των διοδίων, οι παραχωρήσεις των αυτοκινητοδρόμων, η πώληση της συμμετοχής του Δημοσίου σε Καζίνα καθώς και τα Κρατικά Λαχεία, η πώληση της ΛΑΡΚΟ. Τα δύσκολα ξεκινούν από την πώληση του 10% του ΟΤΕ, καθώς υπάρχει πίεση από τη DEUTSCHE TELEKOM για τα εργασιακά και το μισθολογικό κόστος στον Οργανισμό. "Αγκάθια" υπάρχουν και στην πρόθεση της πώλησης του 31% της ΔΕΠΑ λόγω της option αγοράς από τη ΔΕΗ, ενώ όσον αφορά στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν υπάρχει ακόμα επίσημη εκδήλωση επενδυτικού ενδιαφέροντος. Όσο για τα ακίνητα του Δημοσίου, "αγκάθι" χαρακτηρίζεται η χρονοβόρα διαδικασία καταγραφής και ξεκαθαρίσματός τους.