«...Σου έρχεται κατ’ ευθείαν η ορεξη για άγριο σεξ», γράφουν οι αμερικανίδες και οι ευρωπαίες στα γυναικεία μπλογκ της υφηλίου για το βιβλίο με τον τίτλο «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι». Κάποια άλλη προσθέτει: «Γυρνάς στο σπιτι και ξυπνάς τον άντρα σου μες την νύχτα για να τον στείλεις στον παράδεισο και οχι για τον βρίσεις που άφησε ενα χαμό στην κουζίνα».
Οι Ελληνιδες αναγνώστριες πως αντιδρούν; Το κα-τα-βροχ-θίζουν. Το προτείνει η μια στην άλλη, το σχολιάζουν μεταξύ τους, την ημέρα το διαβάζουν στις ξαπλώστρες της παραλίας σε μορφή e-book, παραμένοντας έτσι μη αναγνωρίσιμο από τα βλέμματα των διπλανών. Ούτε τίτλος, ούτε εικόνες. Μονο λέξεις που τρέχουν πάνω στη λευκη οθόνη του smartphone. Προτιμούν να μείνουν το βράδι στο σπίτι για να διαβάσουν την συνέχεια της ιστορίας της ηρωίδας στο «κόκκινο δωμάτιο του πόνου» αντί να βγουν για το κλασσικό ποτό «κι ότι κάτσει» στα «Άστρα» της Μυκόνου. Φαντασιώνονται το περιεχόμενο του. Διαβάζεται από ενήλικες αλλά και νεότερες γυναίκες που το μόνο σίγουρο ειναι οτι δεν πρόκειται για συνηθισμένες καταναλώτριες πορνογραφικού υλικού. Αφροδισιακό , σαδομαζοχιστικό, πορνογραφικό αλλά όχι χυδαίο. Είναι ένα μυθιστόρημα, δεν ειναι ενα hardcore βίντεο. Ειναι μια ακόμη ιστορία αγάπης. Εντάξει λιγο «ντοπαρισμένη», ναίφ αλλα μια ιστορία αγάπης που εμπεριέχει τον πόνο, την υποταγή και την σχέση τους με τον πόθο.
Πρόκειται για τη σύναψη ενός συμβολαίου υποταγής της φοιτήτριας της λογοτεχνίας Αναστάζια Στιλ στον επιτυχημένο επιχειρηματία Κρίστιαν Γκρέυ. Αν θέλουμε να εντάξουμε την ιστορία τους στο πάνθεον της κλασσικής λογοτεχνίας τηρουμένων φυσικά των αναλογιών, τότε δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε το ασυναγώνιστο βιβλίο «Η Αφροδίτη με τη Γούνα» του αυστριακού συγγραφέα Ζάχερ Μαζόχ. Μόνον που εδώ στο συμβόλαιο υποταγής οι ρόλοι των δύο φύλων είναι αντεστραμμένοι. Βέβαια, το βασανιστικό ερώτημα και εδώ είναι γιατί πρέπει η σχέση αυτή να κωδικοποιηθεί μέσω ενός συμβολαίου υποταγής. Όπως και να έχει το πράγμα φαίνεται πως σε εποχή της απόλυτης χειραφέτησης της γυναίκας επανέρχεται το φάντασμα της ανδρικής κυριαρχίας και της σχέσης που αυτή διατηρεί με την απόλαυση. Τελικά οι γυναίκες απολαυάνουν μόνον αυτό που επιθυμεί ο Κύριος τους; Είχε δίκιο ο Νίτσε όταν έλεγε ότι όταν πηγαίνεις στις γυναίκες μη ξεχνάς το μαστίγιο; Ή έχουμε να κάνουμε με το σκοτεινό δρόμο της διαστροφής μέσα από τον οποίο η ηρωίδα θα ανακαλύψει τελικά τις δικές επιθυμίες;
Όλα αυτά τα καυτά ερωτήματα τα οποία παρουσιάζει λογοτεχνικά αυτό το βιβλίο οδήγησε σε ρεκορ πωλήσεις στην Αμερική (20.000.000 αντίτυπα), στην δε Αγγλία αναδείχτηκε το πιό γρήγορο σε πωλήσεις μπέστ σέλλερ ολων των εποχών. Επίσης έσπασε το ρεκόρ των πωλήσεων του Codice da Vinci και του Χάρυ Πόττερ.
Η συγγραφέας του πρώτου βιβλίου της τριλογίας, υπογράφει με το ψευδώνυμο E.L. James (Ερρικα Λεοναρντ ειναι το κανονικό όνομα της). Είναι Αγγλίδα, 48 χρονων, μητέρα δυο παιδιών, τέως τηλεοπτική παραγωγός, νυν βαθύπλουτη. Της δώθηκε το παρατσούκλι “mommy-porn” και κατέληξε στην λίστα του Τime μεταξύ των 100 προσώπων που επηρεαζουν τον πλανήτη. Η ιστορία γεννιέται στο web σαν ενα fan-fiction (σειρά γραμμένη απ τους φαν) του twilight. Κυκλοφόρησε σαν ηλεκρονικο βιβλίο στο iPad, κατόπιν εκδόθηκε απο Αυστραλή εκδότρια και τα υπόλοιπα έγιναν στόμα με στόμα.
Η δραματουργία είναι απο τις πιο στερεότυπες όλων των εποχών. Ο Κρίστιαν Γκρέι είναι ο ωραίος νέος, ο γοητευτικός ταικούν και η Αναστάζια Στιλ η 21χρονη όμορφη, φτωχή και παρθένα φοιτήτρια. Για να εξυπηρετήσει τη συγκάτοικο της που είναι άρρωστη, προσφέρεται η ίδια να πάρει την προγραμματισμένη συνέντευξη απο τον ταικούν Κρίστιαν. Η Αναστάζια φυσικά πέφτει αμέσως θύμα της γοητείας του.
Στις πρώτες 100 σελίδες η συγγραφέας E L James χρησιμοποιεί ακριβώς το στιλ των «ροζ» μυθιστορημάτων. Με τις ίδιες χιλιοειπωμένες εκφράσεις, τις ίδιες αυτονόητες καταστάσεις εμπλουτισμένες με δεκάδες σεξουαλικές διεισδύσεις, κατακόκκινα οπίσθια απο τις ξυλιές με μεταλλικό χάρακα και φράσεις της ηρωίδας του τύπου «...κρατάω την αναπνοή μου. Είμαι η Ευα στον επίγειο παράδεισο και αυτός το φίδι. Δεν μπορω να αντισταθώ».
Και όποια από μας μπορεί να μην είναι απόλυτα σίγουρη για την διαφορά ενος «ροζ» από ένα μαινστριμ μυθιστόρημα, πιστεύω οτι υπάρχουν στάνταρτ «ροζ» σημεία αναγνώρισης του είδους του.
Π.χ. Η διαφορά κοινωνικής τάξης των δύο, η καρδιά που πάει να σπάσει, η παράλυση που προκαλείται στην εικόνα του γκρίζου βλέμματος και του αψεγάδιαστου αντρικού κορμιού, το τέλειο λευκό ξεκουμπωμένο του πουκάμισο (μόνο δύο κουμπιά), τα καταπληκτικά εστιατόρια, τα γρήγορα αυτοκίνητα, το αεροπλάνο που πιλοτάρει ο ίδιος.
Πολύ σύντομα ανακαλύπτουμε οτι ο ήρωας του μυθιστορήματος Κρίστιαν Γκρέυ, είναι εμμονικός με την άσκηση ελέγχου. Εχει ανάγκη να ασκεί εξουσία σε πράγματα και ανθρώπους. Η φτωχή πλην αθώα Αναστάζια τον «ανάβει» ιδιαίτερα. Την κατακτά οχι πολύ δύσκολα γιατί η Αναστάζια εχει ηδη παραλύσει από την εικόνα του ήδη απο την πρώτη στιγμή που τον έχει δει και περίπου στην 100 σελιδα η Αναστάζια βρίσκεται στην κρεβατοκάμαρα του. Εκει ο μυστηριώδης Κρί στιαν Γκρέυ αποκαλύπτει το αληθινό του πρόσωπο: μόνον αν είναι ο απόλυτος αφέντης της θα είναι μαζί της. Η υπακοή της τον διεγείρει. Η αίσθηση της ιδιοκτησίας επάνω σ' αυτήν την γυναίκα είναι η μόνη δυνατή σχέση γι αυτόν. Ειναι ο αφέντης και είναι η σκλάβα του. Για να έχουν λοιπόν μια σχέση πρέπει να την διδάξει να γίνει η σκλάβα του. Στις υπόλοιπες 250 σελίδες διαβάζουμε ότι η Αναστάζια μετά απο διαπραγμάτευση θα υπογράψει το συμβόλαιο για τους όρους και τα όρια της σεξουαλικής της σχέσης με τον Κρίστιαν αλλά ακόμη και για τη διατροφή της, το ντύσιμό της, τη γυμναστική της, και την αποτρίχωση της! Συναινετικά υπογράφει να του ανήκει και να τον υπακούει. Πολυάριθμες είναι σελίδες που αφιερώνονται στο να περιγράφουν με ξεκάθαρες λεπτομέρειες τις σαδομαζοχιστικές τους πρακτικες (B.D.S.M.) μέσα στο «κόκκινο δωμάτιο του πόνου».
Στο καθημερινό λεξιλόγιο στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ορος bondage έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται συχνά. Πλέον στις συζυγικές κρεβατοκάμαρες οι σαδομαζοχιστικές πρακτικές ασκούνται με πολύ λιγότερες ενοχές.
Και ενώ ο άνδρας αναγνώστης του “Πενήντα αποχρώσεις του γκρί” που είναι τακτικός χρήστης πορνογραφικού υλικού, μπορεί να πηδήξει σελίδες για να φτάσει στα καυτά σημεία πορνό του βιβλίου, οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο το καταβροχθίζουν λεξη προς λέξη ψάχνοντας να βρουν τι τελικά ωθεί τους ήρωες στις διαστροφικές πράξεις τους. (άλλοθι;)
Γιατι ο Κρίστιαν που μπορεί να έχει οτι και όποια θέλει στην ζωή του είναι καταδικασμένος να χαίρεται μόνο μέσω μαστιγίων και σκοινιών; Αν ήταν ένα απλό σκληρό πορνό, όπως έγραψε η Washington Post σε σχέση με το εκδοτικό φαινόμενο, δεν θα είχε καμιά σημασία το γιατί. Η συγκεκριμένη όμως σαδομαζοχιστική ιστορία έχει πλοκή, όμως δεν παραμένει απλώς στη δράση, αλλά αναλύει και τα κίνητρα των ηρώων που τους οδηγούν στις ακραίες επιλογές τους.
Ο Κρίστιαν Γκρευ δεν είναι κακός, είναι απλώς βασανισμένος στην ζωή του και πονεμένος οπότε να γιατί μόνο μέσα απο τον πόνο βρίσκει την χαρά. Γιαυτό και την φιλάει στο στόμα, μια σκηνή που δεν υπάρχει περίπτωση να δουμε σε ενα hard-core πορνό. Και ίσως η Αναστάζια να αποδέχεται τον σαδιστή πλην γενναιόδωρο αφέντη της της οχι λόγω αυτοϋποτίμησης, αλλά για να βιώσει την απόλυτη αγάπη της γι’ αυτόν τον ανδρα μέσω απάρνησης του εαυτού της.
Νά λοιπόν το κλειδί της εισόδου για τις γυναίκες στον κόσμο του πόρνο, όπως αναφέρουν στις δηλώσεις τους οι σεξολόγοι στην Washington Post. Δηλώνουν επίσης οτι πολλές αναλυόμενες έχουν βοηθηθεί στο να εκφράζουν πιο ελεύθερα τις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις.
Φυσικά μετά από τα επεξηγητικά σχόλια των ειδικών ψυχιάτρων και σεξολόγων για την παγκόσμια επιτυχία του βιβλίου, ο πόλεμος έχει ξεσπάσει. Οι ΜΚΟ για τα δικαιώματα των γυναικών και κατά της ενδοοικογενειακής βίας ειναι φανατικά αντίθετες με τις παραπάνω αναλύσεις και προσκαλούν τον κοσμο σε συγκεντρώσεις οπου και θα καινε τα αντίτυπα του μυθιστορήματος.
Μην τρελαινόμαστε τώρα! Ακολουθούν δυο ακομα βιβλία σε συνέχεια του πρώτου οπου πολλά αλλάζουν και ποιος ξέρει αν τελικά ο σκοτεινός ιππότης δεν μεταμορφωθεί σε λευκό πρίγκιπα; Μου ερχεται στο νου ένα παλιό ανέκδοτο: «γιατί η γυναίκα κοιτάει ενα φιλμ πόρνο μέχρι το τελος του; Για να δει αν στο φινάλε ο ήρωας την παντρεύεται».