Σαν σήμερα, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1973, στην Οξφόρδη έφυγε από τη ζωή ο πατέρας της φανταστικής λογοτεχνίας και συγγραφέας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν.
Ο εμπνευστής της Μέσης Γης, των ξωτικών και των Χόμπιτ, γεννήθηκε το 1892 και υπήρξε ανέκαθεν, εξέχων φιλόλογος και συγγραφέας, όμως το έργο που έμελλε να τον κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό, την τριλογία του Άρχοντα το εξέδωσε σε μεγάλη ηλικία, το 1954.
Ακολούθησαν το Χόμπιτ και το Σιλμαρίλλιον, που εκδόθηκε μετά το θάνατό του και όλα μαζί συνέθεσαν έναν νέο,πρωτοποριακό είδος λογοτεχνίας που εντυπωσιάζει ακόμα και το σύγχρονο κοινό.
Ο Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν, πρωτότοκος γιος του Άρθουρ Ρούελ Τόλκιν και της συζύγου του Μέιμπελ, γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1892 στο Μπλουμφοντέιν της σημερινής Νότιας Αφρικής όπου και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του, γεγονός που εξηγεί γιατί όταν μετακόμισε στην Αγγλική επαρχία του φάνηκε ξαφνικά παράδεισος.
Σε ηλικία 12 ετών, χάνει τη μητέρα του και αναλαμβάνει τη φροντίδα αυτού και του αδελφού του, ο ιερέας Φράνσις Μόργκαν της τοπικής Καθολικής Εκκλησίας.
Ο Τόλκιν σπούδασε στη Σχολή «Βασιλεύς Εδουάρδος VI» στο Μπέρμιγχαμ και διδάχθηκε αγγλοσαξονικά και αρχαία αγγλικά,ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο κολλέγιο Έξετερ της Οξφόρδης, μελετώντας Αγγλική Φιλολογία. Η μεγάλη του έφεση και αγάπη για τις γλώσσες και την ιστορία τους, συνέβαλε στη μετέπειτα δημιουργία δικών του διαλέκτων οι οποίες πλαισίωσαν τα μυθιστορήματά του.
Σε πολύ μικρή ηλικία παντρέυτηκε την παιδική του φίλη και κατά δύο χρόνια μεγαλύτερή του, Ήντιθ Μπρατ, και έκαναν 4 παιδιά. Ο γάμος τους είναι πολύ ευτυχισμένος και η Ήντιθ αποτέλεσε την έμπνευση του για να δημιουργήσει αργότερα την ιστορία της Λούθιεν και του Μπέρεν που διαδραματίζεται στην πρώτη εποχή της Μέσης Γης και αναφέρεται στο Σιλμαρίλλιον αλλά και στον Άρχοντα.
Την ήρεμη ζωή του ήρθε να αναστατώσει ο Α' παγκόσμιος Πόλεμος, όπου υπηρέτησε ως αξιωματικός στους τυφεκιοφόρους του Λανκασάϊρ. Πήρε μέρος στην μάχη του Σομμ το 1916,αλλά προσβλήθηκε απο τον πυρετό των χαρακωμάτων και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αγγλία.
Μετά τον πόλεμο, εργάζεται για την σύνταξη του Νέου Λεξικού της Αγγλικής και το 1920 διορίζεται λέκτορας της Αγγλικής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς, ενώ το 1924 προάγεται σε Καθηγητής (Professor) που είναι η υψηλότερη ακαδημαική βαθμίδα στα βρετανικά πανεπιστήμια.
Την ίδια περίοδο ξεκίνησε να γράφει ιστορίες για τα παιδιά του, η διασημότερη εκ των οποίων ήταν το Χόμπιτ που εκδόθηκε το 1937 με μεγάλη επιτυχία και ο εκδότης του ζήτησε να γράψει τη συνέχεια της ιστορίας.
Η συγγραφή του όμως διακόπηκε απο τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που επηρέασε τον τρόπο σκέψης και γραφής του, μετατρέποντας την αρχικά παιδική ιστορία, στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών με τις επικές μάχες, που χρειάστηκε 12 χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Λίγο μετά την έκδοση του, ο Τόλκιν παραιτήθηκε από καθηγητής και πήγε με την αγαπημένη του Ήντιθ στην παραθαλάσσια πόλη Μπέρνμουθ, μέχρι το 1971 που εκείνη πέθανε και ο Τόλκιν, επέστρεψε στην Οξφόρδη κοντά στα παιδιά του. Πέθανε 2 χρόνια αργότερα, μετά από μια σύντομη ασθένεια, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1973, σε ηλικία 81 ετών.
Το έργο του, ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών εκδόθηκε αρχικά σε τρεις τόμους το 1954 και το 1955 και έχει από τότε επανεκδοθεί πολλές φορές και μεταφραστεί σε τουλάχιστον 38 γλώσσες, αποτελώντας ένα απο τα πιο δημοφιλή λογοτεχνικά έργα του 20ου αιώνα και επηρρεάζοντας άμεσα το μοτίβο της μετέπειτα φανταστικής λογοτεχνίας.
Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχει παρθενογέννεση στην Τέχνη και όσο πρωτότυπα και εκπληκτικά για την εποχή τους κι αν φαίνονταν τα συγκεκριμένα έργα, ήταν βασισμένα σε καταστάσεις, εποχές και γεγονότα που έκαναν εντύπωση στον συγγραφέα.
Τρανταχτά παραδείγματα, το γεγονός ότι παραλίγο να πεθάνει απο το δηλητήριο μίας ταραντούλας όταν ήταν παιδί και του δημιούργησε μία φοβία η οποία εκφράζεται στο έργο του μέσα από τη Σέλομπ και την Ουνγκόλιαντ, και τους άλλους αραχνοειδείς εχθρούς που παρουσιάζει, αλλά και οι επικές αιματηρές μάχες στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, σαφώς επηρεασμένες απο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που μάστιζε την Ευρώπη εκείνη την περίοδο.
Όλα τα έργα του διαδραματίζονται στη Μέση Γη, (η ιστορία του «Άρχοντα» εκτυλίσσεται κατά την τρίτη εποχή της Μέσης Γης) ενός φανταστικού κόσμου που κατοικείται από διάφορες ανθρωποειδείς φυλές: Χόμπιτ, Ξωτικά, Ανθρώπους, Νάνους και Ορκ. Η Μέση Γη όμως ουσιαστικά είναι μία προσομοίωση της Μεσαιωνικής Ευρώπης, στην οποία παίρνουν σάρκα και οστά όλοι οι μύθοι και θρύλοι των αγγλοσαξονικών φυλών, δημιουργώντας ένα εκπληκτικό φολκλόρ συνοθύλευμα παραδοσιακών εξιστορίσεων, πασπαλισμένων με την φαντασία και τις εμπειρίες του συγγραφέα.
Η γλωσσομάθειά του επίσης, συνέβαλε στη δημιουργία της φανταστικής γλώσσας των αρχαίων ξωτικών, της γνωστής Quenya, (που όταν πρωτοβγήκε ο Άρχοντας στο σινεμά έτρεξαν ξαφνικά να τη μάθουν όλοι όσοι μέχρι τότε αγνοούσαν ακόμα και την ύπαρξη των βιβλίων) η οποία είναι ουσιαστικά ένα συνοθήλευμα από Φλαμανδικά και διάφορες Σκανδιναβικές διαλέκτους.
Επίσης η ίδια η ιστορία του Άρχοντα, είναι εμπνευσμένη από την συνολικά 15ωρη (!) επική όπερα του Ρίχαρντ Βάγκνερ «Το δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν» («Der Ring des Nibelungen») η οποία εκδόθηκε περίπου 85 χρόνια πριν από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και αποτελούσε μία απο τις δημοφιλέστερες όπερες της εποχής, ενώ εικάζεται ότι ο Φρόντο Μπάγκινς του Τόλκιν είναι ο αντίστοιχος Ζήκφριντ στο έργο του Βάγκνερ.