Υπέρ τη ήπιας αναδιάρθρωσης τάσσεται, πλέον, ο Ζ.Κ. Γιούνκερ, ανάβοντας «φωτιές» όχι μόνο στους κατόχους ελληνικών τίτλων αλλά και εντός της Ευρωζώνης, αφού ουκ ολίγοι ούτε καν συζητούν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση της Γαλλίδας υπουργού Οικονομικών, η οποία ορθά-κοφτά τόνισε ότι ούτε η αναδιάρθρωση ούτε η επιμήκυνση βρίσκεται στο τραπέζι. Την ίδια ώρα ο επίτροπος Όλι Ρεν καλεί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να συμφωνήσουν στις βασικές κατευθύνσεις για την οικονομία , θέτοντας αυτή τη συναίνεση ως όρο για την 5η όση του δανείου. Η αναφορά αυτή του Όλι Ρεν "φουντώνει" τη συζήτηση για πρόωρες εκλογές.
Αυτό που αναστάτωσε περισσότερο τις αγορές είναι, πάντως, η διαπίστωση του Ζ.Κ. Γιούνκερ ότι το ελληνικό χρέος ως έχει δεν είναι βιώσιμο κι ότι γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει τάχιστα στο «πακέτο» των αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ. Αυτό που προκαλεί εντύπωση, σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές, είναι ότι αυτή η θέση του επικεφαλής του EUROGROUP βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τα όσα υποστήριζε μέχρι πρότινος, επιβεβαιώνοντας όσους υποστήριζαν εξαρχής ότι οι Κοινοτικοί απλώς στρουθοκαμηλίζουν και δεν λένε όλη την αλήθεια για το ελληνικό χρέος.
Ακόμα κι αυτή η επιλογή της χαλαρής αναδιάρθρωσης δεν θα πρέπει, πάντως, να θεωρείται βέβαιη, καθώς ο Ζ.Κ. Γιούνκερ σημείωσε ότι η Ελλάδα πρέπει να λάβει μέτρα κι άλλα μέτρα κι άλλα μέτρα, να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις και κατόπιν να εξεταστεί εάν μπορεί να γίνει τέτοιου είδους παρέμβαση, προκαλώντας νέο γύρο πιέσεων στο ευρώ. Όπως σημειώνουν διεθνείς αναλυτές, είναι αμφίβολο εάν η κίνηση αυτή μπορεί να γίνει ή πρέπει να γίνει, καθώς οι αγορές έχουν προειδοποιήσει ότι τέτοιου είδους εξελίξεις θα θεωρηθούν ως αναδιάρθρωση χρέους, ενισχύοντας τις ανησυχίες της ΕΚΤ για ανεξέλεγκτους κλυδωνισμούς στην Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με το πρακτορείο REUTERS, αναλυτές σημειώνουν ότι αν και στο τραπέζι έχουν πέσει πολλοί διαφορετικοί όροι (restructuring, rescheduling and reprofiling) για να περιγραφεί αυτό που πρόκειται να συμβεί, επί της ουσίας όλα θα κριθούν από το εάν οι κάτοχοι ομολόγων συμμετάσχουν σε εθελοντική βάση ή υποχρεωτικά. Ενδεχόμενη «αναμόρφωση» του χρέους θα σημάνει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, κατά την οποία οι κάτοχοι ομολόγων θα ανταλλάξουν τους τίτλους τους με άλλους τίτλους μεγαλύτερης διάρκειας, χωρίς να θεωρείται αμελητέα ωστόσο η επίπτωση στις τράπεζες- ξένες και ελληνικές- που κατέχουν Χρέος περίπου 215 δισ. ευρώ. Αντιθέτως, μια υποχρεωτική συμμετοχή των ιδιωτών, όπως πιέζουν οι Γερμανοί, θα έχει τη μορφή πιστωτικού γεγονότος (credit event) ενεργοποιώντας τους μηχανισμούς των CDS και ξεκινώντας έτσι το ντόμινο επιπτώσεων που αποτελεί τον εφιάλτη για την ΕΚΤ.