Στον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, «το νέο φίλο των Ευρωπαίων», όπως τον χαρακτηρίζει, αναφέρεται σε εκτενές άρθρο του το αμερικανικό περιοδικό Time με τίτλο «Πως τα πάει ο Σαμαράς; Ο νέος Έλληνας ηγέτης είναι αρεστός στην Ευρωζώνη». Σε αυτό σχολιάζονται οι προσπάθειές του να γοητεύσει ένα δύσκολο κοινό: αυτό των επικεφαλής της Ευρωζώνης, που τον βλέπουν ως «ηγέτη της τελευταίας ευκαιρίας» για τη διάσωση της Ελλάδας.
Το αμερικανικό περιοδικό θεωρεί, μάλιστα, ότι η προηγούμενη εβδομάδα ήταν «μια καλή αρχή», αφού ο πρωθυπουργός κατάφερε να αποσπάσει την στήριξη και των τριών ηγετών της Ευρωζώνης με τους οποίους είχε τα τετ-α-τετ, δηλαδή, τόσο του επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, όσο και της γερμανίδας καγκελαρίου, Ανγκελα Μέρκελ και του γάλλου προέδρου, Φρανσουά Ολάντ.
Οπως, όμως εξηγεί το περιοδικό Time παρακάτω στο άρθρο του, η συμπάθεια αυτή που δείχνουν οι Ευρωπαίοι στον έλληνα πρωθυπουργό, δεν έχει να κάνει τόσο με τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά με το γεγονός ότι τον βλέπουν σαν τον «ηγέτη της τελευταίας ευκαιρίας», κάτι το οποίο υποστηρίζει ο Γιάννης Εμμανουηλίδης, αναλυτής του European Policy Centre στις Βρυξέλλες και τον οποίο επικαλείται το περιοδικό.
Σημειώνοντας την εμφανή «ανακούφιση» της Ευρώπης την επομένη των εκλογών, ο Εμμανουηλίδης, αναφέρει: «Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πιστεύουν ότι θα είναι πολύ πιο εύκολο να διαπραγματευτούν με τον Σαμαρά, απ' ότι με τον Τσίπρα...Υπάρχει όμως ο φόβος ότι αν δεν τα καταφέρει ο Σαμαράς δεν θα τα καταφέρει και η Ελλάδα».
Επίσης, το αμερικανικό περιοδικό, σχολιάζοντας δηλώσεις του πρωθυπουργού, όπου υποστηρίζει ότι η Ελλάδα χρειάζεται περιθώρια για να αναπνεύσει, ώστε να μπορέσει να αναπτύξει την οικονομία της και να αυξήσει τα έσοδα, το TIME γράφει: «Ο άνθρωπος που μπορεί να το πετύχει αυτό είναι ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, οικονομολόγος με κύρος και σπουδές στην Οξφόρδη, ο οποίος είναι γνωστός στις Βρυξέλλες για την πειθαρχία και την συνέπειά του. Ο Στουρνάρας έχει επί μακρόν ασκήσει κριτική, (χαρακτηρίζοντας) την Ελλάδα, την τελευταία οικονομία Σοβιετικού τύπου, ενώ εδώ και χρόνια έχει ταχθεί υπέρ της ιδιωτικοποίησης κρατικών περιουσιακών στοιχείων».