Μόνο τυχαία δεν ήταν η παρέμβαση Σόιμπλε πριν καν αναχωρήσει από την Αθήνα ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, καθώς το Βερολίνο ήθελε να καταστήσει σαφές ότι εκείνο είναι που θα δρομολογήσει τις όποιες εξελίξεις γύρω από το ελληνικό ζήτημα και όχι βέβαια ο συμπαθής κατά τα άλλα πρόεδρος του Eurogroup, ούτε καν ο Φρανσουά Ολάντ με τον οποίο συναντήθηκε η Ανγκελα Μέρκελ πριν συναντήσει τον Αντώνη Σαμαρά.
Το παγωμένο βλέμμα του Γάλλου Προέδρου μετά από τη συνάντηση του με τη Γερμανίδα Καγκελάριο έλεγε, άλλωστε, πολλά για το κλίμα μέσα στο οποίο έγινε η συζήτηση με την κ. Μέρκελ, η οποία το μόνο μήνυμα που έστειλε προς την Αθήνα ήταν ότι θα ενθαρρύνει τη χώρα μας να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις. Περί επιμήκυνσης, βέβαια, ουδείς λόγος, ούτε καν υποψία υπονοούμενου.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Βερολίνο, η κ.Μέρκελ έχει σοβαρό πρόβλημα με τους συνεταίρους της στη κυβέρνηση όχι να συζητήσει την όποια χρονική επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος αλλά ακόμα και να επιδείξει μια σχετική χαλαρότητα, όσον αφορά στην εκταμίευση της επόμενης δόσης!
Αυτό ήταν και το μήνυμα που μετέφερε ο κ.Γιούνκερ στην Αθήνα, θέλοντας να προειδοποιήσει τον κ.Σαμαρά ότι θα πρέπει να κατεβάσει πολύ το πήχη των προσδοκιών του κι ότι θα πρέπει να προσπαθήσει κυρίως να πείσει το Βερολίνο ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει όλα όσα έχει πει ότι θα κάνει.
Με αυτό το δεδομένο, το έργο πρωτίστως του Αντώνη Σαμαρά και ακολούθως του Γιάννη Στουρνάρα, γίνεται εξαιρετικά δύσκολο, καθώς θα πρέπει να σχεδιάσουν με πολύ προσεκτικές κινήσεις τα βήματα των επόμενων μηνών, αφού κατά κοινή διαπίστωση η επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος θα «ωριμάσει» μέσα από εξαιρετικά επίπονες διαδικασίες δημοσιονομικής προσαρμογής και αλλεπάλληλων εξετάσεων απέναντι στους συνεταίρους μας.
Κάποιοι διακινδυνεύουν, μάλιστα, τη πρόβλεψη ότι- εκτός απροόπτου- δεν πρόκειται να γίνει σοβαρή συζήτηση για αλλαγές στο ελληνικό πρόγραμμα, πριν από τη νέα χρονιά, αφού πέρα από την Έκθεση της Τρόικα που θα κρίνει την επόμενη δόση, θα πρέπει να γίνει επαναξιολόγηση των «εργαλείων» βιωσιμότητας του ελληνικού Χρέους, με πρώτο βήμα ενδεχομένως μια μικρή μείωση επιτοκίων στα δάνεια της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.