Την ερχόμενη Δευτέρα 27 Αυγούστου το Διοικητικό Συμβούλιο της Credit Agricole θα συζητήσει τις τρεις προσφορές που κατέθεσαν στις 8 Αυγούστου οι τρεις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, Εθνική, Eurobank και Alpha Bank για την Εμπορική Τράπεζα.
Δεν είναι γνωστό εάν κατά τη συνεδρίαση αυτή, θα ληφθεί και η οριστική απόφαση ή θα υπάρξει ολιγοήμερη παράταση, όπως έχει ήδη διαρρεύσει σε μερίδα του ελληνικού Τύπου.
Παρ' ότι οι αποφάσεις αναμένονται από το Παρίσι, άλλα κέντρα στην Αθήνα τον τελευταίο μήνα –πριν καν κατατεθούν οι προσφορές- έχουν σπεύσει μέσω δημοσιευμάτων να προεξοφλήσουν το αποτέλεσμα.
Η πώληση της Εμπορικής Τράπεζας αποτελεί κομβικό σημείο του ευρύτερου προγράμματος αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος στο πλαίσιο ανακεφαλαιοποίησής του από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με συνολικά κεφάλαια 50 δισ. ευρώ από τα δάνεια που λαμβάνει η χώρα. Συνεπώς οι όποιες αποφάσεις πέραν των αυτονόητων συμφερόντων του πωλητή, λόγω των σοβαρών επιπτώσεων για το τραπεζικό σύστημα και την οικονομία, πρέπει να διασφαλίζουν όχι μόνον το συμφέρον του αγοραστή αλλά, πρωτίστως, το δημόσιο συμφέρον.
Αυτό αποτελεί ευθύνη των αρχών και της πολιτείας, που έχουν επιφορτισθεί με το καθήκον της προστασίας των θεσμών, τη διαφάνεια και τη διασφάλιση του αδιάβλητου των διαδικασιών, ειδικά όταν επίκειται η υλοποίηση ενός ευρύτατου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας. Σε μια τόσο ευαίσθητη πολιτικά περίοδο, κατά την οποία οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες επιβαρρύνονται με το τεράστιο κόστος της δημοσιονομικής προσαρμογής, οποιαδήποτε αμφισβήτηση των διαδικασιών πώλησης και αξιοποίησης του δημοσίου πλούτου καθώς και του δημοσίου συμφέροντος, μπορεί να τορπιλίσει την ήδη δύσκολη προσπάθεια εφαρμογής των ούτως ή άλλως δυσβάσταχτων οικονομικών μέτρων.
Τη στιγμή που η «μάχη» των ενδιαφερομένων κορυφώνεται για την απόκτηση της Εμπορικής Τράπεζας, οι αρμόδιες αρχές μοιάζουν να παρακολουθούν αμέτοχες την παράλληλη «μάχη» εκτίναξης μετοχικών αξιών που ελάχιστοι από το ευρύ κοινό παρακολουθούν κυρίως λόγω προσωπικού ενδιαφέροντος, η οποία εκτυλίσσεται στο παγωμένο, λόγω κρίσης, ελληνικό Χρηματιστήριο και που εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε αυθαίρετα συμπεράσματα π.χ. μεθοδευμένων προσπαθειών παραπέμποντας στο ένδοξο χρηματιστηριακό παρελθόν της οδού Σοφοκλέους.
Οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν πληρώσει και εξακολουθούν να πληρώνουν πολύ ακριβά, τις σπέκουλες, τα παιχνίδια, τις μίζες και όλα όσα οδήγησαν στην απώλεια κάθε ψήγματος αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης στην πολιτική και οικονομική εξουσία, μετατρέποντάς τη σε «ελίτ» τα συμφέροντα της οποίας ήταν αντίθετα από εκείνα της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η πολιτική εξουσία και οι αρμόδιοι θεσμικοί φορείς αποτελούν τα μόνα κέντρα που έχουν την ευθύνη να μεριμνήσουν για τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, τεκμηριωμένα και με πλήρη διαφάνεια, την τήρηση των κανόνων και το αδιάβλητο των διαδικασιών, την ίση μεταχείριση των συμμετεχόντων και πάνω απ' όλα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων πρωτίστως των πολιτών και δευτερευόντως των τραπεζιτών ή των επιχειρηματικών και άλλων μη θεσμικών κέντρων.