Βρίσκεται στο νούμερο 142 της οδού Μονμάρτρ του δεύτερου διαμερίσματος του Παρισιού, αρκετά μέτρα κάτω από το έδαφος και αποτελεί - μέχρι και την τελευταία του λεπτομέρεια - σχεδιαστικό δημιούργημα ενός από τους πέντε μεγαλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες, του Ντέιβιντ Λιντς που είναι επίσης ζωγράφος, σχεδιαστής αντικειμένων, συνθέτης μουσικών ηχοτοπίων και θερμός υποστηρικτής του υπερβατικού διαλογισμού.
Σε εκείνο το σημείο λέγεται ότι έχει θαφτεί ο Μολιέρος, στο υπόγειο του κτιρίου τύπωσε ο Εμίλ Ζολά το έργο του Κατηγορώ, ενώ στο καφέ που βρίσκεται ακριβώς απέναντι δολοφονήθηκε ο σπουδαίος σοσιαλιστής Ζαν Ζορές.
Το nightclub, το οποίο συμπυκνώνει το σύνολο των αισθητικών στοιχείων που διαφοροποιούν τις δημιουργίες του Λιντς από οποιαδήποτε άλλη, δανείζεται το όνομα και την ατμόσφαιρα από το ομώνυμο περίφημο κλαμπ που εμφανίζεται στην ταινία του Mulholland drive (2001), όπου λαμβάνει χώρα μία από τις πιο συγκλονιστικές σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου.
Ο ίδιος λέει για το δημιούργημά του:
«Είμαι 65 ετών. Λένε, λοιπόν, πως όταν οι άντρες μπαίνουν στην πέμπτη δεκαετία της ζωής τους, ονειρεύονται ότι χτίζουν γιγαντιαίους πύργους για να αποδείξουν την αρρενοπρέπειά τους. Έχω σκηνοθετήσει ταινίες, έχω συνθέσει μουσική, έχω φτιάξει όλων των ειδών τα αντικείμενα, έργα τα οποία είχαν μία αρχή και ένα τέλος. Τώρα θέλω να φτιάξω κάτι στέρεο. [...] Δούλεψα δύο χρόνια για την υλοποίηση του Silencio και κοιτάζοντας το αποτέλεσμα νιώθω σχεδόν αθάνατος».