Ασυνήθιστα προβληματισμένος και ανήσυχος εμφανίστηκε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τα εκρηκτικά επίπεδα ανεργίας στην Ελλάδα, ειδικά στους νέους που άγγιξε το 55%, επισημαίνοντας ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να το εξετάσουν από κοινού η ελληνική κυβέρνηση με τη Τρόικα, ενώ δε δίστασε να αφήσει αιχμές για τη διαχείριση στα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονται για προγράμματα κατάρτισης των νέων ανέργων. Προχωρώντας, δε, ένα βήμα παραπέρα προκάλεσε προβληματισμό στην Αθήνα, καθώς ο Ολιβιέ Μπαϊγί επεσήμανε ότι για να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης, θα πρέπει να εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Διόλου τυχαία χαρακτηρίζεται η Εκθεση της ΕΚΤ, η οποία σε ειδικό παράρτημα για τις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής, ανοίγει εκ νέου τον φάκελο των παρεμβάσεων στις εργασιακές σχέσεις, επισημαίνοντας κατ' αρχήν ότι για την αντιμετώπιση της ανεργίας και της χαμηλής ανταγωνιστικότητας απαιτούνται σημαντικές περαιτέρω μειώσεις στο κόστος εργασίας αλλά και στο περιθώριο κέρδους των επιχειρήσεων.
Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, η ΕΚΤ θεωρεί εκ των ουκ άνευ τη μεγαλύτερη ευελιξία στο τρόπο καθορισμού των μισθών «φωτογραφίζοντας» τις διαδικασίες των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενώ συν τοις άλλοις ζητά μεγαλύτερη χαλάρωση του πλαισίου προστασίας των εργαζομένων αλλά και μείωση των κατώτερων μισθών!
Υπενθυμίζεται ότι με βάση τις προβλέψεις του Μνημονίου, η κυβέρνηση πρέπει να έρθει σε συμφωνία με συνδικάτα και εργοδότες για τον κατώτερο μισθό, έτσι ώστε αυτός να καθορίζεται εφεξής με νομοθετική ρύθμιση και όχι με συλλογική διαπραγμάτευση.