Έκπληκτοι οι επιστήμονες απο την ανακάλυψη μίας νέας ουσίας, η οποία φαίνεται να επιδρά προσθετικά στην όξινη βροχή και προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα στους ανθρώπους.
Η νέα αυτή οξειδωτική χημική ουσία ανακαλύφθηκε στην ατμόσφαιρα της Γης και είναι ουσιαστικά ένα είδος οξειδίου του καρβονυλίου, το οποίο αντιδρά χημικά με το διοξείδιο του θείου και σχηματίζει θειικό οξύ, το οποίο, όπως έχουν δείξει προηγούμενες έρευνες, αυξάνει την επιβλαβή όξινη βροχή, αλλά και τον σχηματισμό νεφών, τα οποία αποτελούν «ασπίδα» κατά της ανόδου της θερμοκρασίας, ενώ παράλληλα έχει αρνητικές αναπνευστικές επιπτώσεις στους ανθρώπους.
Η διεθνής ερευνητική ομάδα από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Φινλανδία, με επικεφαλής τον Ρόι Λι Μόλντιν του πανεπιστημίου του Κολοράντο, ανακάλυψαν έναν άγνωστο μέχρι σήμερα χημικό τρόπο για τη δημιουργία του θειικού οξέος στην ατμόσφαιρα.
Η ουσία που ανακαλύφθηκε, δημιουργείται από την αντίδραση του όζοντος με τα αλκένια, τα οποία ανήκουν στην οικογένεια των ακόρεστων υδρογονανθράκων και έχουν ταυτόχρονα τόσο φυσική, όσο και ανθρωπογενή προέλευση.
Όπως αναφέρει ο Ρόι Λι Μόλντιν η καινούρια αυτή ουσία είναι εξαιρετικής σημασίας για τους επιστήμονες: «Ανακαλύψαμε ένα νέο και σημαντικό από ατμοσφαιρικής πλευράς οξειδωτικό μέσο. Το θειικό οξύ παίζει ουσιαστικό ρόλο στην ατμόσφαιρα της Γης, από τις οικολογικές επιπτώσεις της όξινης βροχής (σ.σ. που είναι επιβλαβής τόσο για τα πλάσματα της ξηράς όσο και της θάλασσας) έως τον σχηματισμό νέων σωματιδίων αερολυμάτων, που έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο κλίμα και την υγεία. Τα ευρήματά μας αναδεικνύουν μία νέα σχέση ανάμεσα στη βιόσφαιρα και στη χημεία της ατμόσφαιρας»
Συνήθως, η δημιουργία του θειικού οξέος στην ατμόσφαιρα γίνεται μέσω της χημικής αντίδρασης ανάμεσα στη ρίζα υδροξυλίου και στο διοξείδιο του θείου, με καταλύτη το φως του ήλιου που «πυροδοτεί» την όλη διαδικασία. Όμως, οι επιστήμονες άρχισαν να υποψιάζονται ότι υπήρχαν και άλλοι τρόποι παραγωγής του θειικού οξέος στην ατμόσφαιρα, όταν ανακάλυψαν ότι δημιουργείται και τη νύχτα χωρίς την παρουσία του ήλιου- καταλύτη.
«Καθώς οι εκπομπές του διοξειδίου του θείου, της ουσίας από όπου προέρχεται το θειικό οξύ, αναμένεται να αυξηθούν παγκοσμίως στο μέλλον, η ανακάλυψή μας (σ.σ. για ένα νέο τρόπο παραγωγής θειικού οξέος από το διοξείδιο του θείου) θα επηρεάσει τον κύκλο του ατμοσφαιρικού θείου», επισήμανε ο Μόλντιν.
Από την άλλη, τα αερομεταφερόμενα σωματίδια θειικού οξέος, που έχουν διάφορα μεγέθη, παίζουν κεντρικό ρόλο στον σχηματισμό των σύννεφων, άρα η αύξησή τους στην ατμόσφαιρα μπορεί να δράσει θετικά, μετριάζοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Άρα η νέα ουσία επιδρά θετικά αλλά και αρνητικά στη ζωή του πλανήτη, αφού από τη μία επιδεινώνει την όξινη βροχή και, από την άλλη, συμβάλλει σε ένα βαθμό στη συγκράτηση της θερμοκρασίας της Γης, καθώς τα δημιουργούμενα αυξημένα νέφη αντανακλούν μέρος των ηλιακών ακτίνων πίσω στο διάστημα.
Όταν όμως τα προαναφερθέντα σωματίδια του θειικού οξέος είναι μικρού μεγέθους και βρίσκονται σε πολύ χαμηλό υψόμετρο, εισέρχονται στους πνεύμονες των ανθρώπων και προκαλούν αναπνευστικά προβλήματα.