Ένα εντυπωσιακό στιγμιότυπο κατάφεραν να απαθανατίσουν οι επιστήμονες της NASA με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκόπιου Chandra, εντοπίζοντας για πρώτη φορά ακτίνες Χ οι οποίες εκπέμπονταν απο την κατάρρευση του πυρήνα σουπερνόβα 1957D.
Το SN 1957D εξερράγη λίγο περισσότερο από μισό αιώνα πριν από το M83, το οποίο βρίσκεται περίπου 15 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη.
Οι σουπερνοβα προκύπτουν όταν ένα τεράστιο αστέρι - τουλάχιστον οκτώ φορές μεγαλύτερο από τη μάζα του ήλιου μας- «ξεμένει από καύσιμα» και τελικά πεθαίνει. Η καταστροφή του αυτή, απελευθερώνει μια τεράστια έκρηξη ενέργειας και βαρέων στοιχείων, με το φως από την έκρηξη να υπερκαλύπτει μερικές φορές όλα τα άλλα αστέρια σε έναν γαλαξία. Μετά τα «πυροτεχνήματα», το αστέρι αφήνει πίσω του ότι απέμεινε από τον πυρήνα του, δηλαδή πολύ πυκνό υλικό που εξελίσσεται είτε σε αστέρι νετρονίων είτε σε μαύρη τρύπα.
Σχετικά λίγες πληροφορίες είναι γνωστές για τις σουπερνόβα. Οι αστρονόμοι μπόρουν να ανιχνεύσουν τα άλλα μήκη κύματος του φωτός, όπως ραδιοφωνικές και οπτικές, που προέρχονται από τον πυρήνα του νεκρού άστρου για δεκαετίες, αλλά κανείς δεν μπόρεσε να βρει μέχρι σήμερα ακτίνες Χ που εκπέμπονταν από τη σουπρνόβα 1957D.
Το Chandra έψαχνε για ακτίνες Χ που προέρχονται από τη συγκεκριμένη σουπερνόβα από το 2000 και το 2001, αλλά οι προσπάθειές του απέβησαν άκαρπες. Πλέονόμως και μετά απο 8μιση συνεχείς μέρες παρατήρησης, συγκεντρώθηκαν αρκετές πληροφορίες έτσι ώστε να εντοπιστούν εν τέλει οι ακτίνες Χ
Η παρατήρηση αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού δίνει στους αστρονόμους την ευκαιρία να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στον απόηχο μίας σουπερνόβα, αποκαλύπτωντας σιγά σιγά ένα απο τα μεγαλύτερα μυστήρια του διαστήματος.
Τα δεδομένα που προέκυψαν απο τη συγκεκριμένη παρατήρηση δείχνουν ότι το 1957D άφησε πίσω της ένα ταχέως περιστρεφόμενο πυρήνα μετά την κατακλυσμική έκρηξη του. Ακτίδες του φωτός που εξέρχονται από τον πυρήνα εκτοξεύοντας δεσμίδες φωτός ακριβώς όπως κάνει ας φάρος, μοιάζουν να σχηματίζουν ένα αντικείμενο το οποίο ονομάζεται πάλσαρ. Αν όντως ο πυρήνας έχει σχηματίσει ένα τέτοιο αντικείμενο, τότε το συγκεκριμένο αποτελεί το νεότερο πάλσαρ που έχει εντοπιστεί ποτέ, με ηλικία ικρότερη των 55 ετών.