Σε καθημερινή αγωνία για την ασφάλεια των παιδιών τους βρίσκονται οι γονείς των μαθητών του 19ου Γυμνασίου Αθηνών, στην συμβολή των οδών Καμπάνη και Αγίου Μελετίου, καθώς εδώ και 20 χρόνια η μία από τις δύο αυλές του σχολείου αποτελεί την ταράτσα βενζινάδικου και όσες προσπάθειες είχαν κάνει μέχρι τώρα για να κλείσει το βενζινάδικο σκόνταφταν σε γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Τώρα μετά από αγώνες πολλών ετών γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί περιμένουν από μέρα σε μέρα τη δημοσίευση, από το Εθνικό Τυπογραφείο, του ΦΕΚ, που θα χαρακτηρίζει το κτίριο «κοινωφελή, σχολικό χώρο», ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για το κλείσιμο του βενζινάδικου.
«Στα τέλη του '50 χτίστηκε εδώ το ελληνοαγγλικό κολέγιο Γκιζελή. Το 1977-78 έκλεισε και στη θέση του άνοιξε δημόσιο σχολείο, το 19ο Γυμνάσιο-Λύκειο, που λειτουργούσε επί σειρά ετών με διπλοβάρδια. Το δημόσιο πλήρωνε ενοίκιο και συνεχίζει να πληρώνει στην οικογένεια Γκιζελή, στην οποία ανήκει η ιδιοκτησία του κτιρίου», τονίζει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, το μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Αθηνά Σπίνου.
Προσθέτει δε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια οι αγώνες του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων είχαν στραφεί στην κατάργηση της διπλοβάρδιας, γεγονός που επιτεύχθηκε πριν από 5 χρόνια όταν το σχολείο αναγνωρίστηκε ως Γυμνάσιο και το Λύκειο μεταφέρθηκε σε άλλο κτίριο.
«Από κει και μετά ο σύλλογος ασχολήθηκε με το ιδιοκτησιακό καθεστώς, καθώς ο χώρος μέχρι σήμερα είναι χαρακτηρισμένος ως "ιδιωτικός οικοδομήσιμος" κι αυτό μας δένει τα χέρια στο να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε να κλείσει το βενζινάδικο», επισημαίνει και συμπληρώνει ότι «τα πράγματα θα αλλάξουν με τη δημοσίευση του ΦΕΚ, μέχρι τα τέλη Μαΐου, με την οποία ο χώρος θα αναγνωριστεί ως "κοινωφελής, σχολικός"».
Η ταράτσα του βενζινάδικου, όπου χρησιμεύει και σαν γήπεδο μπάσκετ του σχολείου, από το 1931 έως το 1958 φιλοξενούσε την θερινή αίθουσα προβολής του κινηματογράφου «Καπιτόλ» και ακόμα διακρίνονται ο χώρος, που ήταν τοποθετημένη η οθόνη, καθώς και το κτίσμα, όπου βρίσκονταν οι μηχανές προβολής.
Ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, με τη δημοσίευση του ΦΕΚ, προσβλέπει στην απαλλοτρίωση του κτιρίου από το δημόσιο και την αποζημίωση της οικογένειας Γκιζελή. Γι αυτό χρειάζεται κοινή απόφαση των υπουργείων Παιδείας και Οικονομικών και καθορισμός της τιμής, αρχικά από το πρωτοδικείο και στη συνέχεια από το εφετείο. Ο φόβος των μελών του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων είναι ότι με τον «Καλλικράτη» θα δρομολογηθεί η κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) και η αρμοδιότητα θα περάσει στο δήμο Αθηναίων, χωρίς όμως να δοθούν και οι αναγκαίοι πόροι για να προβεί στην αγορά του κτιρίου. Ελπίζουν εν τούτοις, ότι θα υπάρξει κάποια μεταβατική περίοδος πριν την κατάργηση του ΟΣΚ κατά την οποία εκτιμούν ότι θα μπορούσε να προχωρήσει η απαλλοτρίωση και το κτίσιμο ενός νέου σχολείου.
Έτσι κι αλλιώς πάντως, ενόψει και της επόμενης σχολικής χρονιάς, υπάρχουν και άλλα εκκρεμή ζητήματα που άπτονται της μόνωσης, των ηλεκτρολογικών και των υδραυλικών εγκαταστάσεων του κτιρίου, που η δημοτική Αρχή, όπως ζητά και ο σύλλογος Γονέων, καλείται έγκαιρα να επιλύσει.
Ωστόσο, σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες, που βιώνουν μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους στην θεατρική παράσταση «Όρνιθες», του Αριστοφάνη, που παρουσίασαν την περασμένη Τρίτη, με τη συνδρομή της καθηγήτρια Θεατρικής και Περιβαλλοντικής Αγωγής, Μαρίας Χωριανοπούλου. Μία παράσταση προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας.
Η κ. Χωριανοπούλου μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ τονίζει πως «σκεφτείτε ότι η παράσταση αυτή έγινε μέσα από πολλή εθελοντική δουλειά, καθώς το σχολείο μας δε διαθέτει ούτε καν δική του μικροφωνική. Έπρεπε να επιστρατεύσουμε φίλους μας για να βοηθήσουν. Το εκπληκτικότερο πάντως όλων είναι να βλέπεις μία ομάδα παιδιών, όπου τα ελληνικής καταγωγής αποτελούν μία μικρή μειοψηφία, να ανεβάζει μία τέτοια παράσταση. Δείχνει ακριβώς τις τεράστιες δυνατότητες ενσωμάτωσης, που υπάρχουν, των παιδιών των μεταναστών μέσα από την Τέχνη, με όλες της τις μορφές».