Η απόφαση της κυβέρνησης να συγκρουστεί μετωπικά με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ που στήριζαν ανοικτά τον απεργιακό αγώνα μερίδας των εργαζομένων στη Χαλυβουργία Ελλάδας αποτελεί ένα σαφές προμήνυμα των όσων θα ακολουθήσουν ως απόρροια των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν στην πορεία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας στο Μνημόνιο.
Το γεγονός ότι επικοινωνιακά προβλήθηκε ότι η επέμβαση των ΜΑΤ για το άνοιγμα του εργοστασίου, μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης που κήρυξε την απεργία παράνομη, ήταν μια απόφαση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά καταδεικνύει την απόφαση που έχει ληφθεί στο Μέγαρο Μαξίμου για τήρηση άκαμπτης στάσης σε ότι αφορά τα ζητήματα που άπτονται στη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων που ενδεχομένως θα είναι πολλές στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Κλειδί προφανώς είναι η πρόθεση του κυβερνητικού σχήματος να προχωρήσουν πάση θυσία οι αποκρατικοποιήσεις ακόμη και σε ΔΕΚΟ που είναι ή θα μπορούσαν να είναι κερδοφόρες.
Αλλωστε εκφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης είναι η ψήφιση μέσα στο καλοκαίρι νομοσχέδιο που θα επιτρέπει σε ιδιώτες να κατέχουν λειοψηφικό πακέτο μετοχών ακόμη και σε ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας.