Σε άμεση ανάληψη δράσης καλεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τις χώρες της Ευρωζώνης, προκειμένου να σώζουν το κοινό νόμισμα.
Σε έκθεσή του το Ταμείο τονίζει ότι οικονομική κρίση «εγείρει ερωτήματα όσον αφορά τη βιωσιμότητα της ευρωζώνης» και καλεί τους Ευρωπαίους να δημιουργήσουν άμεσα μια τραπεζική ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να παράσχει ρευστότητα στην οικονομία. Η κρίση στην ευρωζώνη «έχει φτάσει σε ένα κρίσιμο επίπεδο» και «εγείρει ερωτήματα όσον αφορά τη βιωσιμότητα» της Ευρωζώνης, προειδοποιεί το ΔΝΤ στην ετήσια έκθεσή του για την περιοχή.
«Οι αρνητικές συσχετίσεις ανάμεσα στα δημοσιονομικά των κρατών, τις τράπεζες και την πραγματική οικονομία είναι πιο ισχυρές από ποτέ», επισημαίνει και ζητεί την εξυγίανση της κατάστασης με την άμεση δημιουργία μιας τραπεζικής ένωσης σε επίπεδο Ευρωζώνης, η οποία θα έχει μια κοινή επίβλεψη, μια εγγύηση των καταθέσεων και μια αρχή που θα είναι επιφορτισμένη με τη διαχείριση των ανεπαρκειών των τραπεζών.
Για το ΔΝΤ, «η πρόοδος που έγινε προς αυτήν την κατεύθυνση κατά τη σύνοδο κορυφής της 28ης και της 29ης Ιουνίου είναι καλοδεχούμενη», αλλά πρέπει να επισπευσθεί η προσπάθεια αυτή.
Για να καταπολεμηθεί η κρίση, η ΕΚΤ έχει επίσης να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο με ένα πρόγραμμα παροχής ρευστότητας. «Δεδομένου ότι ο πληθωρισμός είναι μικρός και μειωμένος, η ΕΚΤ έχει την δυνατότητα να χαμηλώσει τα επιτόκιά της και να πάρει άλλα μη συμβατικά μέτρα που θα ελαφρύνουν την πίεση ορισμένων αγορών», υπογραμμίζει το ΔΝΤ.
Αυτό μπορεί να γίνει με μια πολιτική «ποσοτικής χαλάρωσης» από την πλευρά της ΕΚΤ, μέσω ενός προγράμματος αγοράς κρατικών ομολόγων. Το ΔΝΤ τάσσεται επίσης υπέρ μιας νέας επιχείρησης βραχυπρόθεσμου δανεισμού των τραπεζών από την ΕΚΤ (LTRO).
Εξάλλου το ΔΝΤ κρίνει ότι η ευρωζώνη πρέπει να ενισχύσει τη δημοσιονομική της ολοκλήρωση «εισάγοντας περιορισμένες, αλλά εξελικτικές μορφές αμοιβαιοποίησης του χρέους».
Το διεθνές χρηματοπιστωτικό ίδρυμα δεν αναφέρεται στα ευρωομόλογα, στα οποία αντιτίθεται η Γερμανία, αλλά κυρίως στην πιθανότητα δημιουργίας «εντόκων γραμματίων» σε ευρώ, δηλαδή στην κοινή έκδοση βραχυπρόθεσμου χρέους για τις χώρες της ευρωζώνης, και στην δημιουργία ενός ταμείου αποπληρωμής του χρέους.