Για περαιτέρω εκχώρηση της κυριαρχίας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκανε λόγο το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Γιεργκ Ασμουσεν, προκειμένου να προχωρήσει ακόμη περισσότερο η οικονομική ένωση.
«Ο πυρήνας του σημερινού διαλόγου για το μέλλον της οικονομικής ένωσης έχει ένα όνομα: την περαιτέρω εκχώρηση της κυριαρχίας. Αυτό σημαίνει να εκχωρηθούν στην Ευρωζώνη εξουσίες που θα αποτρέπουν αποτελεσματικά και θα διορθώνουν μη βιώσιμες πολιτικές σε κάθε κράτος μέλος της», είπε χαρακτηριστικά.
Στην συνέχεια τόνισε πως η Ευρωζώνη θα πρέπει να έχει ακόμη περισσότερες εξουσίες προς τις χώρες, έτσι ώστε να έχει την δυνατότητα να περιορίζει την έκδοση χρέους των μελών της, να επεμβαίνει στους εθνικούς προϋπολογισμούς και να μεταβάλλει την νομισματική πολιτική με στόχο την οικοδόμηση μίας βαθύτερης οικονομικής ένωσης.
Συνεχίζοντας τον συλλογισμό του ο κ. Ασμουσεν δήλωσε: «Συγκεκριμένα, αυτό θα σημαίνει πως οι αρχές της Ευρωζώνης θα έχουν τη δικαιοδοσία να περιορίζουν τις δυνατότητες κάθε χώρας να διευρύνει το χρέος της και θα έχουν δικαίωμα παρέμβασης στους εθνικούς προϋπολογισμούς και να αναγκάζουν τα κράτη μέλη να διορθώνουν τις πολιτικές τους, είτε στον χρηματοοικονομικό, στον διαρθωτικό, είτε στον δημοσιονομικό τομέα»,
Μιλώντας για την πρόθεση των κρατών να βαθύνουν την ένωση ο κ. Ασμουσεν είπε: «Αυτό είναι ένα σαφές μήνυμα προς τις αγορές: εάν υποτιμάτε τον βαθμό της πολιτικής δέσμευσης στο ενιαίο νόμισμα το κάνετε με δική σας ευθύνη».
«Όπως φαίνεται το δίδαγμα αυτό δεν έχει αντληθεί πλήρως: οι ημερομηνίες για την διόρθωση των υπερβολικών ελλειμμάτων χαλαρώνουν, τα διορθωτικά εργαλεία τα οποία είναι διαθέσιμα χάρις στις νέες διαδικασίες απλώς δεν χρησιμοποιούνται, όπως τεκμαίρουν οι περιπτώσεις της Ισπανίας και της Κύπρου στην προσφάτως εφαρμοσθείσα διαδικασία μακροοικονομικής ανισορροπίας. Εάν θα πρέπει να είναι αποτελεσματική η αμοιβαία εποπτεία, αυτό θα πρέπει να αλλάξει», πρόσθεσε.
Καταλήγοντας είπε πως «δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε ορισμένες χώρες της Ευρωζώνης να ακολουθούν πολιτικές που δημιουργούν βάση σε άλλες και αποσταθεροποιούν το συνολικό οικοδόμημα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης»