Το ον πολλαχώς λέγεται, διατεινόταν ο Αριστοτέλης στο Μετά τα φυσικά, μία ρήση που μοιάζει να ειπώθηκε κατ' εξοχήν για το ανδρικό γεννητικό όργανο και τις μεταφορικές ή μετωνυμικές εκδοχές του:
φαλλός, φαλλίδι, φαλακρός εκδικητής, πέουλας, φίδι, φίδουλας, κρέας, αμελί πουλέν, ματζαφλάρι, κρεατόβεργα, μαλαπέρδα, πουλαδέρι, καραπιστόλα, αφρικανικό μονόχορδο, φουρνόξυλο, πέοντας, αγγούρι, μπαστούνι, αλογίσια, σαλάμι, πράμα, μόριο, φύση, μαδέρι, παλαμάρι, ματσούκι, κίονας, πιπί, αρχιδολεβιές, λεβίδι, Νικολάκης, σαύρα, μονορώγα, σαμιαμίδι, πουλί, καραπουτσακλάρα, μπούλος, πούτσος, μπούτσος, πούτσα, μπούτσα, πουτσάκι, τσουτσούνι, τσουτσού, τσουτσούνα, παπάρι, πέος, πουλάκι, καβλί, ψωλή, ψώλος, τσουτσουμπρούτσου, από τα τρία το μακρύτερο, λούτσος, στυλιάρι, φούτσος, μπέκος, σούλα, φαγκότο, πουλόφωνο, μουνοτρύπανο, καραγουδούμπα, ζιζί, λιλί, τσαπού, καραπουτσαριό και πλείστα άλλα προσωνύμια που όλα καταδεικνύουν την πολυσημία και την πολύτροπη φύση του.
Σε πραγματικά εξαιρετικό άρθρο της που δημοσιεύτηκε πριν λίγες ώρες στο iefimerida, συνάδελφος παρουσίασε με έξοχο τρόπο την επιστημονική υπόθεση του καθηγητή Γενετικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, Scott Gilbert, και του ειδικού σε θέματα Βίβλου και σημιτικών γλωσσών στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες, Ziony Zevit.
Πυρήνας των επιστημονικών εργασιών τους η υπόθεση ότι η Εύα ίσως να μην προήλθε από το πλευρό του Αδάμ, αλλά από το μόριό του και, πιο συγκεκριμένα, από ένα οστό στη βάση αυτού. Μία θέση που υποστηρίζεται και αποδεικνύεται βασιζόμενη σε επιχειρήματα αντλημένα τόσο από τη βιολογία όσο και από την ιστορική μελέτη της Βίβλου και των σημιτικών γλωσσών.
Μπορεί, πραγματικά, η Βιβλική θεωρία να ανατρέπεται λόγω κάποιου μεταφραστικού λάθους που θα στήριζε την υπόθεση ότι ο Θεός ενδεχομένως να μην πήρε το οστό από τα πλευρά του ανδρός, αλλά από κάπου αλλού που μπορεί μάλιστα να εξηγηθεί και βιολογικά;
Το παραμύθι λέει ότι, αφού πρώτα ο Θεός έκανε ολική αναισθησία στον άνθρωπο, του πήρε ό,τι ήταν να του πάρει και μετά έραψε τη σάρκα, για να κατασκευάσει εν συνεχεία από αυτό που του αφαίρεσε (σαν παράνομο εμπόριο οργάνων ακούγεται) ένα γύναιο το οποίο του το πρόσφερε, καταδικάζοντάς τον σε αέναο αγώνα για εξιλέωση.
Με άλλα λόγια, η υπόσταση της γυναίκας είναι βιβλικά και κυριολεκτικά συν-υφασμένη με τον άνδρα και μάλιστα με ό,τι πιο ουσιώδες αυτός διαθέτει και τον κάνει να είναι αυτό που είναι: δηλαδή, μαλ**ας!
Προέρχονται από το ίδιο υφάδι, από το ίδιο ύφασμα, το οποίο αφού πρώτα ξηλώθηκε, έπειτα ξαναράφτηκε (βλέπε τη ραφή του περινέου, μεταξύ πρωκτού και όρχεων), αφήνοντας στη βάση του ανδρισμού του ένα κενό που έκτοτε το αναζητά αρχικά στο βλέμμα και στη φωνή της μητέρας κι έπειτα στη γυναίκα εν γένει.
Εδώ, η λέξη μαλ**ας σημαίνει απλούστατα ότι τη σχέση του με τη γυναίκα τη βιώνει εκ γενετής και εκ Βίβλου ως έλλειψη, την οποία θα αποζητά διακαώς να την καλύψει, τις περισσότερες όμως φορές μάταια.
Εξ αρχής εγχειρισμένος και στερημένος από το οστούν του, ο ανήρ αναζητά διακαώς το point de capiton του, ελληνιστί το σημείο συρραφής του ή αλλιώς το κομβικό εκείνο σημείο που θα γεμίσει με σημασία το κενό, την οπή που έχει παραμείνει στο κέντρο του ανδρισμού του, στη γυναίκα, η οποία όμως δεν υπάρχει διότι αποτελεί μέρος του, ούσα το κενό του!
Σούπερ...
Γιατί όμως περιμέναμε τη βιολογία να μας επιβεβαιώσει κάτι που το γνώριζε ήδη η ψυχανάλυση, εδώ και εκατό και κάτι χρόνια, αρχικά με τον Φρόυντ και έπειτα με τον Λακάν;
Οι μεγάλοι αυτοί ψυχοβγάλτες φαίνεται πως γνώριζαν ήδη τη μεγάλη αλήθεια που κανείς δεν θέλει να παραδεχτεί και την οποία έρχεται να επαληθεύσει η επιστήμη της βιολογίας:
πως ο άνδρας μπορεί μεν να διαθέτει βιολογικά πέος ή φαλλό, η γυναίκα όμως είναι αυτή που τον έχει συμβολικά. Με απλά λόγια, άλλος έχει το όνομα και άλλος έχει τη χάρη: ο άντρας ΕΧΕΙ το φαλλό, η γυναίκα όμως ΕΙΝΑΙ ο φαλλός. Κοινώς: σερσέ λα φαμ...
Σ' αυτό το σημείο επιβάλλεται να καθίσουμε δυο λεπτά να σκεφτούμε και να χωνέψουμε τα δεδομένα: ολικές αναισθησίες, χειρουργικές επεμβάσεις, οστά, ραφές, κενά, τρύπες, οπές, εγχειρισμένοι άνδρες, φαλλόμορφες και φαλλογενείς γυναίκες...
Πόσο πιο περίτρανη απόδειξη του πόσο fucked up είναι ο ανθρώπινος πολιτισμός, έργο Θεού κι αυτός; Πόσο πιο περίτρανη απόδειξη ότι αποτελεί πηγή δυστυχίας;
Το ότι, όμως, η Βίβλος θα αποκαλυπτόταν ως θεμέλιος λίθος της λεγόμενης queer theory, αυτό κι αν είναι πραγματική έκπληξη!
Η δυστυχία έχει τελικά πλάκα...