Το τελευταίο πράγμα που μπορεί να καταλογίσει κανείς στην Μαριά Σολωμού είναι έλλειψη ειλικρίνειας. Κάτι που αποδεικνύει σε μια ακόμη συνέντευξή της η οποία συνοδεύεται από μπικινάτη φωτογράφησή της.
«Η φιλοδοξία μου δεν ξεπερνά τις ικανότητες μου. Είμαι σίγουρη ότι είναι απίστευτη εμπειρία να παίζεις, αλλά δεν θεωρώ ότι είμαι ούτε έτοιμη αλλά ούτε ικανή να παίξω στην Επίδαυρο και ούτε πιστεύω ότι θα είμαι και ποτέ!». Αυτό δήλωσε στο περιοδικό ΟΚ η Μαριά Σολωμού που αυτό το καλοκαίρι βγαίνει για πρώτη φορά -για οικονομικούς λόγους- σε περιοδεία.
Ενώ όσον αφορά το πόσο θα την ενοχλούσε αν το όνομά της στην μαρκίζα έμπαινε κάτω από του Νίκου Μουτσινά, σχολίασε: «Ασφαλώς και πρέπει να είναι κάτω από του Νίκου το όνομά μου γιατί και έχει γράψει και έχει σκηνοθετήσει το έργο και είναι και ο πρωταγωνιστής. (..) Άλλωστε ο Νίκος θα φέρει τον κόσμο στο θέατρο, όχι εγώ. Ξέρω ότι υπάρχουν συνάδελφοι που τους ενδιαφέρει να δουν σε ποια θέση είναι το όνομά τους. Δεν είμαστε στα τέλη της δεκαετίας του '60 για να κοιτάμε την μαρκίζα. Εμένα δεν με απασχολεί καθόλου. Δεν είμαι τόσο ψώνιο. Ούτε μου αρέσει να σέρνω το καράβι. Άλλωστε δεν πήρα και τόσο σοβαρά τον εαυτό μου».
Τέλος, αποκάλυψε και το μεγάλο της όνειρο που είναι -παραδόξως- πολύ συγκεκριμένο «Να ζήσω σε ένα σπιτάκι με ένα γεφυράκι σαν αυτό που είχαν η Φρίντα Κάλο με τον Ντιέγκο Ριβέρα. Να μένω εγώ στο ένα σπίτι, ο άντρας μου στο διπλανό, τα οποία θα μοιράζονται τον ίδιο κήπο και θα επικοινωνούν μεταξύ τους με ένα γεφυράκι. Και όταν θέλω, να πηγαίνω να του χτυπάω την πόρτα».