Ο Χίτλερ ήθελε να σώσει μόνο έναν Εβραίο, τον φίλο του [εικόνες]

Μια εκπληκτική επιστολή που στάλθηκε στην Γκεστάπο υπό τις διαταγές του Αδόλφου Χίτλερ αποκαλύπτει πως ο δικτάτορας επιθυμούσε να διασώσει έναν και μόνο Εβραίο την περίοδο του Ολοκαυτώματος.

Πρόκειται για τον Ερνστ Ες, έναν δικαστή, για τον οποίο ο Φύρερ διέταξε να μην «διωχθεί ή απελαθεί», διότι είχε διατελέσει διοικητής του στα χαρακώματα κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Περίπου έξι εκατομμύρια Εβραίοι - συμπεριλαμβανομένης της αδελφής του Ες - υπολογίζεται ότι εξοντώθηκαν κατά Ολοκαύτωμα. Ωστόσο ο δικτάτορας ανακάλεσε τις μνήμες του από τα μέτωπα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου όπου υπηρέτησε ως δεκανέας και για αυτό δεν ήθελε να κυνηγηθούν όσοι υπηρέτησαν στο διάστημα 1914-1918.

Λίγο αργότερα ο Χίτλερ θα αθετήσει τη συμφωνία περί προστασίας των απομάχων, αλλά αυτό δεν ίσχυσε για τον Ες ο οποίος παρέμεινε -άθελά του- υπό την προστασία του δικτάτορα.

Την αποκάλυψη του εγγράφου έκανε η εφημερίδα Jewish Voice of Germany, στην οποία μίλησε η 86χρονη σήμερα κόρη του Ες και εξηγεί πως ο Χίτλερ προστάτεψε τον πατέρα της από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ένα αρχείο που τηρείται από την Γκεστάπο στο Ντίσελντορφ περιλαμβάνει μια επιστολή που στάλθηκε από τον Χάινριχ Χίμλερ, ηγέτη των SS στις 27 Αυγούστου 1940 και δίνει οδηγίες προκειμένου να χορηγηθεί στον Ες «αρωγή και προστασία συμφώνως με τις επιθυμίες του Φύρερ».

Μάλιστε ο Χίμλερ φρόντισε να ενημερώσει όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες του ναζιστικού καθεστώτος, ότι ο Ες δεν έπρεπε να πειραχθεί ή να ενοχληθεί με κανένα τρόπο.

Ο Ερνστ Μόριτζ Ες, γεννήθηκε το 1890 στο Γκελσενκίρχεν και εντάχθηκε στο πεζικό της Βαβαρίας ως αξιωματικός κατά την έναρξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρετώντας στο ίδιο τάγμα με τον Αδόλφο Χίτλερ στο μέτωπο της Φλάνδρας μέχρι το 1918.

Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, ο Ες τραυματίστηκε σοβαρά τον Οκτώβριο του 1914 και πάλι δύο χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1916. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους, έγινε προσωρινά διοικητής του λόχου στον οποίο ήταν ο Χίτλερ. Το 1918, προήχθη σε υπολοχαγό και παρασημοφορήθκε με τον Σιδηρούν Σταυρό 1ης και 2ης Τάξης.

Τον Οκτώβριο του 1937, ο Ες μετακόμισε με την οικογένειά του στο Μπολτζάνο της Ιταλίας. Νωρίτερα είχε υποβάλλει αίτημα προς τον Χίτλερ ζητώντας να εξαιρεθεί τόσο αυτός όσο και οι κόρη του από τη ρατσιστική νομοθεσία κατά των Εβραίων. Στην επιστολή του ο Ες ανάφερε ότι: «για μας, είναι ένα είδος πνευματικού θανάτου να στιγματιζόμαστε ως Εβραίοι και εκτιθέμεθα σε γενική περιφρόνηση». Παρά το γεγονός ότι ο Χίτλερ απέρριψε την αίτηση το 1936, έκανε δεκτό το αίτημά του να μεταφερθεί η σύνταξή του στην Ιταλία το 1937.Μάλιστα λίγο αργότερα απάλλαξε τον Ες από την υποχρέωση να φέρει το όνομα «Ισραήλ», που ήταν υποχρεωτικό για τους Εβραίους από τον Ιανουάριο του 1939.Η κυβέρνηση του Μουσολίνι εξανάγκασε τον Ες να επιστρέψει στη Γερμανία το 1939 και έτσι με την ελπίδα ότι οι διασυνδέσεις του με ισχυρούς άνδρες κοντά στον Χίτλερ θα τον κρατήσει ασφαλή, μετακόμισε με την οικογένειά του στο απομακρυσμένο χωριό Ουντερβόσεν Τραουνστάιν της Βαυαρίας στα μέσα του 1940. Παράλληλα κατάφερε να εξασφαλίσει και ένα αντίγραφο της επιστολής του Χίμλερ προς το δικαστήριο και τη Γκεστάπο του Ντίσελντορφ.Όμως, στα τέλη Ιουνίου του 1941, ο Ες κλήθηκε να εμφανιστεί στο «Γραφείο Αρειανοποίησης» στο Μόναχο. Όταν υπέβαλε την επιστολή προστασίας στο στέλεχος των SS Φραντς Ρίτσαρντ Μίγκλερ, το έγγραφο του αφαιρέθηκε και ο Ες ενημερώθηκε ότι η εντολή προστασίας είχε ανακληθεί το Μάιο του 1941, και ότι ήταν πλέον «ένας Εβραίος, όπως οποιοσδήποτε άλλος».Η οικογένεια Ες δεν είδε ποτέ ξανά το πρωτότυπο της επιστολής. Οι συνεχείς αναφορές απέβησαν μάταιες, ενώ ακόμη και οι δεσμοί με τον Βιέντεμαν και τον Λάμερς δεν ήταν πλέον αρκετοί αφού ο υπασπιστής είχε πέσει πλέον στη δυσμένεια του Χίτλερ.Σε πολύ λίγο χρόνο, ο Ες βρίσκεται στο Μιλμπερτσχόφεν, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους Εβραίους κοντά στο Μόναχο. Εκεί δούλευε σε καταναγκαστικά έργα και έμενε κανονικά στα σπίτια που προορίζονταν για τους Εβραίου. Το μόνο πράγμα που τον προστάτευε και του εξασφάλιζε μια «προνομιακή θέση» ήταν ο γάμος του με την Μάργκαρετ ΕςΤελικώς ο Ες επέζησε του πολέμου. Από το 1949 μέχρι το 1955, υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Αρχής Σιδηροδρόμων στη Φρανκφούρτη επί του Μάιν. Όμως, η αδελφή του Μπέρτα συνελήφθη στο Ντίσελντορφ και δηλητηριάστηκε με αέρια στο Αουσβιτς, πιστεύοντας λανθασμένα ότι η προστασία που παρέχεται στον αδελφό της θα επεκταθεί και για αυτήν.Μετά την παραλαβή του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, στον Ες απονεμήθηκε τιμητική πλακέτα από την πόλη της Φρανκφούρτης το 1970, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 14 Σεπτεμβρίου 1983.