Ο Παναγιώτης Γετίμης, πρώην αντιπρύτανης του Παντείου, ο οποίος καταδικάστηκε πριν λίγες ημέρες σε κάθειρξη 14 ετών, για την υπόθεση των οικονομικών ατασθαλιών, οδηγείται σήμερα στις φυλακές με απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, το οποίο καταδίκασε άλλα οκτώ πρόσωπα.
Την ημέρα έκδοσης της απόφασης ο Γετίμης, απουσίαζε από το δικαστήριο καθώς βρισκόταν στη Γερμανία με πρόβλημα υγείας. Σήμερα παραδόθηκε στον εισαγγελέα Εκτέλεσης Ποινών.
Σε δήλωση του, ο πανεπιστημιακός αναφέρεται σε «άδικη καταδίκη» τόσο του ιδίου, όσο και των συναδέλφων του Δημήτρη Κώνστα και Κωνσταντίνου Παπαθανασόπουλου επιμένοντάς στην αθωότητά τους,αφού όπως τονίζει ούτε από το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, ούτε από την επ΄ακροατηρίω διαδικασία προέκυψε κάτι επιλήψιμο.
«Ουδείς μάρτυρας» επιμένει ο κ. Γετίμης «κατέθεσε έστω και ένα συγκεκριμένο επιβαρυντικό στοιχείο για τους πρυτάνεις, ενώ ο βασικός υπεύθυνος συγκατηγορούμενος, τέως προϊστάμενος Γραμματείας ζήτησε δημοσίως συγγνώμη από τους καθηγητές, επειδή άδικα ενεπλάκησαν σε αυτή την υπόθεση. Επιπλέον, αποδείχθηκε ξεκάθαρα στην ακροαματική διαδικασία, με στοιχεία που καταθέσαμε, ο τρόπος με τον οποίο το κύκλωμα των υπαλλήλων μάς εξαπατούσε, εκδίδοντας πλαστά στοιχεία για δήθεν αποφάσεις του Πρυτανικού Συμβουλίου. Όλα αυτά τα οποία αναφέρονται στον τύπο περί ειδών πολυτελείας (Φεράρι, τζακούζι, χαλιά, μάρμαρα, μοκέτες) δικαιολογημένα εξοργίζουν την κοινή γνώμη και εξοργίζουν ακόμη περισσότερο εμάς τους καθηγητές. Ωστόσο, αποδείχθηκε στο δικαστήριο ότι δεν μας αφορούν καθόλου: ούτε αποφάσεις πήραμε για αυτά, ούτε βρέθηκε απολύτως τίποτα στην κατοχή μας ενώ, αντίθετα, βρέθηκαν σε ιδιοκτησίες άλλων κατηγορουμένων διοικητικών υπαλλήλων».
Ο Γετίμης τόνισε οτι «η καταδίκη εμού και των άλλων συναδέλφων μου καθηγητών, υπαγορεύτηκε από ξένα προς την δικαιοσύνη κριτήρια και σκοπιμότητες».
Αν και διαθέτει μόνιμη άδεια παραμονής στη Γερμανία, αναφέρει στη δήλωσή του ότι παρουσιάζεται, αυτοβούλως, ενώπιον της δικαιοσύνης, «προκειμένου να ασκήσω τα νόμιμα δικαιώματά μου, εξαντλώντας τα ένδικα μέσα μέχρι την τελική αθώωσή μου. Η κρίση της δικαιοσύνης δεν έχει ακόμη εξαντληθεί και μπορεί να επανορθώσει την αδικία. Αυτός είναι και ο ρόλος του Αρείου Πάγου. Σε όλη μου τη ζωή, υπηρέτησα το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο και, σήμερα, αγωνίζομαι όχι μόνο για την προσωπική μου δικαίωση, αλλά και για την αποκατάσταση του κύρους της ακαδημαϊκής ιδιότητας, που πλήττεται ευθέως από την απόφαση αυτή. Η Οδύσσεια αυτή έχει πλήξει, ήδη, πολύ σοβαρά την επαγγελματική, οικονομική, κοινωνική και προσωπική μου ζωή».