Τη στιγμή που κάθε λογής άνθρωποι, ομάδες και χώρες ανά τον κόσμο διατρανώνουν και διεκδικούν το δικαίωμά τους στη διαφορετικότητα – τις περισσότερες φορές ανεπιτυχώς, καταβάλλοντας πάντως πολλή προσπάθεια – η Ελλάδα το κατάφερε, σημειώνοντας νέο αρνητικό ρεκόρ στο ιστορικό της.
Αυτό που ακολουθεί είναι ένα ελάχιστο τμήμα από την ατέλειωτη λίστα των προσώπων ή των εντύπων που έχουν κατά καιρούς δηλώσει ή φιλοξενήσει δηλώσεις του τύπου: «__ δεν είναι Ελλάδα».
«Η Γαλλία δεν είναι Ελλάδα»
Christian Noyer, Διευθυντής της Τράπεζας της Γαλλίας, 24 Ιουνίου 2011
«Η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα»
Fisher Investments, 29 Σεπτεμβρίου 2011
«Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι Ελλάδα»
Trevor Greetham, Διευθυντής στη Fidelity, 20 Οκτωβρίου 2010
«Η Καλιφόρνια δεν είναι Ελλάδα»
Tom Dresslar, εκπρόσωπος τύπου του θησαυροφυλακίου της Πολιτείας της Καλιφόρνια, 12 Μαΐου 2010
«Η Πορτογαλία δεν είναι Ελλάδα»
Nicolas Veron, New York Times, 16 Φεβρουαρίου 2012
«Η Πορτογαλία και η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα»
Jean-Claude Trichet, Πρόεδρος της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, 7 Μαΐου 2010
«Δεν είμαστε Ελλάδα»
Barack Obama, Πρόεδρος των ΗΠΑ, 15 Ιουλίου 2011
«Η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα»
John Schoen, MSNBC, 11 Ιουλίου 2012
«Η Ιρλανδία δεν είναι Πορτογαλία ούτε Ελλάδα»
Willem Buiter, Citigroup's Chief Economist, 11 Ιανουαρίου 2012
«Η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα»
Elena Salgado, υπουργός οικονομικών της Ισπανίας, Φεβρουάριος 2010
«Η Πορτογαλία δεν είναι Ελλάδα»
The Economist, 22 Απριλίου 2010
«Η Ιρλανδία δεν ανήκει στην κατηγορία της Ελλάδας»
Brian Lenihan, Υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας 2010
...και πολλές άλλες, από τις οποίες οφείλει κανείς να βγάλει δύο μείζονα συμπεράσματα:
α) πως η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα ούτε ένας γεωγραφικός τόπος, αλλά μία κατάσταση και β) πως ανάμεσα, κάτω και πίσω από τις λέξεις θα πρέπει κανείς να υπονοεί πάντοτε ΤΗΝ απούσα λέξη που κάνει πάταγο δια της απουσίας της. Είναι η λέξη «ΑΚΌΜΗ»!