Στριμωγμένοι στο καναβάτσο αισθάνονται τα τελευταία 24ωρα στη Νέα Δημοκρατία, καθώς τα δραματικά δεδομένα στην οικονομία τούς οδηγούν σε συναινετική πορεία την οποία καθόλου δεν επιθυμούν.Οι πληροφορίες για τις υποδείξεις των δανειστών μας να υπάρξει κοινή στήριξη ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στο νέο Μνημόνιο προκάλεσαν τις πρώτες αντιδράσεις από τη Συγγρού, ενώ χθες για πρώτη φορά υπήρξε «υπόγεια» μουρμούρα και για την παρέμβαση του Κάρολου Παπούλια.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη συνάντησή του με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν σαφέστατος για την ανάγκη ομοψυχίας: «Χρειάζεται πανεθνική προσπάθεια για να βγούμε από την κρίση. Δεχόμαστε ανελέητη επίθεση, κατασκευασμένη»., είπε χαρακτηριστικά. Τόνισε ακόμα ότι χρειάζεται «επίτευξη στο ακέραιο των στόχων του προγράμματος για να κερδίσουμε την εκτίμηση και τον σεβασμό της διεθνούς κοινότητας ώστε να διακόψει η χώρα την επικίνδυνη φημολογία περί αναδιάρθρωσης, επιμήκυνσης».
Οι αναφορές αυτές του προέδρου της Δημοκρατίας προκάλεσαν την ενόχληση ορισμένων σκληροπυρηνικών βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας που θεώρησαν ότι ήταν υπόδειξη προς το κόμμα τους να υπερψηφίσει
ενδεχόμενο νέο μνημόνιο. «Όταν ήταν πρωθυπουργός ο Καραμανλής δεν θυμάμαι να έκανε ανάλογες
συστάσεις προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ» έλεγε «γαλάζιος» βουλευτής, από εκείνους που ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα. Επισήμως βεβαίως η Νεα Δημοκρατία απέφυγε επιμελώς να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο ή διαρροή προκειμένου να μη δημιουργηθεί θέμα με τον ανώτατο πολιτειακό αρχοντα. Αντίθετα, πολλοι ηταν αυτοί που έβαζαν στο στόχαστρο τον Κωστή Χατζηδάκη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις συναιινετικές παρεμβάσεις
τους του τελευταίου διαστήματος. Χθες ο κ. Χατζηδάκης εμφανίστηκε θετικός για συναίνεση, αλλά έθεσε συγκεκριμένες προυποθέσεις. «Ασφαλώς τα πράγματα είναι εξαιρετικά κρίσιμα και πρέπει όλοι μας να βάλουμε πάνω απ' όλα το εθνικό συμφέρον. Οι καταστάσεις είναι εξαιρετικές και χρειάζεται μια αντίστοιχη συμπεριφορά είπε, και συμπλήρωσε «Αφενός η Ευρώπη, επειδή είναι ένα ατελές πράγμα, έχει αιφνιδιαστεί από τις εξελίξεις, παραμένει πολυφωνική και σε πολλές περιπτώσεις και η ίδια δεν μπορεί να συμφωνήσει με την κατεύθυνση που έχει αποφασιστεί. Αφετέρου, η κυβέρνηση φάσκει και αντιφάσκει. Υπόσχεται και στη
συνέχεια δεν τηρεί τις υποσχέσεις της. Δεσμεύεται ότι θα ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα και στη συνέχεια δεν το τηρεί. Για να υπάρξει συνεννόηση -που είναι αναγκαία και το τονίζω και είμαι 100% υπέρ- πρέπει να υπάρξει μίνιμουμ συναίνεσης και μια σαφής ατζέντα για το ποια πράγματα πρέπει να συνεννοηθούμε. Αυτό θα γίνει με πρωτοβουλία φυσικά της κυβέρνησης. Διότι, ξέρετε, είχαμε τη μυστική συνάντηση της περασμένης Παρασκευής στο Λουξεμβούργο και δεν ξέρει κανείς τι συζητήθηκε. Σε τι να συναινέσει κανείς; Σε κάτι που δεν γνωρίζει;»