See the music στις 19 Ιουνίου, ένα αλλιώτικο live

Η ζωή στην πόλη είναι σαν έκλειψη: κάποια πράγματα συμβαίνουν μόνο στη σκοτεινή πλευρά της, είναι για κάποιους άλλους, αλλά , το πιο φοβερό, αν συμμετείχες και εσύ μπορεί να σου άλλαζαν τη ζωή. Το επόμενο τέτοιο event διοργανώνεται στις 19 Ιουνίου από την Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος (ΟΜΚΕ)στο Μουσείο Μπενάκη με ελεύθερη είσοδο, λέγεται See The Music και θα συμμετάσχουν ο Κωνσταντίνος Βήτα και ο Signmark, ο κωφός ράπερ.Ο Φινλανδός Signmark είχε παίξει ξανά στις 11 Σεπτεμβρίου, στο Gagarin 205. Ήταν ένα live που δεν κάλυψε κανείς και έγινε στα σιωπηλά – κυριολεκτικά: Ο κατά κόσμον Marko Vuoriheimo είναι κωφός εκ γενετής, αλλά αγάπησε το hip hop και ονειρεύτηκε να γίνει ένας τραγουδιστής που θα τραγουδάει για πολλούς, πιο πολλούς από ό,τι ένας συνηθισμένος performer. Αν πλησίαζες το Gagarin από μακριά εκείνο το Σάββατο, θα έβλεπες τα γνωστά: περίπου εκατό άτομα να περιμένουν απ’ έξω να ανοίξουν οι πόρτες, κάνοντας χειρονομίες ενθουσιασμού. Από πιο κοντά όμως εκείνο που έκανε εντύπωση ήταν ότι επρόκειτο για ένα λίγο διαφορετικό συναυλιακό crowd. Τα χαμόγελα και η προσμονή υπήρχαν, αλλά εν μέσω άκρας ησυχίας. Οι κωφοί θαυμαστές του Signmark μαζί με ακούοντες φίλους συνδιαλέγονταν στη νοηματική και ήταν έτοιμοι για το δίγλωσσο σόου του ράπερ, αφού μαζί του έχει πάντα και τον Brandon, που ραπάρει τους στίχους στα αγγλικά για το «άλλο» κοινό, εκείνους που ακούνε. Τα λιγότερο θορυβώδη live του κόσμου έχουν ταξιδέψει παντού, (Ιαπωνία, Η.Π.Α., Ισλανδία, Ισπανία, Αιθιοπία, Ναμίμπια), ανάγοντας τον Signmark , εντελώς άθελά του, σε έμπνευση, και εξασφαλίζοντάς του μια πρόταση για να εκπροσωπήσει τη Φινλανδία στη Eurovision. Η εκ νέου συγκίνηση που κρύβει κάτι που ως τώρα θεωρούσες δεδομένο είναι σχεδόν μελό. Ρίχνοντας μια ματιά στα βίντεο των συναυλιών του στο youtube, θα ανακαλύψεις πώς ένα αθόρυβο κοινό μπορεί να είναι συγκλονιστικό: οι κωφοί ακροατές αισθάνονται τη μουσική μέσω των ιδιαίτερων beats, των δυνατών και χαμηλών συχνοτήτων και των μπάσων, που έχουν καθοριστική σημασία. Το «νιώσε τον ρυθμό» κανείς ποτέ δεν το εννοούσε περισσότερο. Εξάλλου όταν δεν ακούς, το να νιώθεις παίρνει τον ρόλο που του αξίζει: τον πρωταγωνιστικό. Εκεί που στις «δικές σου» συναυλίες αυτό που σε ενώνει με την μπάντα και τους γύρω είναι οι στίχοι που τους ουρλιάζετε εν χορώ με πάθος, στις συναυλίες του Signmark βλέπεις μια μαζικής συμμετοχής ιδιότυπη χορογραφία, καθώς οι φαν συντονίζονται με ακρίβεια στις κινήσεις της αμερικανικής νοηματικής. Δεν χρειάζεται καν να αναφερθεί πόσο σημαντική είναι η πρωτοβουλία της ΟΜΚΕ και της Επιτροπή Νεολαίας της ΟΜΚΕ. σε μια πόλη που στα πεζοδρόμιά της δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν εμποδιζόμενα άτομα. Ίσως όμως είναι ωραίο να αναφερθεί το κλισέ του πώς η μουσική βρίσκει κάπως τον τρόπο να απευθύνεται σε όλους, ακόμα και σε αυτούς που νόμιζες πως είχαν τις λιγότερες πιθανότητες.