Σε πρώτο ενικό πρόσωπο και με δραματικούς τόνους απευθύνεται η Αννα Διαμαντοπούλου στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ καλώντας τους να ψηφίσουν τη δημοκρατική παράταξη. Στέλνει μηνύματα στην εσωτερική αντιπολίτευση του κόμματος ενώ κάνει και αυτοκριτική σε επιστολή που δημοσιεύει σήμερα στην εφημερίδα Τα Νέα με τίτλο «Γράμμα στους πολίτες της δημοκρατικής παράταξης».
Η πρώην υπουργός κάνει έκκληση για να ακουστεί «η φωνή της ευθύνης», όπως λέει, και ξεκινάει την επιστολή της με σκληρή κριτική στο ΠΑΣΟΚ :
«Πολλά πράγματα έχουμε να καταλογίσουμε στο ΠΑΣΟΚ: ξεστράτισε, λιποψύχισε, άφησε τις αξίες του να ξεθωριάσουν, αλλοτριώθηκε, δεν τόλμησε συγκρούσεις και μεταρρυθμίσεις...» και απευθύνεται δραματικά στον ψηφοφόρο της παράταξης σε πρώτο ενικό:
«Απομακρύνθηκε από εσένα που ένωσες τη φωνή σου μαζί με χιλιάδες άλλους, διέθεσες χρόνο από τη ζωή σου, έδωσες τη μάχη ζωής στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο πανεπιστήμιο...Πιστεύω όμως ότι είναι ανιστόρητο να σταματάμε στη σκληρή και αναγκαία κριτική και να ξεχνάμε πολιτικές επιλογές και έργα που άλλαξαν τη ζωή μας».
Η κυρία Διαμαντοπούλου κάνει μια πολιτική αναδρομή στην ιστορία και στο έργο του ΠΑΣΟΚ από το 1981, δικαιολογεί την επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου να «αναλάβει τη διάσωση της χώρας» και κατηγορεί την αντιπολίτευση:
«Τρεις πρωθυπουργοί της δημοκρατικής παράταξης, ο καθένας στην εποχή του, έδωσαν στην εμπροστοφυλακή τη μάχη για την ανάπτυξη και τη σωτηρία της Ελλάδας όταν σήμερα οι κκ. Σαμαράς, Τσίπρας και Καμμένος κήρυξαν και κηρύττουν τον διχασμό σε «μνημονιακούς-δωσίλογους» και «αντιμνημονιακούς-πατριώτες».
Σκληρό είναι το μήνυμα που απευθύνει η πρώην υπουργός στην εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και κάνει λόγο για «σαρωτικό μηδενισμό»:
«Για να υπάρξει οικοδόμημα πρέπει να υπάρξει θεμέλιο. Η επιπόλαιη και συστηματική καταστροφή των θεμελίων της παράταξης κάνει δύσκολη την οικοδόμηση του αύριο. Εχουμε ευθύνη να υπογραμμίσουμε τη θετική συνεισφορά στον τόπο, ταυτόχρονα με την αντικειμενική και δίκαιη κριτική των λαθών. Ο σαρωτικός μηδενισμός δεν είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ για κανέναν. Οφείλουμε όλοι να εξηγήσουμε, να κάνουμε ουσιαστική και ψύχραιμη προσπάθεια ώστε να υπάρξει στο Κοινοβούλιο ισχυρή φωνή της ευθύνης, της ψυχραιμίας, της προσφοράς, όπως έγινε σαφής η εντολή για αλλαγή».