ΤΙ προτείνει ο Φρανσουά Ολάντ για τη σωτηρία της Ευρωζώνης ; Μια μεγαλύτερη οικονομική αλληλεγγύη και μια ταχύτερη ώθηση της ανάπτυξης. Πιστεύει, επίσης, στη λύση των ευρωομολόγων. Ενα είδος γαλλικού ορθολογισμού, όπως σημειώνει η εφημερίδα Le Monde.
Από την άλλη η Αγκελα Μέρκελ προωθεί ένα είδος «γερμανικού ιδεαλισμού» ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο η Ευρώπη πρέπει να στηριχθεί σε ένα είδος νέας οικονομικής τάξης. Απαιτεί δομικές πολιτικές τις οποίες η Γερμανία εφαρμόζει πρώτα στον εαυτό της ώστε να είναι ανταγωνιστική, και θέλει να τις επιβάλλει στους γείτονές της. Απαιτεί επίσης την απόλυτη ανεξαρτησία νομισματικής πολιτικής της Bundesbank που διασφαλίζει την πολιτική ανταγωνισμού και θεωρείται το άλφα και το ωμέγα της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Απαιτεί τέλος την απόλυτη ανεξαρτησία της ΕΚΤ απέναντι στην πολιτική εξουσία.
Αναλυτές θεωρούν ότι το γερμανικό μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης έχει το πάνω χέρι αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη απέναντι στο πιο κρατικίστικο γαλλικό μοντέλο. Η αρχή της Γερμανίας ότι «η οικονομική πολιτική πρέπει να υπόκειται σε κανόνες και όχι σε πολιτικά προγράμματα» έχει επιβληθεί εκ των πραγμάτων στην Ευρώπη, γράφει ο οικονομολόγος Christophe Strassel στην εφημερίδα Le Monde.
Η ιδεολογική μάχη που δίνουν ο Φρανσουά Ολάντ και η Αγκελα Μέρκελ ανάγκασε τον πρώτο να βρει στηρίγματα και συμμαχίες σε αγγλοσαξωνικό έδαφος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολάντ στράφηκε στον αμερικανό Πρόεδρο Ομπάμα και σε κεϋνσιανούς οικονομολόγους όπως ο Πολ Κρούγκμαν και ο Γιόζεφ Στίγκλιτς που υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητη η ώθηση της ανάπτυξης εδώ και τώρα.
Η γαλλική πλευρά προσπαθεί να βρει επιχειρήματα και σε άλλα θέματα-ταμπού της Γερμανίας : νομισματική ένωση-φορολογική ένωση, ανταγωνιστικότητα-μεταρρυθμίσεις. Το πρόβλημα για τη Γαλλία είναι ότι η Γερμανία έχει να επιδείξει και τον ομοσπονδιακό της χαρακτήρα που περιλαμβάνεται στο Σύνταγμά της. Κάθε γερμανικό κρατίδιο είναι απόλυτα υπεύθυνο για το δικό του προϋπολογισμό. Κατά συνέπεια, μόνο ένα Ευρωπαϊκό Ομόσπονδο Κράτος -που αν δημιουργηθεί θα σημαίνει ότι τα εθνικά κράτη παραχωρούν την κυριαρχία τους-, θα μπορούσε να εκδώσει ευρωομόλογα.
«Η Αγγλία είναι νησί, η Γερμανία έθνος και η Γαλλία κράτος» γράφει ο πολιτειολόγος André Siegfried και διερωτάται : θα φτάσουν κάποτε οι Ευρωπαίοι να θεωρούν την ήπειρό τους ενιαία και να δημιουργήσουν μια Ομοσπονδία;