Σύμφωνα με άρθρο του Joseph Hafetz, καθηγητή στη Νομική Σχολή του Hall University, το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α ανακοίνωσε τη διεξαγωγή ακροαματικής διαδικασίας σχετικά με την αναθεώρηση της νομοθεσίας που προβλέπει την επέκταση και ενδυνάμωση του ρόλου των κυβερνητικών μυστικών υπηρεσιών στο εξωτερικό – υπόθεση η οποία θίγει το σημαντικό θέμα της προστασίας των συνταγματικών ελευθεριών και της παράνομης κυβερνητικής δράσης εκτός συνόρων.
Η αρχή έγινε το 1978 ως απόρροια αποκαλύψεων περί κυβερνητικής παρακολούθησης εκατομμυρίων πολιτών . Για πολλές δεκαετίες, το FBI, καθώς και άλλες υπηρεσίες είχε βάλει στο στόχαστρό τους μέλη της αντιπολίτευσης, όπως επίσης μέλη ακτιβιστικών οργανώσεων προστασίας των πολιτικών δικαιωμάτων, στο όνομα της υπεράσπισης της χώρας ενάντια στον κομμουνισμό και άλλες απειλητικές για την ευρυθμία της χώρας δυνάμεις.
Διάταγμα του 2008 νομιμοποιούσε τη διεξαγωγή από την πλευρά της κυβέρνησης μεθόδων παρακολούθησης των Αμερικανικών επικοινωνιακών δικτύων και άρα των εκατομμυρίων Αμερικανών. Σύμφωνα με αναφορές, τέτοιες πρακτικές είχαν ως στόχο τις υπερπόντιες τηλεφωνικές κλήσεις και επικοινωνίες μέσω διαδικτύου και όχι εκείνες ατόμων που ζουν εντός των συνόρων των Η.Π.Α. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν αποδείχθηκε στην πράξη, καθώς «θύματα» αυτής της πολιτικής έπεφταν αναπόφευκτα και άτομα-Αμερικανοί πολίτες πέραν κάθε υποψίας. Κατά μία έννοια, λοιπόν, το εν λόγω διάταγμα αφήνει ένα κενό που επιτρέπει την παρακολούθηση των τηλεφωνικών κλήσεων και mails Αμερικανών πολιτών και μόνιμων κατοίκων.
Στόχοι τέτοιων πρακτικών είναι συνήθως δημοσιογράφοι, δικηγόροι και συνήγοροι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, άτομα δηλαδή των οποίων η ιδιάζουσα φύση της εργασίας τους τους φέρνει σε επαφή με άτομα εκτός Η.Π.Α, τα οποία η κυβέρνηση υποψιάζεται ότι συνδέονται με τρομοκρατικές οργανώσεις και τα οποία διαμένουν σε περιοχές του πλανήτη στις οποίες η αμερικανική κυβέρνηση διεξάγει αντιτρομοκρατικές έρευνες. Οι ενάγοντες, οι οποίοι αντιτίθενται στο διάταγμα, φοβούνται πως τα ευαίσθητα δεδομένα των επικοινωνιών τους με μάρτυρες, πηγές πληροφόρησης, ειδικούς και άλλους θα υπονομευτούν και θα αναχαιτιστούν από τις νέες δυνατότητες δικτυακής παρακολούθησης. Μάλιστα, προκειμένου να ελαττώσουν το ρίσκο, οι ενάγοντες αναγκάζονται να αποφεύγουν τη δια τηλεφώνου ή mail επικοινωνία και προτιμούν την χρονοβόρα και δαπανηρή λύση των ταξιδιών ακόμη και στην άλλη άκρη της γης, προκειμένου να πραγματοποιήσουν μία δια ζώσης συνάντηση.
Το αντεπιχείρημα που προβάλλει η αμερικανική κυβέρνηση είναι ότι οι φόβοι των εναγόντων είναι αβάσιμοι, λόγω ακριβώς του γεγονότος ότι δεν είναι σε θέση να αποδείξουν ότι έχουν πέσει θύμα παρακολούθησης, πολλώ δε μάλλον εφόσον κανείς δεν ενημερώνεται για το αν και πότε οι τηλεφωνικές κλήσεις και τα mail τους παρακολουθούνται.
Η αμερικανική κυβέρνηση μοιάζει να αδιαφορεί πλήρως για το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι και οι δικηγόροι έχουν ανάγκη από πλήρη ελευθερία για να διεξάγουν τις έρευνές τους και να επιτελέσουν το έργο τους. Αντιθέτως, εστιάζει στο γεγονός ότι μία τέτοια ενδυνάμωση της δράσης των μυστικών υπηρεσίων μόνο θετικές συνέπειες θα έχει, ενώ δεν παραβιάζει επουδενί το Σύνταγμα.