«Της τράβηξα δύο σκαμπίλια στον κώλο τόσο δυνατά που διπλώθηκε: σκάσε ή θα σε σπάσω στο ξύλο, της είπα!». [μεγαλειώδες απόσπασμα από online blog πορνογραφικού περιεχομένου, ελληνικής λεβέντικης έμπνευσης]
Αφορμώμενοι από τις απείρου κάλλους σκηνές κατα-χερίσματος που εκτυλίχθηκαν στη χθεσινή ενημερωτική εκπομπή του ΑΝΤ1 με θύμα τις υποψήφιες βουλευτίνες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και θύτη τον ενθουσιώδη εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής, ανοίγουμε τους φακέλους της ανθρώπινης εξέλιξης και εξιχνιάζουμε τις διάφορες χρήσεις του χεριού, με σκοπό να δούμε αν επιβεβαιώνεται η υποψία ότι η τρέλα που «δέρνει» τα δίποδα όντα οφείλεται στην ίδια τη φυσιολογία τους!
Είκοσι εννιά ειδικοί ανθρωπολόγοι συνιστούν όχι Skip, αλλά πως ο πολιτισμός, όπως τον γνωρίζουμε, είναι απόρροια της φυσιολογίας του ανθρώπινου χεριού. Κοντολογίς, για να προκύψει ιστορικά η τέχνη, η φιλοσοφία, η επιστήμη, η τεχνολογία, τα εργαλεία της και γενικότερα όλα εκείνα τα υπέροχα επιτεύγματα του ανθρώπινου πνεύματος που μας κάνουν να δυσφορούμε στον πολιτισμό, επειδή ακριβώς τίποτα δεν μπορεί να κατασιγάσει απόλυτα το ζώο μέσα μας, έπρεπε πρώτα το νοήμον δίποδό μας να «βάλει χέρι» στα πράγματα.
Έκτοτε, ολόκληρη η ιστορία του ανθρώπου πάνω στον πλανήτη γη θα μπορούσε να αναγνωσθεί σαν ένα αδιάλειπτο «χούφτωμα» στον περιβάλλοντα κόσμο και ΚΥΡΙΩΣ στο συνάνθρωπό του, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούμε να μιλάμε για την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών ως μία μακρά αλυσίδα χειρο-πραξιακών «παρενοχλήσεων»...
Μέσω του χεριού, ο άνθρωπος δια-χειρίζεται τον κόσμο και τους άλλους, άλλοτε παραμερίζοντάς τους, άλλοτε παρακάμπτοντάς τους και ενίοτε «κατα-χερίζοντάς» τους! Η δε τελευταία πρακτική υπήρξε ανέκαθεν η πλέον προσφιλής στο δρόμο προς την ηθική ολοκλήρωση και τον εκπολιτισμό, με το χέρι να έχει και πάλι το «πάνω χέρι» σ' αυτή τη διαδικασία, καθώς εκτός από το να κουνιέται πάνω-κάτω και να νουθετεί με το δείκτη τεταμένο, δείχνοντας προς την ορθή κατεύθυνση, υπήρξε εξίσου ικανό να μετατρέπει τους άλλους σε «υπο-χείρια».
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να φανταστεί κανείς τη μετέπειτα πορεία των πραγμάτων, η οποία εκτείνεται μέχρι τη σύγχρονη εποχή, οπότε και αυτό το τόσο χρήσιμο φυσιολογικό «όργανο» ανήχθη σε μείζον πολιτισμικό αντικείμενο-φετίχ: το χέρι δεν χρειάζεται πλέον να αδράχνει εργαλεία, να γδέρνει θηράματα ή να χειρίζεται όπλα. Κοινώς, απογυμνώνεται από την πρωταρχική ζωικότητά του. Εις το εξής, είναι προορισμένο να πατάει πλήκτρα, να χαϊδεύει οθόνες αφής ή να στήνεται μπροστά από τους προβολείς για να πρωταγωνιστήσει στα media της ποπ βιομηχανίας....
Στον 21ο αιώνα, το χέρι δεν υφίσταται πλέον ως εκπρόσωπος της ζωώδους φύσης του ανθρώπου παρά μόνο στο βαθμό που υπάρχει μία κάμερα για να καταγράψει τα αυθόρμητα εκπεφρασμένα επιτεύγματά του:
θύματά του οι απαλές επιφάνειες του δερνόμενου, κατά προτίμηση μάγουλα ή κωλομάγουλα, όπως φανερώνει και η κυρίαρχη τάση στο χώρο της βιομηχανίας του πορνό, όπου ένα ηχηρό σκαμπίλι στα στημένα μεριά πριν τη διείσδυση αποτελεί εδώ και μία περίπου δεκαετία εκ των ων ουκ άνευ σκηνοθετικό όρο κάθε τσόντας που σέβεται τον εαυτό της. Απαραίτητο συνοδευτικό τα μπινελίκια και στα μεσοδιαστήματα αυτών ζωώδεις συριγμοί και ρίψεις πτυέλων.
Μετά τη χθεσινή μεγάλη ημέρα και τις σκηνές άγριας πολιτικής συνεύρεσης που εκτυλίχθηκαν στο στούντιο της εκπομπής του μυστακιοφόρου παρουσιαστή, μπορούμε να υπερηφανευόμαστε πως το σώμα των πολιτικών μας εμπλούτισε τυπολογικά την τέχνη του χαστουκιού, πηγαίνοντάς την ένα βήμα παραπέρα.
Να περιμένουμε άραγε την πορνό παρωδία του τηλεοπτικού καυγά, α λα Avengers ή Superman;