Πώς μπορεί να εκληφθεί η αυθόρμητη διπλή αντίδραση από την πλευρά της παραδοσιακής αριστεράς προς το τέκνο της πολιτικο-ιδεολογικά «εκφυλισμένης» αδελφής της, επ' ευκαιρία της επίθεσης Κασιδιάρη σε Δούρου και Κανέλλη; Ως ένδειξη ανθρωπιστικού πνεύματος προς τον πλησίον ή ως ασυνείδητη απόπειρα προφύλαξης μιας όμαιμης ύπαρξης;
«Ο καλός θεούλης κρύβεται στις λεπτομέρειες», είχε πει κάποτε ένας σπουδαίος ιστορικός τέχνης, αναφερόμενος σε όλα εκείνα τα – αόρατα στο ανειδίκευτο μάτι – ποιοτικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα που κάνουν ένα ζωγραφικό πίνακα ξεχωριστό και συνάμα δηλώνουν την ιδιαίτερη ταυτότητά του.
Η συγκεκριμένη φράση ωστόσο μπορεί να εφαρμοσθεί αξιωματικά σε κάθε είδους εικόνες, όχι μόνο ζωγραφικές, αλλά και τηλεοπτικές, εφόσον διαβάσει κανείς προσεκτικά τις τηλεμεταδιδόμενες πράξεις και λέξεις, εκείνες που λέγονται, μα πάνω απ' όλα εκείνες που δημιουργούν ασυνείδητα μία αδιόρατη περιρρέουσα αίσθηση, όχι άμεσα αντιληπτή, αλλά παρ' όλα αυτά πολύ περίεργη για να την προσπεράσει κανείς έτσι απλά.
Μια τέτοια εικόνα είναι αφενός το ενσταντανέ της «αντρίκειας» σφαλιάρας από τον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής στην υποψήφια βουλευτή του κομμουνιστικού κόμματος ενόσω αυτή προσπαθεί να προστατεύσει τη συνάδελφό της του ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου το γκρο πλαν στο κατάκοπο πρόσωπο της γενικής γραμματέως του κομμουνιστικού κόμματος, ενόσω καταγγέλλει και καταδικάζει όχι μόνο την επίθεση στο μέλος του κόμματός της, αλλά και το «λουτρό» στο οποίο υπέβαλλε ο κ. Κασιδιάρης την υποψήφια βουλευτή του «αποκηρυγμένου» από το ΚΚΕ ΣΥΡΙΖΑ.
Πώς μπορεί να εκληφθεί αυτή η αυθόρμητη διπλή αντίδραση από την πλευρά της παραδοσιακής αριστεράς προς το τέκνο της πολιτικο-ιδεολογικά «εκφυλισμένης» αδελφής της; Ως ένδειξη ανθρωπιστικού πνεύματος προς τον πλησίον ή ως ασυνείδητη απόπειρα προφύλαξης μιας όμαιμης ύπαρξης;
Από πότε έχει να δει κανείς τέτοιες σκηνές τρυφερότητας μεταξύ των δύο; Να υποθέσουμε ότι πρόκειται για καθαρή τυχαιότητα, προϊόν των περιστάσεων ή, αντιθέτως, να σταθούμε λίγο και να εικάσουμε πως μια τέτοια περίσταση εμπεριέχει στοιχεία μιας δυνάμει γενικότερης αίσθησης που θα επανασυνέδεε τους δύο στις συνειδήσεις των απανταχού αριστερίζοντων ψηφοφόρων;
Το βέβαιο είναι πως τέτοια μαζικά «θεάματα» έχουν απρόβλεπτο αντίκτυπο στο θυμικό του κοινού που τα προσλαμβάνει.