Ενα άτομο ορμάει στην αίθουσα 73 του Δικαστηρίου στο Λονδίνο ενώ ο Τόνι Μπλερ όρθιος δέχεται ερωτήσεις. «Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να συλληφθεί» φωνάζει δυνατά. Το άτομο φοράει λευκό πουκάμισο και μπήκε από την πίσω πόρτα που χρησιμοποιεί ο δικαστής.
«Είναι εγκληματίας πολέμου. Τον αγόρασε η JPMorgan για τον πόλεμο στο Ιράκ» φωνάζει πριν οι αστυνομικοί τον οδηγήσουν προς την έξοδο.
Ο Μπλερ παρατηρεί αμίλητος και ψύχραιμος ενώ ο δικαστής του ζητάει συγνώμη για το συμβάν. Συνεχίζει αμέσως την μαρτυρία του υποστηρίζοντας ότι όλα αυτά είναι ψέμματα.
Ωστόσο, είναι γνωστό, ότι ένα χρόνο μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία προσελήφθη από την αμερικανική τράπεζα JPMorgan με μισθό τουλάχιστον 1 εκατ. ευρώ το χρόνο. Αλλα συμβόλαια που υπέγραφε με ιδιωτικές εταιρίες, οι αποστολές που του ανατέθηκαν στον Καντάφι της Λιβύης και τον Ναζαρμπάγιεφ του Καζακστάν, οι ακριβοπληρωμένες δημόσιες παρεμβάσεις του και ο ρόλος του στο Κουαρτέτο για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή συνεχίζουν να προκαλούν παγκόσμιο σάλο.
Επί δυο ώρες απολογήθηκε χθες ο Τόνυ Μπλερ ενώπιον της «Επιτροπής Δικαστικής Διερεύνησης για τις πρακτικές των ΜΜΕ» της βρετανικής Δικαιοσύνης που ερευνά, μεταξύ άλλων, τις σχέσεις του πρώην πρωθυπουργού με τον μεγιστάνα των μήντια Ρούπερτ Μέρντοχ.
Απολογούμενες για τις ιδιαίτερα στενές σχέσεις του με τον Ρούπερτ Μέρντοχ και παρότι έγινε νονός μιας από τις κόρες του πέρυσι, ο Τόνι Μπλερ αρνείται κάθε ανάμειξη και ισχυρίζεται ότι οι δεσμοί του με τον μεγιστάνα έγιναν στενοί μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία.
Η Επιτροπή έχει στην κατοχή της μια 18σέλιδη λίστα επαγγελματικών συναντήσεων του Τόνι Μπλερ την τελευταία δεκαετία. Ηδη πριν γίνει πρωθυπουργός ο κ. Μπλερ δεν είχε διστάσει να πάρει το αεροπλάνο και να επισκεφθεί τον μεγιστάνα του Τύπου σε ένα μακρινό νησάκι της Αυστραλίας προκειμένου να εξασφαλίσει την εύνοιά του.
Πριν τη συμμετοχή της Αγγλίας στον πόλεμο του Ιράκ είχε συναντήσει τον Μέρντοχ τρεις φορές σε οκτώ ημέρες. «Ηταν μια σημαντική επιλογή» δικαιολογήθηκε χθες. Αναγνώρισε ότι ζύγιζε πάντοτε τις αντιδράσεις των ΜΜΕ πριν πάρει τις αποφάσεις του και ισχυρίστηκε ότι αυτό δεν επηρέαζε τις πολιτικές του ενέργειες.