Eκει που όλα έδειχναν πως η Άνγκελα Μέρκελ τηρούσε στάση παρατηρητή σε σχέση με τις ελληνικές εκλογές, οι τελευταίες παρεμβάσεις του Βερολίνου προκάλεσαν νευρικότητα στην Αθήνα, ενώ πολλοί κατηγορούν τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι με τις κινήσεις της προκαλεί τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκά.
Το αμέσως επόμενο διάστημα από τις εκλογές της 6ης Μαΐου η κ. Μέρκελ τηρούσε μια περίεργη «σιγήν ιχθύος». Πολλοί αναλυτές θεώρησαν τη στάση της αναμενόμενη, καθώς στο επίκεντρο του γερμανικού ενδιαφέροντος είχε βρεθεί η εκλογή του Φρανσουά Ολάντ και οι νέες ισορροπίες του γαλλογερμανικού άξονα. Άλλωστε δηλώσεις σαν αυτές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για υπερψήφιση μνημονιακών κομμάτων οδήγησαν τελικά σε εκλογική... πανωλεθρία τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και τη ΝΔ.
Ωστόσο τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν μόλις ομαλοποιήθηκαν οι σχέσεις με το Παρίσι. Έτσι το Βερολίνο έστρεψε επίμονα το βλέμμα προς την Αθήνα, αφού οι μετεκλογικές διεργασίες και τα υψηλά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ έδειχναν πως το «χειρότερο δυνατό σενάριο» που επεξεργάζονταν στη Γερμανία δεν ήταν πλέον σενάριο.
Καταλύτης των εξελίξεων αποτέλεσε το περίφημο πλέον τηλεφώνημα της Γερμανίδας Καγκελαρίου με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια όπου τέθηκε το ζήτημα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος. Η γνωστοποίηση του περιεχομένου της συζήτησης προκάλεσε πολιτική θύελλα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Η Καγκελαρία έσπευσε να διαψεύσει ότι η κ. Μέρκελ ζήτησε από τον κ. Παπούλια τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος χαρακτηρίζοντας την είδηση ως «ανακριβή». Ανακριβής όμως δεν σημαίνει ότι είναι και ανυπόστατη, πράγμα που σημαίνει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος εξέθεσε τις σκέψεις της στον Έλληνα Πρόεδρο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung» το θέμα του δημοψηφίσματος έχει ξαναγίνει επίκαιρο σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αλλά κυρίως στην Αθήνα. Η σχετική συζήτηση φαίνεται να είναι εντατική, γίνεται όμως μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Η εφημερίδα σημειώνει επικαλούμενη ελληνικές κυβερνητικές πηγές πως «η απόφαση δεν έχει ακόμη ληφθεί».
Ανεξάρτητα όμως από την επικοινωνιακή γκάφα(;) του δημοψηφίσματος, η κ. Μέρκελ έκανε και άλλη μια σύσταση στον κ. Παπούλια ζητώντας το σχηματισμό μιας λειτουργικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Το μήνυμα ήταν σαφές, αφού όπου «λειτουργική» εννοείται «μνημονιακή» κυβέρνηση.
Πολλοί επισημαίνουν πως η Γερμανίδα καγκελάριος έχει επιδοθεί σε μια ζωηρή «realpolitik», ακολουθώντας τα βήματα του «Σιδηρού Καγκελάριου» Ότο φον Μπίσμαρκ. Για αυτό και η κ. Μέρκελ επέλεξε την οδό του ωμού πολιτικού παρεμβατισμού, αφού η Ελλάδα βρίσκεται πάντα στην πρώτη θέση της ατζέντας, λόγω των αναταράξεων που προκαλεί στη συνολική αρχιτεκτονική του κοινού νομίσματος.
Το μόνο θετικό από αυτή την «εμμονή» της κ. Μέρκελ με την Ελλάδα, είναι ότι αποκαλύπτει εν τοις πράγμασι ότι το Βερολίνο δεν φαίνεται να έχει στο συρτάρι σχέδια εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη, εξηγώντας έτσι την νευρικότητα με την οποία η γερμανική κυβέρνηση παρατηρεί (και ενίοτε παρεμβαίνει) τις πολιτικές διεργασίες στην Αθήνα.