Για την απίστευτη ταλαιπωρία που βιώνει από το ελληνικό κράτος, αλλά και για το «ποτάμι αλληλεγγύης που υπάρχει γύρω του» από εκατοντάδες Έλληνες, μίλησε αποκλειστικά στο iefimerida.gr, ο Αλβανός δημοσιογράφος, Νίκο Άγκο, ο οποίος κινδυνεύει με απέλαση από την χώρα μας, παρά τα 20 χρόνια διαμονής του στην Ελλάδα.
Όλα ξεκίνησαν όταν έπεσε στην προσοχή μας μία φήμη πως ο δημοσιογράφος κινδυνεύει με απέλαση επειδή ένα Μέσο στο οποίο εργαζόταν παλαιότερα τον είχε ανασφάλιστο. Έτσι, -κατέληγε η φήμη- λόγω αυτού, ο Νίκο Άγκο κινδύνευε να φύγει από την χώρα στην οποία κατοικεί μόνιμα τα τελευταία 20 χρόνια.
Καλώντας τον, περιμέναμε να ακούσουμε έναν απογοητευμένο συνάνθρωπό μας ο οποίος θα κατηγορούσε την Ελλάδα για την ταλαιπωρία που βιώνει. Όχι, ο κ. Άγκο, αφού μας διέψευσε κατηγορηματικά τις παραπάνω φήμες, ξεκίνησε την εξιστόρηση του περιστατικού.
«Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες αναφορικά με το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισα» είπε και συνέχισε λέγοντας πως έκανε μία σοβαρή εγχείριση το 2007 την οποία εάν δεν δεν πραγματοποιούσε κινδύνευε πολύ σοβαρά η ζωή του. «Τότε ο γιατρός μου είπε πως για έναν μήνα πρέπει να μην με βλέπει ο ήλιος. Κοινώς να καθήσω σπίτι μου, μετά θα μπορούσα να εργαστώ αλλά σε μία δουλειά η οποία θα μου επέτρεπε να είμαι στην σκιά».
Όπως ήταν φυσικό μία τέτοια δουλειά δεν βρήκε, ενώ είχε χάσει και την προηγούμενή του εφόσον δεν μπορούσε πλέον να εργαστεί όπως πριν. Έτσι έμεινε σχεδόν έναν χρόνο χωρίς ένσημα. Όταν πήγε να καταθέσει τα απαραίτητα χαρτιά που χρειαζόταν για την άδεια παραμονής, ο δημοσιογράφος είχε μόλις 50 από τα απαιτούμενα 250 ένσημα και όμως κανείς δεν τον ενημέρωσε πως υπάρχει πρόβλημα. Μάλιστα του έδωσαν και βεβαίωση πως όλα είναι «οκ».
«Εάν με ενημέρωναν θα μπορούσα να τα αγοράσω» λέει με στόμφο θέλοντας να τονίσει το συγκεκριμένο κομμάτι της ιστορίας. Το τραγικό είναι πως μετά από οκτώ μήνες που του ζητήθηκαν τα δικαιολογητικά για την απώλεια των ενσήμων αυτός έδωσε όλα όσα χρειάζονταν. Σημειώνεται πως ο νόμος τότε είχε αλλάξει και δεν μπορούσε να αγοράσει όσα ένσημα του έλειπαν. Τελικά κατέθεσε ιατρική γνωμάτευση για την περιπέτεια της υγείας του, καθώς και τις αποδείξεις των 6-7 ταξιδίων του στην χώρα του, «μάλιστα ταξίδευα νύχτα για να προστατεύομαι από τον ήλιο», συμπληρώνει.
Η ιστορία είναι από εκεί και πέρα γνωστή, καθώς κάποια στιγμή έλαβε ένα έγγραφο στο οποίο του γινόταν σαφές πως του έμεναν 30 ημέρες προκειμένου να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Με την πάροδο της διορίας, η Ελληνική Αστυνομία θα έπρεπε να προχωρήσει σε αναγκαστική απέλαση. Ο Νίκο έχει παραπέμψει την υπόθεση στην δικαιοσύνη, ωστόσο ανεξάρτητα από την έκβαση, θα είναι μία χρονοβόρα διαδικασία.
Όταν τον ρωτησαμε και «τώρα τί γίνεται»; Μας είπε πως για την υπόθεση έχει ενδιαφερθεί μέχρι και ο ΟΗΕ με ανακοίνωσή του, ενώ έχει πολλές προτάσεις για να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να πάει να εγκατασταθεί σε άλλες χώρες. «Έχω κλείσει συνέντευξη με τις μεγαλύτερες εφημερίδες, όπως η Le Monde, η La Repubblika, και η Guardian».
«Εγώ όμως θέλω να μείνω στην Ελλάδα, δεν φεύγω ακόμη και εάν μου δώσουν δέκα χώρες την υπηκοότητά τους» τόνισε, ενώ συνέχισε λέγοντας πως τα παιδιά του, που σπουδάζουν στην χώρα μας θέλει και αυτά μαζί με τον ίδιον να μπορέσουν να πάρουν την ελληνική υπηκοότητα. «Δεν πρόκειται να φύγω από την Ελλάδα» είπε και μπορούσες να καταλάβεις από τον τόνο της φωνής του πως το εννοούσε με όλη του την ψυχή.
Ρωτώντας τον για το πώς βλέπει τον κόσμο να αντιδρά γύρω του, ο Νίκο Άγκο είπε με στόμφο «μπορώ να πω πως ο Έλληνας από τα βασικότερα πράγματα που δεν έχει απωλέσει σε μία τέτοια εποχή είναι η ανθρωπιά του», ενώ περιέγραψε την αλληλεγγύη γνωστών και αγνώστων στην υπόθεσή του, ως ένα ποτάμι ανθρωπιάς που κυλάει γύρω του.
Κλείνοντας ο κ. Άγκο τόνισε πως ο ίδιος είναι η κορυφή του παγόβουνου επειδή είναι δημοσιογράφος και έχει δημόσιο λόγο, την ίδια ώρα που χιλιάδες άλλες υποθέσεις ανθρώπων που είναι περισσότερα χρόνια από εκείνον στην Ελλάδα περνάνε απαρατήρητες, και «αυτήν την στιγμή που μιλάμε, μπορεί να πακετάρουν τα πράγματά τους για να φύγουν από την χώρα» καταλήγει.
Είμαι ευγνώμων για την αντιμετώπιση που έχω από πολλούς ανθρώπους, κατέληξε, ενώ κλείσαμε την κουβέντα μας λέγοντάς μας την φράση «δεν κρύβομαι από κανέναν»...