Ενα άλλο μείγμα οικονομικής πολιτικής το οποίο μπορεί να είναι λιγότερο οδυνηρό για τον ελληνικό λαό, πιο αποτελεσματικό και ταυτόχρονα αποδεκτό από τη διεθνή κοινότητα η οποία και μας στηρίζει οικονομικά, εκτιμά το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών ότι είναι τελικά εφικτό.
Το πρώτο πράγμα που επισημαίνει το ΙΟΒΕ είναι ότι χωρίς τη χρηματοδότηση της τρόικας, η οικονομική το επίπεδο ζωής των πολιτών μας και μάλιστα αυτό των φτωχότερων στρωμάτων του πληθυσμού, θα έπρεπε να προσαρμοστεί στους πολύ μικρότερους διαθέσιμους πόρους, συνεπώς η κοινωνική ζωή στον τόπο μας θα ήταν πολύ χειρότερη από τη σημερινή.
Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή θα σημάνει, επίσης, τη δραστική μείωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, ισόποση, με την υποτίμηση, αύξηση του εξωτερικού χρέους, συναλλαγματική κρίση και αδυναμία εισαγωγής βασικών αγαθών, δεδομένου ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της τάξης των 20 δισ. ευρώ (10 δισ. ευρώ ακόμα και αν δεν ληφθούν υπόψη οι τόκοι του εξωτερικού χρέους), έξαρση του πληθωρισμού αλλά και της μαύρης αγοράς λόγω της έλλειψης βασικών αγαθών, καθώς και απότομη μείωση του ΑΕΠ και αύξηση του ποσοστού ανεργίας.
Το ΙΟΒΕ στην έκθεσή του υπογραμμίζει ότι το μείγμα οικονομικής πολιτικής που έχει ακολουθηθεί δεν υπήρξε το πλέον κατάλληλο, «αφού είναι βέβαιο ότι η δημοσιονομική πολιτική που υιοθετήθηκε έχει επιδράσει υπέρμετρα αρνητικά στην οικονομική δραστηριότητα».
Μάλιστα, το ΙΟΒΕ, διευκρινίζοντας ότι το Μνημόνιο πρέπει να τηρηθεί για λόγους αξιοπιστίας της Ελλάδας την αμέσως επόμενη κρίσιμη περίοδο, με ορισμένες βασικές προσαρμογές, προχωρά σε έξι προτάσεις για την επόμενη ημέρα:
- Πρώτον, να επιβεβαιώσει τη θέλησή της, αντανακλώντας τη βούληση του ελληνικού λαού, να παραμείνει η Ελλάδα μέλος της Ευρωζώνης.
- Δεύτερον, να προτείνει τη χρονική μετάθεση και προσαρμογή του στόχου της περαιτέρω μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος για να αποφευχθεί βαθύτερη ύφεση και μεγαλύτερη ανεργία σε σχέση με τα αρχικά δεδομένα. Στο πλαίσιο αυτό, να προτείνει επίσης την επέκταση του επιδόματος ανεργίας σε τρία χρόνια για τους ανέργους του ιδιωτικού τομέα, και το συγκεκριμένο ποσό να εξαιρεθεί από την αναγκαία προσαρμογή του πρωτογενούς δημοσιονομικού αποτελέσματος.
- Τρίτον, να προτείνει να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα ποσοτικοί και χρονικοί στόχοι και μέτρα για τη μείωση του ποσοστού ανεργίας, ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων.
- Τέταρτον, να προτείνει την άμεση διάθεση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για έναν μικρό αριθμό, μεγάλων έργων υποδομής πανελλαδικής εμβέλειας, με μηδενική ελληνική συγχρηματοδότηση. Στο πλαίσιο αυτό, να προτείνει επίσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση την αύξηση των κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων με σκοπό την ενίσχυση των επενδύσεων στον ευρωπαϊκό Νότο.
- Πέμπτον, να προτείνει την άμεση εκταμίευση 6,5 δισ. ευρώ από το δάνειο των 130 δισ. ευρώ για την εξόφληση των συσσωρευμένων υποχρεώσεων του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
- Εκτον, να συμπράξει με άλλα, πρόθυμα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και να ζητήσει την αλλαγή του μείγματος οικονομικής πολιτικής στο σύνολο της Ευρωζώνης, ούτως ώστε αυτό να μην έχει ως αποκλειστικό στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή αλλά και την οικονομική ανάπτυξη.
Το ΙΟΒΕ καταλήγει, λέγοντας ότι «οι περισσότερες από τις παραπάνω προτάσεις, αν και απόλυτα εύλογες, έχουν ωστόσο ένα αδύνατο σημείο: Απαιτούν πρόσθετη χρηματοδότηση του δημοσιονομικού ελλείμματος από τη διεθνή κοινότητα». Για τον λόγο αυτό, όπως τονίζει ότι «η προσέγγιση αυτή πρέπει υποχρεωτικώς να έχει συναινετικό χαρακτήρα»