Η φράση του Αλέξη Τσίπρα πως για «λίγες χιλιάδες ψήφους» ο ΣΥΡΙΖΑ, στις 6 Μαϊου, έχασε την πρωτιά και την ευκαιρία να «μπλοκάρει» αποτελεσματικότερα το Μνημόνιο, δείχνει και την τακτική που θα ακολουθήσει η Κουμουνδούρου εν όψει των νέων εκλογών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ποντάρει όσο μπορεί στο ψυχολογικό -πολιτικό χαρτί που συνοψίζεται στην προτροπή «να τελειώσουμε ό,τι αρχίσαμε», όπως χαρακτηριστικά έγραφε η «Αυγή». Δηλώνοντας εαυτόν ως ενιαίο κόμμα και όχι ως συνασπισμό αυτοτελών σχημάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει το μπόνους των 50 εδρών σε περίπτωση κατά την οποία αναδειχθεί πρώτη δύναμη στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση.
Μοιάζει με ειρωνεία της τύχης η διαφαινόμενη δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να αξιοποιήσει τη ρύθμιση του εκλογικού νόμου, αυτήν για το μπόνους, την οποία είχε καταδικάσει απερίφραστα.
Η Κουμουνδούρου ασφαλώς θα επικριθεί ότι τώρα προτάσσει το αξίωμα πως «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», καθώς είναι προφανής η ιδιότητα του ΣΥΡΙΖΑ ως σχήματος που στεγάζει διαφορετικά κόμματα, ομάδες και κινήσεις. Βέβαιη ασφαλώς θα είναι και η απάντησή της Κουμουνδούρου: Πως δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν άλλοι πέσουν στο λάκκο που οι ίδιοι έσκαβαν. Επίσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εάν αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο.
Η προοπτική αυτή – της «πρωτιάς» και του μπόνους- δεν επαρκεί για να απαντηθεί ένα εύλογο ερώτημα: Πώς ακριβώς θα αξιοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τυχόν «πρωτιά», εάν δεν θελήσει να συνεργαστεί σε κυβερνητικό επίπεδο με άλλα κόμματα; Διεκδικεί αυτοδυναμία;
Τη «γραμμή» του ΣΥΡΙΖΑ επ' αυτού τη σκιαγράφησε ο Δημήτρης Παπαδημούλης, μιλώντας στο Mega. Το στέλεχος του Συνασπισμού είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα απευθυνθεί, «με πρόγραμμα καλύτερα επεξεργασμένο» στο ΚΚΕ, τη ΔΗΜΑΡ, την Κοινωνική Συμμαχία, τους Οικολόγους Πράσινους , αλλά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με στόχο την ακύρωση του Μνημονίου. Πρόσθεσε δε ότι, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλθει σημαντικά ενισχυμένος από τις κάλπες, τότε οι προοπτικές αναχαίτισης τους status της λιτότητας θα είναι – σε κάθε περίπτωση- καλύτερες.
Είναι αξιοπρόσεκτο ότι, για πρώτη ίσως φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας, ένα αριστερό σχήμα θα προβάλλει την προοπτική της κυβερνητικής εξουσίας αξιοποιώντας δυο «χαρτιά», τα οποία εκ παραδόσεως ... εξόργιζαν την Αριστερά: Πρώτον, τα... εξαμβλώματα του εκλογικού νόμου και, δεύτερον, την πίεση προς τους ψηφοφόρους των μικρότερων, όμορων κομμάτων, με την επίκληση του διαχωρισμού ανάμεσα σε «χαμένες ψήφους» και ψήφους «που πιάνουν τόπο σε συνθήκες κρίσιμες».
Η πολιορκία, τα τείχη και οι μνήμες του ... παλιού ΠΑΣΟΚ
Κάπως έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να πιέσει τους ψηφοφόρους πρωτίστως του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ, δευτερευόντως δε το – όχι αμελητέο, αθροιστικά - «κοινό» των Οικολόγων Πράσινων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Κοινωνικής Συμφωνίας. Η τύχη της νέας «επίθεσης ενότητας» της Κουμουνδούρου, βεβαίως, θα κριθεί και από μία άλλη παράμετρο: Κατά πόσο οι ηγεσίες ορισμένων... πολιορκημένων από το ΣΥΡΙΖΑ πολιτικών χώρων θα «αμυνθούν» με αποτελεσματικό τρόπο.
Τα μεθεόρτια της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης «κληροδοτούν» ένα σκηνικό «πολέμου» του ΚΚΕ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μια ανταλλαγή ... βαριών χαρακτηρισμών ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, αρχής γενομένης από την ατάκα του κ. Τσίπρα περί «Καρατζαφέρη της Αριστεράς», η οποία προφανώς ... φωτογράφιζε – και προειδοποιούσε ταυτοχρόνως- τον Φώτη Κουβέλη. Τείχη απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ορθώσει και οι Οικολόγοι Πράσινοι, επικρίνοντας τον κ. Τσίπρα για τους μετεκλογικούς του χειρισμούς.
Κατά συνέπεια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να αποδυναμώσει ή και να ρίξει αυτά τα «τείχη», για να αλώσει το «κοινό» των αντίστοιχων χώρων. Ξέρει όμως ότι θα πρέπει να το κάνει με τρόπο και ύφος, το οποίο δεν θα θυμίζει σε ... υπερβολικό βαθμό την παλιά τακτική του ΠΑΣΟΚ απέναντι στα κόμματα της Αριστεράς, του Συνασπισμού συμπεριλαμβανομένου, κάποιες εποχές.
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λάβει υπόψη αυτήν την ... παραδοσιακή ευαισθησία του κόσμου της Αριστεράς, εάν κάνει κατάχρηση της «θεωρίας της χαμένης ψήφου», τότε οι ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ θα αποκτήσουν αυξημένες δυνατότητες να πείσουν την κοινωνική – εκλογική τους βάση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «στήνει σκηνικό νέου δικομματισμού», με «αλαζονεία και ηγεμονισμό». Κατηγορίες που εκτοξεύονταν βεβαίως εναντίον του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ.
Η ίδια η «τροχιά των πραγμάτων, βεβαίως, ευνοεί το ΣΥΡΙΖΑ ως προς δυο τουλάχιστον σημεία.
Πρώτο: Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαϊου δίνει στο ΣΥΡΙΖΑ σημαντική δυναμική και καθιστά αρκούντως πειστικό αυτό το «να τελειώσουμε ό,τι αρχίσαμε».
Δεύτερο: Η έκκληση του Αντώνη Σαμαρά να συσπειρωθεί η Κεντροδεξιά για να αντιμετωπίσει τον «εξ αριστερών κίνδυνο», η διαφαινόμενη «πανστρατιά» της Νέας Δημοκρατίας, ενισχύει το σχήμα της μεγάλης μάχης «Δεξιά εναντίον Αριστεράς», μέσω των δυο ισχυρών κομμάτων των αντίστοιχων πόλων. Ισχυρός πόλος της Κεντροαριστεράς είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, με όσα αυτό συνεπάγεται να την προσπάθειά του να ελκύσει, σαν... αλεξικέραυνο, τους αριστερούς και κεντροαριστερούς.
Φωτογραφία: Eurokinissi