Με τον τίτλο «Η αχίλλειος πτέρνα της Ευρώπης» το γνωστό βρετανικό περιοδικό Εconomist εστιάζει στην κλιμάκωση της πολιτικοοικονομικής κρίσης στην Ελλάδα την οποία και αναδεικνύει ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ευρώπη.
Το άρθρο αναφέρει πως η «καυτή πατάτα» έχει περάσει στα χέρια του νεοεκλεγέντος προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και της γερμανίδας καγκελάριου Αγκελα Μέρκελ οι οποίοι, όπως γράφει χαρακτηριστικά, έχουν μόνο ένα μήνα στη διάθεσή τους για να προετοιμάσουν την Ευρώπη και να την προστατεύσουν από τις παρενέργειες της πιθανής εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι εάν στις επικείμενες νέες εκλογές που μοιάζουν πια αναπόφευκτες οι Έλληνες απορρίψουν την πολιτική της σκληρής λιτότητας, τότε οι χώρες της Ευρωζώνης και κυρίως η Γερμανία αντιμετωπίζουν δύο ενδεχόμενα: είτε το Βερολίνο θα συμβιβαστεί, αντιμετωπίζοντας τον «ηθικό κίνδυνο να ανταμείψει την απείθεια», είτε -το πιο πιθανό- θα δείξει στην Αθήνα την έξοδο από το ευρώ.
Ο Economist αναφέρει στη συνέχεια πως το πρόβλημα στην Ευρώπη έγκειται στο ότι οι ηγέτες της λένε τις «μισές αλήθειες». Στην Γερμανία η μισή αλήθεια είναι ότι δεν παραδέχεται πως τα προβλήματα της Ευρωζώνης μπορούν να λυθούν μόνο εάν οι χώρες με δημόσιο χρέος «βρουν το δρόμο προς την ευημερία».
Στην Ελλάδα, αναφέρει ο Economist, «η μισή αλήθεια στην Αθήνα είναι ότι οι προκατειλημμένοι Bορειοευρωπαίοι δεν αναγνωρίζουν στους Έλληνες τις δυσκολίες που έχουν περάσει. Η Ελλάδα έχει πραγματικά υποφέρει».
Και καταλήγει τονίζοντας πως «ακόμα και εάν όλα πάνε καλά, το χρέος της Ελλάδας θα είναι του χρόνου στο 161% του ΑΕΠ. Όποια και αν είναι η επόμενη κυβέρνηση, η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να το ξεπληρώσει αυτό, αποτελεί τη μεγαλύτερη φαντασίωση όλων».
Ο αρθρογράφος διερωτάται εάν η Ελλάδα θα είναι καλύτερα εντός ή εκτός ευρώ. Σταθμίζει τα υπέρ και τα κατά. Στα θετικά περιλαμβάνει την ελάφρυνση της χώρας μας από το χρέος, την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στα κατά το χάος που θα επιφέρει αρχικά μια έξοδος από το ευρώ.
Ενώ για την Ευρωζώνη τονίζει ότι μπορεί και να ήταν καλύτερα με την Ελλάδα ως μέλος της, αλλά και πάλι δεν μπορεί να δεχθεί κάτι τέτοιο με κάθε κόστος.