Τρεις κριτικές για τρία άλμπουμ. Από τον Aggelo K.
Belong
Common EraKranky2011Από εκεί που πάταγαν με το ένα πόδι στους πειραματισμούς του Fennez και με το άλλο στον κιθαριστικό θόρυβο των Sonic Youth, στο πρώτο τους άλμπουμ, με τίτλο “October Language”, οι Belong έρχονται εντελώς μεταλλαγμένοι στον δεύτερο τους δίσκο. Μελέτησαν για τα καλά τη σκοτεινή πλευρά της δεκαετίας του 80, τα άπαντα της 4AD δηλαδή, πρόσθεσαν λίγο, ως πολύ, το feedback των My Bloody Valentine, έβγαλαν το Common Era και σφάζονται με τον Tim Hecker για το ποιος έβγαλε καλύτερο δίσκο στην Kranky φέτος. Blank Dogs
Collected By Itself: 2006-2009
Captured Tracks2011Μετά από μια σειρά ηχογραφήσεων σε βινύλια και κασέτες που κυκλοφορούσε μόνος, μέσα από το blog του, και σε περιορισμένα αντίτυπα σε μερικά δισκάδικα, ο Blank Dogs aka Mike Sniper, αποφάσισε να βάλει για άλλη μια φορά, μια σειρά στο χάος που προκάλεσε με τις τόσες κυκλοφορίες του. Όσοι δεν ξέρουν τι εστί Blank Dogs, να θυμίσουμε ότι μερικές φορές θεωρείς ότι προέρχεται από τα καταθλιπτικά σοκάκια του Manchester των 80s, και άλλες φορές ότι πίνει μπύρες με τους Γερμανούς kraut – μπαρμπάδες του, η αλήθεια είναι ότι ηχογραφεί αραχτός στην κρεβατοκάμαρα του. Το 2007 κάποια κομμάτια του βρέθηκαν σε best-of λίστες πολλών περιοδικών και το ίδιο συνέβη και τις επόμενες χρονιές. Girls Names
Dead To Me
Slumberland Records2011Grant McLennan.Slumberland Records, την αμερικάνικη εταιρία που είναι πιστή στον ήχο της Βρετανίας των περασμένων δεκαετιών. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί αυτός ο δίσκος μάλλον θα πήγαινε αδιάβαστος. Οι Girls Names προέρχονται από την Ιρλανδία, μια χώρα που εκτός από το ουίσκι, τη μπύρα, τον Van Morrison και εχμ τους U2, άντε και το Rory Gallagher, δεν μας έχει δώσει τίποτα μουσικά. Οι Ιρλανδοί όμως είναι φίλοι μας και συμπάσχοντες στο οικονομικό δράμα που ζούμε, οπότε σαν αδελφοί – μπατίρηδες δεν έχω να τους προσάψω κάτι άσχημο. Το μόνο που θα πω, είναι ότι μου θύμισαν τον ήχο που έβγαινε μια φορά και έναν καιρό στις αγγλικές πεδιάδες και μας έκανε να χοροπηδάμε σαν κατσίκια. Ξέρετε τώρα λίγο Aztec Camera, λίγο Belle and Sebastian, λίγο Creation και λίγο από Go Betweens. ΟΚ, δεν είναι από τη Μεγάλη Βρετανία αλλά θυμήθηκα ότι την Παρασκευή συμπληρώνονται 5 χρόνια από το θάνατο του Θα ήθελα να γράψω για κάτι χαριτωμένο και χαρούμενο αλλά η αλήθεια είναι ότι η σημερινή μουντίλα τα σκεπάζει όλα. Ένας χαριτωμένος δίσκος που μου έρχεται πρόχειρα στο μυαλό είναι αυτός των Girls Names. Στην αρχή δεν μου γέμισε το μάτι και το μόνο αξιόλογο που βρήκα για αυτόν είναι ότι κυκλοφόρησε από τη www.tranzistor.gr