Το γνωστό παιχνίδι του πιο δυνατού μόλις άρχισε στην Ευρώπη- και όχι μόνο- βάζοντας «φωτιά» στις αγορές αλλά και στις κυβερνήσεις, προσδίδοντας ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες.
Μετά το «μούδιασμα» που προκάλεσε τις πρώτες ώρες το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα αλλά και στη Γαλλία, φαίνεται ότι σιγά- σιγά τα δύο «στρατόπεδα» αρχίζουν να παίρνουν θέσεις μάχης με στόχο η μια μεριά να διατηρήσει αλώβητο το «κάστρο» της δημοσιονομικής πειθαρχίας και η άλλη να το αλώσει υψώνοντας το «λάβαρο» της ανάπτυξης και του κοινωνικού Κράτους.
Έτσι μπορεί η Ελλάδα να διασφάλισε και επισήμως, μετά τις δηλώσεις του εκπροσώπου της Κομισιόν, τα 5,3 δισ ευρώ της προγραμματισμένης δόσης, παίρνοντας ανάσες εν όψει της διαφαινόμενης νέας εκλογικής αναμέτρησης τον Ιούνιο, αλλά ήδη είχαμε τις πρώτες προειδοποιητικές βολές όχι μόνο προς τη πλευρά της ελληνικής Αριστεράς αλλά και όσων διατυπώνουν ευθέως ή εμμέσως ζήτημα αλλαγής πλεύσης, δηλαδή ανατροπής του σχεδιασμού που πέρασε (έστω δια πυρός και σιδήρου) από αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής με... γερμανικό άρωμα.
Η αναφορά του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στον νέο Γάλλο Πρόεδρο και στη δεδηλωμένη πρόθεση του να αλλάξει το δημοσιονομικό σύμφωνο, ασφαλώς και δεν πρόκειται να πτοήσει τον Φρανσουά Ολάντ αλλά δείχνει τις διαθέσεις του στρατοπέδου των «σκληρών», που θα υπερασπιστούν με νύχια και δόντια στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, όλες τις έως τώρα επιλογές, παρά το ότι κατά γενική ομολογία αυτή η μονόπλευρη λιτότητας προκάλεσε περισσότερα προβλήματα απ' όσα επέλυσε.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πρόεδρος της Κομισιόν έσπευσε να ρίξει προειδοποιητική βολή στις χώρες που ακολουθούν πρόγραμμα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική κι ότι ο άλλος δρόμος οδηγεί στη χρεοκοπία, αποφεύγοντας βέβαια να λάβει υπόψιν όλα τα θεμελιώδη μεγέθη της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ακόμα και της Ιταλίας που δείχνουν ότι παρά τη πιστή εφαρμογή των προγραμμάτων λιτότητας ο «ασθενής» δεν δείχνει σημάδια ανάκαμψης.
Στο Βερολίνο επί του παρόντος κρατούν στάση αναμονής, προφανώς εν όψει της πρώτης συνάντησης Μέρκελ- Ολάντ, αν και οι δηλώσεις Σόιμπλε, Βεστερβέλε και άλλων αξιωματούχων ή οικονομικών παραγόντων με στόχο κυρίως την Ελλάδα, δείχνουν ότι το Βερολίνο δεν είναι διατεθειμένο να κάνει πολλά βήματα πίσω. Όσο για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το ΔΝΤ τηρεί σιγή ιχθύος, γνωρίζοντας ότι αποτελεί το «κόκκινο» πανί, περιμένοντας κυρίως τις εξελίξεις στην Αθήνα για να ανοίξει τα χαρτιά του.
Το επόμενο ραντεβού των δύο στρατοπέδων αναμένεται να δοθεί με φόντο τις Εαρινές Προβλέψεις της Κομισιόν τη Παρασκευή, εκεί όπου θα αποτυπωθεί η ένταση της ύφεσης στις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα, αλλά και η διεύρυνση των ελλειμμάτων σε χώρες του Βορρά που υποτίθεται πώς ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια το δόγμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας...