Ως αθλήτρια του ακοντισμού, κάποτε έκανε παγκόσμιο ρεκόρ και κέρδισε άφθονες «πρωτιές». Τώρα η Σοφία Σακοράφα κερδίζει και μια πολιτική, εντυπωσιακή πρωτιά: Εκλέγεται βουλευτής με τους περισσότερους σταυρούς, από κάθε άλλον ή άλλη, από όλα τα κόμματα, σε όλη τη χώρα.
Με καταμετρημένο το 64,51% των ψήφων, την υποψήφια – βουλευτή, πλέον- με το ΣΥΡΙΖΑ έχουν τιμήσει 47.259 ψηφοφόροι στη Β' Αθήνας. Ο συνολικός αριθμός των σταυρών που θα λάβει πιθανότατα θα προσεγγίσει τις εβδομήντα χιλιάδες.
Πρόκειται για επίδοση ... σαρωτική. Ναι μεν η συγκεκριμένη, αχανής περιφέρεια αντιστοιχεί σε πολύ μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων, αλλά εκ παραδόσεως σε αυτήν κατέρχονται πολλά γνωστά, «βαριά» ονόματα στις λίστες -όλων των κομμάτων. Έτσι, οι εκλογείς έχουν τη δυνατότητα να «μοιράσουν» τις προτιμήσεις τους, με κάποια ισομέρεια. Όποιος ή όποια ... σαρώνει σε αυτήν την περιφέρεια, τη μεγαλύτερη της χώρας, καταγράφει τη μεγαλύτερη δημοτικότητα.
Η τύχη ενίοτε παίζει ... με το ημερολόγιο. Η Σοφία Σακοράφα αναδείχθηκε «πρωταθλήτρια» στις εκλογές, ακριβώς στη δεύτερη επέτειο της πολιτικής «ανταρσίας» που την έκανε τόσο δημοφιλή. Ήταν 6 Μαϊου του 2010, όταν η κυρία Σακοράφα δήλωσε «παρούσα» κατά τη διάρκεια της ψήφισης του Μνημονίου στη Βουλή. Η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη: Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ την διέγραψε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Η κυρία Σακοράφα παρέμεινε στο Κοινοβούλιο, ως ανεξάρτητη βουλευτής.
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η προτίμηση που έδειξαν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στο πρόσωπο της παλιάς αθλήτριας και «εξοβελισμένης» από το ΠΑΣΟΚ πολιτικού απέρρεε από το ... έγκαιρο της «ανταρσίας» της: Αρνήθηκε από την αρχή να εγκρίνει την είσοδο της χώρας στο «μνημονιακό» δρόμο. Αυτό το εκτίμησαν δεόντως όσοι στήριξαν ΣΥΡΙΖΑ, στη Β' Αθήνας.
Οι Παλαιστίνιοι, η Αριστερά, το ΠΑΣΟΚ και ... το Μνημόνιο
Η αλήθεια είναι πάντως ότι ο κόσμος της Αριστεράς ανέκαθεν εκτιμούσε, στην πλειονότητά του, τη συνέπεια που έδειχνε η κυρία Σακοράφα σε διάφορα θέματα που εκ παραδόσεως τον «αγγίζουν». Ένα από αυτά τα θέματα, ήταν το παλαιστινιακό. Το 2004 ο Γιασέρ Αραφάτ απένειμε τιμής ένεκεν την παλαιστινιακή υπηκοότητα στη Σοφία Σακοράφα, καθώς η αθλήτρια επιθυμούσε να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας με την ομάδα της Παλαιστίνης, για συμβολικούς λόγους.
Στα φοιτητικά της χρόνια η Σοφία Σακοράφα είχε δραστηριοποιηθεί στο χώρο της Αριστεράς. Η κατοπινή της «μετακίνηση» προς το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να έχει τροφοδοτήσει την αέναη εχθρότητα μεγάλου φάσματος αριστερών πολιτών προς το πρόσωπό της, όπως λίγο- πολύ συνέβη με πολλούς άλλους που ... έβαλαν πλώρη προς το μεγάλο, σίγουρο «πράσινο λιμάνι». Δεν συνέβη αυτό.
Δεν έλειψαν, βεβαίως, οι αρχικές αιτιάσεις. «Καλά τώρα, η Σοφία πάει να εξαργυρώσει την καριέρα που έκανε ως ακοντίστρια, το παγκόσμιο ρεκόρ του '82, το χάλκινο μετάλλιο στους Πανευρωπαϊκούς, την αγάπη που της έχει ο κόσμος». «Άλλη μια αριστερή που είδε αλλού ... μέλι και έφυγε».
Το κλίμα αυτό όμως δεν διήρκεσε επ' άπειρον. Ο κόσμος της Αριστεράς, έστω κι ενδομύχως, αναγνώριζε πως ό,τι έκανε η πάλαι ποτέ «δικά του» Σοφία, το έκανε με συνέπεια προς τις αρχές της, με αξιοπρέπεια, δίχως ποτέ να επιτεθεί στον χώρο των πολιτικών καταβολών της.
Η κυρία Σακοράφα εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ το 1993 και διετέλεσε ειδική σύμβουλος του υφυπουργού Αθλητισμού, Γιώργου Λιάνη. Στις δημοτικές εκλογές του 1994 εξελέγη σύμβουλος στην Αθήνα - με το Συνδυασμό του Θόδωρου Πάγκαλου- και το 1998 στο Μαρούσι.