Ψήφος οργής για το μνημόνιο αλλά και ψήφος τιμωρίας ήταν η λαϊκή ετυμηγορία για τον πρόεδρο του ΣΕΒ ο οποίος εκτιμά ότι μονάχα «μια κυβέρνηση με τον μεγάλο νικητή της 6ης Μαϊου, θα έδινε την ευκαιρία να διαμορφωθεί ένα εθνικό διαπραγματευτικό μέτωπο».
Η κυβέρνηση αυτή θα διεκδικούσε με ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο την έξοδο από την κρίση, υποστηρίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και προσθέτει ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μέρος του νέου κυβερνητικού σχήματος τότε το μοναδικό σενάριο επιβίωσης της χώρας είναι η εκ νέου προσφυγή στις κάλπες «αφού αναδημιουργηθεί ένα νέο πολιτικό σύστημα ηθικά αδιάβλητο και λειτουργικά αποτελεσματικό».
Η δήλωση του Δημήτρη Δασκαλόπουλου:
«Μέσα στο αποπνιχτικό παλαιό σκηνικό η χθεσινή ψήφος του λαού συνιστά ψήφο οργής, ψήφο αντιμνημονιακή, ψήφο τιμωρίας. Η λαϊκή ετυμηγορία ήταν τολμηρή και συνειδητή. Απέρριψε πρωτίστως τους πρωταγωνιστές του φαύλου κομματικού παρελθόντος, καταδικάζοντας τη διαχειριστική, ηθική και ιδεολογική ελλειμματικότητα που επέδειξαν απέναντι στην κρίση. Η κάλπη ανέδειξε ένα γόνιμο αδιέξοδο, μέσα από ένα κατακερματισμένο σκηνικό.
Ευκταίο θα ήταν, στο πλαίσιο των διερευνητικών εντολών, να διαμορφωνόταν μία κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας και λαϊκής νομιμοποίησης, η οποία θα συμπεριελάμβανε και τον μεγάλο νικητή των εκλογών –τον ΣΥΡΙΖΑ με τη σαφή αντιμνημονιακή θέση. Θα δινόταν έτσι η ευκαιρία να διαμορφωθεί ένα εθνικό διαπραγματευτικό μέτωπο, που θα διεκδικούσε από μία Ευρώπη που αλλάζει, νέους όρους αντιμετώπισης της Ελλάδας, με βάση ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Δυστυχώς, αυτό δεν φαίνεται εφικτό. Αν οι διερευνητικές εντολές δεν καταλήξουν σε ένα τέτοιο βιώσιμο σχήμα, τότε η μόνη λύση είναι μία νέα προσφυγή στις κάλπες. Ώστε να δοθεί η δυνατότητα στον κυρίαρχο λαό, συνεκτιμώντας τα νέα δεδομένα, να δώσει αυτή τη φορά μία καθαρή διέξοδο στο πολιτικό μας αδιέξοδο. Να δώσει μία καθαρή, ομοιογενή εντολή στις όποιες δυνάμεις αυτός θα επιλέξει.
Υπάρχει ωστόσο και ο ευρύτερος ορίζοντας του εθνικού μας μέλλοντος που δεν επιτρέπει αυταπάτες. Οι εκλογές αυτές δεν αποτέλεσαν παρά μία απογραφή της αποσύνθεσης των πολιτικών δυνάμεων του μεταπολιτευτικού καθεστώτος. Και η νέα εκλογική αναμέτρηση μπορεί, αυτή τη φορά, να αναδείξει κυβέρνηση –είναι αμφίβολο όμως αν θα δώσει νέα κατεύθυνση στο μέλλον μας. Αυτή μπορεί να προκύψει μόνο αν, μέσα από την αποσύνθεση, γεννηθούν οι προϋποθέσεις για την αναδημιουργία ενός πολιτικού συστήματος ηθικά αδιάβλητου και λειτουργικά αποτελεσματικού, ικανού να δώσει άμεση και μακροπρόθεσμη λύση στο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της χώρας. Μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει βιώσιμη διακυβέρνηση και βιώσιμο εθνικό μέλλον μέσα στη νέα Ευρώπη».