Ο υποψήφιος βουλεύτης του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης, μιλά αποκλειστικά στο iefimerida.gr για το αποτέλεσμα των εκλογών, την επιλογή του να πολιτευθεί στο πλευρό της Κουμμουνδούρου και ζητά να σταματήσουμε την καταστροφολογία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Πως από το Άρμα Πολιτών καταλήξατε στον ΣΥΡΙΖΑ; Τι δεν σας άρεσε στην εκλογική συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο, ιδίως τώρα που τα δύο κόμματα κλείνουν το μάτι το ένα στο άλλο;
Η πολιτική γραμματεία του Άρματος Πολιτών είχε αποφασίσει κατά πλειοψηφία την συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ σε μια κεντροαριστερή κατεύθυνση για ένα προοδευτικό αντιμνημονιακό μέτωπο. 'Ηταν η αντίληψή μας εξ αρχής η δημιουργία συνεργασιών ως κοινωνική απαίτηση. Υπάρχει μάλιστα και σχετική ανακοίνωση που απέρριπτε κάθε συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Τα ιδανικά και οι αρχές που δημιούργησαν το Άρμα Πολιτών βρίσκονται σε κοινή κατεύθυνση με τον ΣΥΡΙΖΑ τη δεδομένη χρονική συγκυρία. Το κόμμα του Πάνου Καμμένου είναι σωσίβιο για βουλευτές της ΝΔ σε μια «πατριωτική» νεοφιλεύθερη κατεύθυνση όπου με πρόσχημα το καλό της πατρίδος επιχειρείται ξέπλυμα αντιδραστικών οικονομικών και εργασιακών πολιτικών. Επίσης ο Αλέξης Τσίπρας έχει πει πως θα ήθελε μια κοινή κυβέρνηση της Αριστεράς και πως τέτοιες απόψεις δεν ταιριάζουν σε μια τέτοια κατεύθυνση. Το δήλωσε ξεκάθαρα στη διακαναλική. Η πιθανή ψήφος εμπιστοσύνης σε μια τέτοια κυβέρνηση από το Πάνο Καμμένο, αφορά τον ίδιο και όχι το ΣΥΡΙΖΑ.
Θεωρείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκροτημένο σχέδιο για τη χώρα; Πώς θα αντιμετωπίζατε τον Γιούνκερ και την Μέρκελ στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής; Μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή προοπτική για την Ελλάδα χωρίς τις δεσμεύσεις του Μνημονίου;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει την μόνη ενωτική, προοδευτική, λαϊκή, δημοκρατική και συγκροτημένη πρόταση εξουσίας και διακυβέρνησης. Μιλά για επαναδιαπραγμάτευση και ανίχνευση του επαχθούς χρέους της χώρας, για αποδέσμευση από τα Μνημόνια της αντιανάπτυξης και της εξαθλίωσης και την δημιουργία αναπτυξιακών πολιτικών με γνώμονα τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς. Στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής το θέμα είναι πως ο Γιούνκερ και η Μέρκελ θα αντιμετωπίσουν την ευρωζώνη της ύφεσης και της αδιέξοδης λιτότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση δεν θα κάνει τίποτα παραπάνω από την άσκηση όλων των δικαιωμάτων που έχουν τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Ευρωπαϊκή προοπτική μπορεί να υπάρξει μόνον χωρίς τις δεσμεύσεις του Μνημονίου και αυτό γιατί τα Μνημόνια εξασφαλίζουν μόνον τους δανειστές σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη παγκόσμια οικονομία. Και μην ξεχνάμε και τα επιτόκια. Η θέση της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη και στο Ευρώ, αν και κάπως θολό το τοπίο εισόδου της χώρας στο Ευρώ, σήμερα μια πιθανή μονομερής αποδέσμευση θα δικαίωνε τους κερδοσκόπους, όσο για την αποπομπή θα κατέστρεφε τα θεμέλια της ευρωζώνης και θα αποδυνάμωνε τη Γερμανία.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι σκληρές πολιτικές δεν προβλέπονταν στο Μνημόνιο αλλά ήταν αποτέλεσμα της ελλιπούς ή μη εφαρμογής του. Τελικά τι φταίει; Η διεθνής σύμβαση ή η πολιτική ηγεσία της χώρας;
Κατά τη γνώμη μου φταίνε κι δυο. Το πρώτο Μνημόνιο στην ουσία γονάτισε τη χώρα και σταμάτησε κάθε προοπτική ουσιαστικής ανάπτυξης και λειτουργίας της πραγματικής οικονομίας. Η πολιτική ηγεσία δεν μπόρεσε να χτυπήσει τη διαφθορά και του πολιτικού συστήματος και του μιζαδόρικου κράτους γιατί και η ίδια είναι βουτηγμένη στο βούρκο. Παραπέμπω στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου, όπου πρώτος είχα αποκαλύψει και με επιστολή στον Γιώργο Παπανδρέου, όπως και στις δηλώσεις Τσουκάτου. Με μια διεφθαρμένη ηγεσία καμία ουσιαστική αναπτυξιακή μεταρρύθμιση δεν μπορεί να γίνει για την βελτίωση των θεσμών και της λειτουργίας του κράτους. Το αντίθετο το ζούμε τώρα με πολιτικές απορρύθμισης και της κοινωνία και της οικονομίας. Δέκα περίπου φορολογικά νομοσχέδια σε δύο χρόνια, νομίζω μας κοροϊδεύουν στα μούτρα μας, με θράσος. Όμως σίγουρα κάποιες ρυθμίσεις του Μνημονίου, ναι μπορεί να είναι σε σωστή κατεύθυνση αλλά ακυρώνονται στην πράξη από τη συνολική κατεύθυνση αυτής της σύμβασης.
Υπάρχει δυνατότητα σχηματισμού μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης και ποιες πολιτικές δυνάμεις περιλαμβάνει; Πως αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο επαναληπτικών εκλογών;
Σαφέστατα και υπάρχει μια τέτοια προοπτική, όχι λόγω των δημοσκοπήσεων, αλλά κυρίως αν ακούσουμε τη φωνή του λαού μας που λέει ΟΧΙ στο Μνημόνιο, ΟΧΙ στις πολιτικές και στους πολιτικούς που οδήγησαν σε αυτό, ΟΧΙ άλλη διάσωση των τραπεζών στις πλάτες του φτωχού, του επισφαλούς εργαζόμενου, του χαμηλοσυνταξιούχου. Ο λαός μας ζητάει εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου. Μια κυβέρνηση σαφούς προοδευτικής κατεύθυνσης για την αναδιανομή του δημόσιου πλούτου, της κατάρρευση όλων των αντιαναπτυξιακών πολιτικών και την εμπέδωση της δημοκρατίας και της ελευθερίας με την δέσμευση του κράτους σύμφωνα και με το Σύνταγμα για την εξασφάλιση των βασικών αναγκών σε κάθε πολίτη, είναι μια κυβέρνηση ελπίδας για τον τόπο. Και αυτά εντός της Ε.Ε. και εντός του ευρώ σε μια ισότιμη σχέση των χωρών. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει μόνον τις δυνάμεις που κινούνται σε σαφή τέτοια κατεύθυνση. Οι επαναληπτικές εκλογές θα προκύψουν αν ο λαός δεν δώσει ψήφο ανοχής στα δυο μεγάλα κόμματα για συγκυβέρνηση και αν ενισχύσει τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ενωτικό κοινωνικό μέτωπο.
Ας υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται κυβέρνηση και η Ελλάδα αφού καταγγείλει το Μνημόνιο αποχωρεί από την ευρωζώνη. Η επόμενη μέρα δεν θα περιλαμβάνει υποτίμηση του εθνικού νομίσματος και ακόμη μεγαλύτερη περιστολή των μισθών; Μήπως τελικά τα μέτρα είναι μονόδρομος και το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο επίπλαστο;
Κοιτάξτε το δίλημμα αυτό είναι επίπλαστο σε μεγάλο βαθμό και ωφελεί μόνον την σκέτη αντιμνημονιακή ρητορεία και τον κατακερματισμό της δημοκρατικής προοδευτικής πλειοψηφίας. Με το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση η Ελλάδα έχει ισχυρές βάσεις παραμονής και στην ευρωζώνη και στην πρώτη γραμμή της Ευρώπης. Αυτό γιατί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οι πολιτικές της λιτότητας αποτυγχάνουν και η κ. Μέρκελ ξέρει πολύ καλά πως η ύφεση θα αγγίξει και τη Γερμανία οδηγώντας μας όλους σε μεγάλα αδιέξοδα. Η καταγγελία του Μνημονίου σημαίνει καταγγελία της διενέργειας πειραμάτων στον ελληνικό λαό και απόδειξη ότι μια άλλη πανευρωπαϊκή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης είναι αναγκαία. Εξάλλου κατέρρευσε η Ευρώπη όταν στην Ολλανδία και στη Γαλλία δεν ψηφίστηκε το Ευρωσύνταγμα; Τέλος πια στην καταστροφολογία και επίσης ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει μιλήσει για μονομερή αποδέσμευση από το Ευρώ και επιστροφή στη δραχμή. Η μείωση των μισθών έχει ξεκινήσει σαν οδοστρωτήρας εδώ και δυο χρόνια στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή σε συνθήκες Ινδοκίνας θα έρθει η ανάπτυξη; Δεν θα πεθάνουμε για να ζήσουν οι αριθμοί. Η οικονομική και νομισματική πολιτική πρέπει να έχει γνώμονα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.